Ég berst á fáki fráum! 1982

Frá vinstri Þorsteinn, Hugi, Haraldur og Kjartan.

— Unglingasíðan ræðir við þrjá mótorhjólatryllara

■ ,, Honda", „Yamaha", „Suzuki" „allirstrákarnir fá hjól!" Hver kannast ekki við þennan frasa?
Þetta viröíst vera visst skeið á þroskaferli flestra stráka / að dást að þessum mikla krafti sem þeir geta hamið milli fóta sér. En hvers vegna eru yfirleitt bara strákar á mótorhjólum? Ég hef litla trú á því að þetta sé einungis karlkyns íþrótt, alla vega hef ég séð ófáar stelpur sitja aftan á mótorhjólum, æpandi kannski af „æsing" eða „hræðslu". Þetta er kannski endurvakning rómantíkurinnar i nútímalegum búningi/ sem sagt að það sé karlmannlegt að vera á mótorhjólí, þvi þar fá strákarnir tækifæri til að sýna listir sínar og þor með ýmsum brögðum. Einnig gæti svarið falist í undirtektum foreldra, jú það er i lagi þó strákurinn fái hjól, það er bara eðlilegt. En stelpan! Hvað hefur hún að gera með það? hún er kolrugluð! En hvað um það.flestir sem ætla sér komast yfir mótorhjól og keyra það jafnvel próflausir. Foreldrar virðast standa ráðalausir gagnvart þessum vanda, og hafa kannski þurft að horfa upp á börn sín limlestast eða að þau haf i hlotið varanlegan andlegan skaða af völdum slyss á mótorhjólinu. Ég náði tali af þrem 15 ára Garðbæíngum sem allir eiga og hafa áhuga á mótorhjólum. Þeir heita Kjartan Björgvinsson, Hugi Ingibjartsson og Haraldur Grétarsson.

K: Ég rændi fyrsta mótorhjólinu frá bróður minum þegar ég var 13 ára það er að segja ég borgaði ekkert út og afganginn eftir minni. En blessuð ekki skrifa það þvi þá rukkar hann mig!
Hu.: Ég vann 500.000.- gamlar krónur i happdrætti þegar ég var 14 ára og fyrir þann pening keypti
ég mér hjól.
Ha.: Mamma og pabbi hjálpuðu mér að kaupa hjól þegar ég  var 14 ára það er að segja þau
borguðu útborgunina og ég einhvern slatta. — Nú fáið þið ekki próf á hjólin fyrr en 15 ára keyrðuð þið próflausir til að byrja með?
K.: Já blessuð vertu það gera flestir, ég fékk hjólið 13 í ókeyrsluhæfu ástandi. Ég gerði við það í snatri og byrjaði að nota það.
Hu: Ég átti að horfa á hjólið inni i bílskúr þangað til ég yrði 15 ára og fengi prófið, en auðvitað
freistaðist maður, og til að byrja með mátti maður keyra fram og aftur götuna heima en maður
varð fljótt þreyttur á þvi svo þetta þróaðist fljótlega út í það að maður var farinn að keyra um
allan Garðabæinn.
— Hvað sögðu foreldrar ykkar við þvi að þið væruð að keyra próflausir á hjólunum?
Ha.: Þeir „sungu" i fyrstu!
K.: Þeim var nátturulega mjög illa við það, en hvað gátu þau gert við vorum komnir með hjólin í
hendurnar.

Notaði aukalyklana þegar löggan tók hina

Hu.: Ég var tekinn einu sinni, löggan tók lyklana af hjólinu minu og ætlaðist til að mamma
myndi geyma þá og ábyrgjast að ég myndi ekki snerta hjólið fyrr en ég fengi prófið. Mamma
treysti sér ekki til þess að ábyrgjast þetta svo löggan fór með lyklana mina, en ég notaði auðvitað
aukalyklana af hjólinu!
K.: Löggan reyndi oft að ná mér og vinum minum en tókst það aldrei við stungum hana alltaf af.
— Hvernig?
K.: Við þræddum alla göngustigana og stundum slökktum við ljósin á hjólunum ef það var myrkur og keyrðum ljóslausir, við gátum alltaf stungið hana af.
— Hver er tilgangurinn með þvi að eiga mótorhjól?
Ha.: Hjólið er mjög gott samgöngutæki maður er miklu fljótari i ferðum en annars.
K.: Svo er það lika leiktæki.
— Hvað meinarðu með leiktæki?
K.: Nú það er hægt að nota það til að stinga lögguna af! svo er lika mjög gaman að fara i sandgryfjurnar og tæta þar upp og niður.
— Eruð þið í einhverjum mótorhjólaklúbb?
K.: Já ég er i V.í.K. sem er skammstöfun fyrir Vélhjólaiþrótttaklúbbinn. Þetta er klúbbur fyrir áhugamenn um Motor Cross hjól, en það eru torfæruhjól sem maður notar ekki á götuna, klúbbmeðlimir hittast einu sinni i mánuði á Hótel Loftleiðum og rabba saman en á sumrin er oft farið i ferðir út á land.

Stoppaðar buxur, járnslegnir skór, brynja og hjálmur

— Þarf ekki vissan útbúnað ef maður er á torfæruhjólum?
K.: Jú ég á buxur sem eru allar stoppaðar, svo er ég i járnslegnum skóm, siðan er maður i brynju
sem sett er yfir bringuna og siðast en ekki síst hjálmur.
— Á hvernig hjólum eruð þið?
Ha.: Við erum allir á 50 kúbbiga Hondum, en Kjartan á lika Yamaha torfæruhjól.
— Hafið þið ferðast eitthvað út á land á hjólunum?
K.: Ég fór i fyrrasumar til Selfoss.
Hu.: Við förum litið út á land á þessum hljólum, þetta eru aðallega samgöngutæki innanbæjar.
— Stefnið þið að þvi að fá ykkur stórt götuhjól og ferðast til útlanda á þeim?
Hu.: Nei alls ekki, það er ekkert gaman að þeim, ég ætla miklu heldur að fá mér stórt torfæruhjól, maður kemst svo æðislega margt á þeim. Það væri t.d. fint fyrir bændur að smala á þeim, það er hægt að klifra upp flest fjöll og komast yfir flestar ár.

Ferlega dýrt

— Hvernig stendur á þvi, að miklu færri stelpur en strákar eru á mótorhjólum?
K.: Það er eiginlega okkur eiginlegt að hafa kraftinn á milli fótanna — AhahaA! —
Ha.: Þær vilja kannski nota peningana I annað, þetta er dýrt sport, fyrst þarf maður að kaupa
hjólið og svo er það bensinið maður! Þó að hjólin eyði litlu þá er þetta ferlega dýrt.
— Hvernig farið þið að þvi að reka hjólin?
K.: Ég vinn með skólanum i Garðshorni.
Ha.: Karlinn og kerlingin  borga það yfirleitt.
Hu.: Það er yfirleitt hægt að redda pening.
— Breyttist vinahópurinn með tilkomu mótorhjólanna?
K.: Maður kynnist nátturulega fullt af krökkum i kringum hjólin.
Hu.: Það eru svo margir sem nenna ekki að ganga!
Ha.: Vinahópurinn breytist ekki þannig að maður hætti að vera með gömlu vinunum þó þeir eigi ekki hjól, hópurinn stækkar frekar, það er að kunningjunum fjölgar.
— Finnst eða fannst ykkur flott að vera á mótorhjólum?
K.: Fyrst fannst manni þetta æðislegt, svo kemst maður fljótt að þvi hversu þægilegt þetta er.
Ha.: Maður notar hjólin mikið vegna þess hve fljótur maður er á milli staða.
K.: — og maður litur ekki eins á hjólin i dag eins og maður gerði t.d. fyrir 2 árum. Þetta er meira
til þæginda.
— Er þá ekki næsta skref að fá sér bilhræ til að liggja yfir eða undir og keyra siðan próflaus i
einhvern tima?
K.: Ha! Nei, ertu vitlaus!
— Er tekið tillit til ykkar i umferðinni?
Hu.: Það er misjafnt, stundum og stundum ekki.
— Hvað komist þið hratt á hjólunum?

Það rífa allir innsiglin af

Hu.: Við eigum ekki að komast Í yfir 50 km hraða á klst. vegna þess að hjólin eru innsigluð, en
maður tekur auðvitað innsiglið af og þá kemst maður yfir 100 km hraða á klst.
K.: Það rifa allir undantekningalaust innsiglin af.
— Hafið þið þá aldrei verið teknir fyrir of hraðan akstur?
Hu.: Jú ég var tekinn á 105 km hraða á Hafnarfjarðarveginum, en þrætti fyrir það,sagðist vera á
85 km hraða og löggan samþykkti það.
— Þegar þú varst tekinn á þessum hraða gerði lögreglan ekki athugasemd út af þvi að innsiglið var farið af hjólinu?
Hu.: Nei, hún skipti sér ekkert af þvi, hún gerir það aldrei, maður fær bara sekt.
— Hafið þið lent i slysi á hjólunum?
Hu.: Ég var keyrður niður um daginn, en var i 100% rétti, ég marðist aðeins, og fékk allt borgað úr tryggingunum.
— Hafið þið einhver önnur áhugamál?
K.: Já ég er mikið á skiðum.
Hu.: Ég veit ekki, ekkert held ég, jú! Ég á talstöð og ligg oft yfir henni.
Ha.: Ég æfi iþróttir.
— Þegar þið hugsið til baka finnst ykkur ekki glæfralegt að hafa verið á hjólunum próflausir?
K.: Jú sérstaklega vegna þess að maður hafði ekki umferðarreglurnar á hreinu, eins og t.d.
hver ætti réttinn þegar maður kom að gatnamótum, maður gerði bara eitthvað. Lika vegna
þess að maður var i gjörsamlegum órétti t.d. ef maður hefði slasað einhvern þá þyrfti maður að
borga sjálfur skaðabætur til hins slasaða, úr eigin vasa.
Ha.: Það sama skeður ef eitthvað kæmi fyrir þann, sem maður reiðir þó maður hafi próf.
Hu.: — maður er alltaf i órétti þegar maður reiðir.
— Gerið þið ykkur grein fyrir þeim slysahættum sem geta stafað af þessum hjólum?
Ha.: Já, já.
Hu.: Þetta er ekkert ofsalega hættulegt maður keyrir venjulega bara hratt á steyptum, beinum vegi, hvað ætti að geta komið fyrir?
K.: Góði, það hafa mörg slys einmitt skeð við þannig aðstæður!
— Að lokum voru þeir sammála um það að slysin gera ekki boð á undan sér og að þau geta jafnvel
átt sér stað á beinum, steyptum vegi.

Sigriður Pétursdóttir.

Tíminn 14.2.1982

https://timarit.is/

Sandspyrna B.A.(1982)

Kawasaki 650 á Járnskóflum

Sandspyrna Bílaklúbbs Akureyrar.

Sandspyrna fór fram á Akureyri dögunum. Var það eina keppni sinnar tegundar á árinu og þótti það bera vott umframkvæmdaleysi sunnanmanna.  Sandspyrnan var látin gilda til íslandsmeistara og með sigri í henni fékk Guðmundur Gunnarsson því tvo bikara. Gott skipulag var á keppninni og eiga stelpurnar í Bílaklúbbi Akureyrar heiðurinn af því.

Brautin var nokkuð þungfær vegna leirkends sands í brautinni. Samt sem áður voru yfir 30 þátttakendur sem skemmtu áhorfendum í góðu veðri. Að þessu sinni verður látið nægja að birta úrslit hvers flokks í Sandspyrnunni.

Úrslit

Skellinöðrur 

1. Haldór Bachman  Yamaha MS 50    8,93sek
2. Viðar Þórarinsson Honda MT 50     8.99 -
3. Björn Júliusson     Suzuki AC 50     9,26-

Mótorhjól

1. Helgi Eðvarðsson   Kawasaki 650    5,76 sek
2. Jón Kolbensson      Suzuki   250       6,01-
3. Ari Jökulsson          Honda 550         6,37

Fólkbílar - útbúnir

1. Bragi Finnbogason  Pontiac    5,61 - 
2. Haukur Sveinsson   Duster     6,89 -

Opinn flokkur

1. Brynjar Guðmundsson  Pontiac   6,56 --
2. Þorsteinn Gunnarsson   Duster    -----

Jeppar Standard

1. Sveinbjörn Jónsson   Bronco  6.90 --
2. Einar Schiöth            Willy's    7,21 --

Jeppar Útbúnir

1. Guðmundur Gunnarsson    Willy's   5,51--
2. Halldór Jóhannesson           Willy's   5.83--

Fólksbílar Standard

1. Sveinn Rafnsson     Dodge GTS    9,10--
2. Þórður Valdemarsson    VW          9,18
3. Jens Kristjánsson           Nova        9,41

Mótorsport 1982

Evrópa séð af mótorhjóli (1981)

Valgerður og Sigurborg

Valkyrjur tvær lögðu af stað í ferðalag mikið til þess að skoða sem mest af Evrópu. Farartækið var ekki það sem flestir ferðalangar velja sér — en hvernig skyldi annars Evrópa líta út séð af aftursætinu á mótorhjóli? Þessar ágætu konur heita Valgerður Þ. E. Guðjónsdóttir, nemi í fjölbrautaskólanum við Ármúla, og Sigurborg Daðadóttir, nemi við dýralæknaháskólann í Hannover í Þýskalandi. Þær eru 23ja ára gamlar og við gefurn Valgerði orðið:

Ökuleikni og listir á heimsmælikvarða

Hann munaði ekki um það að stökkva yyfir 6 bíla og lenti heilu og höldnu eftir heljarstökkið,
Rétt eins og hann hefði ekkert annað gert yfir æfina.

Ökuþórar í sýningarflokknum „Hell Drivers" léku listir sínar fyrir Reykvíkinga og nágranna þeirra á Melavellinum um helgina. 

Meðal þess sem ökukapparnir sýndu voru ýmsar góðaksturslistir, akstur á tveimur hjólum, stökk á vélhjóli og bíl, árekstrar og akstur gegnum eldsloga. Aðsókn að sýningunni var mjög góð og næst munu ökuþórarnir sýna listir sínar á Akureyri. 

Meðal atriða í sýningunni var heljamikill árekstur og í þessu tilfelli fór bifreiðin
 kollhnís og stöðvaðist á hjólunum aftur

Trúðurinn ,,Booboo'' tók einnig þátt þátt í sýningunni og ók í gegnum eld og
 brennistein á vélhjóli sínu án þess að láta sér bregða.
Mynd: Gunnlaugur Ragnarsson

Einn ökuþóranna áritar veggspjöld sem seld voru á sýningunni fyrir unga áhugamenn

Það vafðist ekki fyrir snillingunum að aka á tveim hjólum um allan völlinn,og
leika jafnfamt allskonar kúnstir. Hér gerði ein stúlkan úr sýningarhópnum sér
 lítið fyrir og stóð á hleiðinni á bílnum meðan honum var ekið á
 tveimur hjólum um allan völlinn.

Það er líklega ekki á hvers manns færi að láta draga sig á afturendanum í
gegnum svona eldhaf, enda vöruðu forráðamenn sýningarinnar áhorfendur við því að
reyna að leika þessar listir eftir.

Morgunblaðið 16.6.1981

Sendiveinn í snjónum

Gústav Alfreðsson fimmtán ára gamall  sendi-
sveinn geysist um á mótorhjólinu í snjónum.

,,Ég er bara í vinnu núna um mánaðartima, annars ætla ég lika að vinna i jólafriinu", sagði Gústav Alfreðsson sendisveinn sem við hittum á mótorhjóli á ferð í snjónum.

 Hann er fimmtán ára gamall, er i níunda bekk grunnskóla. Við spurðum hann hvort að margir unglingar úr hans kunningjahópi stundi vinnu með skólanum? „Já, nokkrir strákar sem ég þekki í Þinghólsskóla vinna svolitið með skólanum, flestir bara stuttan tima i einu. Hjá mér kemur vinnan svolítið niður á náminu, þvi undanfarið hef ég unnið alla eftirmiðdaga, þegar ég hef átt frí og oft lika á kvöldin. Af hverju er ég að þessu? Nú auðvitað til aö fá peninga..." hann virtist hissa á siðustu spurningunni og líklega ekki nema von.

Sumarhýran og sjórinn 

Gústav vann siðastliðið sumar i fiski en komst svo einn mánuð í vinnu við uppskipun hjá Togaraafgreiðslunni..." þar hafði ég gott kaup 1700 krónur á tímann" sagði hannhróðugur. En er þá ekki eitthvað eftir af sumarhýrunni? „Nei, ég keypti þetta mótorhjól fyrir ári siðan, fékk lánað fyrir þvi hjá mömmu og auðvitað borgaði ég það aftur með sumarpeningunum. Svo þurfti ég að kaupa varahluti i hjólið, þetta er gamalt hjól. Ég eyddi miklum tima i sumar i viðgerðir á þvi". Svo bætti hann við brosandi: „svo fór nú eitthvað af peningunum i föt og svoleiðis drasl".
Flestar tómstundir Gústavs fara í að lagfæra mótorhjólið hans sem virðist eiga hug hans allan. Hugurinn leitar lengra og stefnir hann að þvi að kaupa nýtt hjól næsta sumar. En hvað tekur við eftir grunnskólapróf að vori? „Ég hef ekki hugmynd um það, ég valdi sjóvinnu sem valgrein i vetur i skólanum, kannski langar mig bara á sjóinn... Aðeins vikjum við að umferðinni og snjónum, og spurðum hvernig hinum unga ökumanni likaði ab komast leiðar sinnar á mótorhjóli i snjó? „...alveg ferlega leibinlegt maður — ja, nema þegar maður getur tekið svona smáspyrnu" svaraði sendisveinninn i snjónum.

 —ÞG

Vísir

21. nóvember 1980

https://timarit.is

Kemst fyrir í lítilli tösku.

Hjólið samanbrotið í töskunni sinni.

32 kílóa mótorhjól: 

Kemst fyrir í lítilli tösku 

Mótorhjól sem fella má saman og setja í tösku sem hægt er að bera með sér er til sýnis í deild Skeljungs á vörusýningunni í Laugardalshöll. Hjólið vegur aðeins 32 kiló og er einstrokka og sjálfskipt með tvígengisvél.

Valdimar Valdimarsson  situr
þarna á hinu afar netta mótorhjóli.
DB-myndir E.Ó.

Hjólið eyðir 2 litrum af bensíni á 100 kílómetrum og kemst upp í u.þ.b. 45 kílómetra hraða.

 Þetta hjól má eins og áður sagði fella saman og stinga í þar til gerða tösku.

 Þá er stýrið lagt niður og út á hlið og hjólið sjálft gengur saman eins og harmóníka.

Samanbrotið kemst það fyrir í skotti á bíl eða flugvél og eins má halda á þvi með sér inn, til að því sé síður stolið til dæmis.

Hjólið kostar 870 þúsund krónur og tekur það 3 lítra af bensíni í einu. -DS

Dagblaðið

29.8.1980

https://timarit.is/

Kawasaki á íslandi

Fyrir stuttu kom kippur í vélhjólamenninguna er birtust hér 15 stykki af Kawasaki götuhjólum á einu bretti.
 Slíkt magn hefur ekki fyrr verið flutt inn í einu og þegar blaðamaður Mótorsports sá þau við Höfðatún 2. fór hann að grennslast nánar um þau. Kom í ljós að Sverrir Þóroddsson flutti þau inn, Bifhjólaþjónustan sér um samsetningu og 1000km skoðun en Karl H.Copper sér um varahlutaafgreiðslu. Ríkir þarna einstök samvinna þriggja fyrirtækja.
Hjá sölumanni Sverris Þóroddssonar fengum við þær upplýsingar að undanfarin ár hafa Kawasaki verksmiðjurnar ekki fylgt nógu vel eftir  "Tromphjólinu " Z-1 sem sló í gegn fyrir nokkrum árum. Sama vél er nú enn , vel samkeppnisfær öðrum. Nú eru þeir aftur á móti að hanna nýtt hjól sem er algert leyndarmál því bæði verða breytingar á vél og grind. Umboðið ætlar einig að fylgja þessum eftir og mun senda þá kappa úr Bifhjólaþjónustunni þá Sigurð og Ara Vilhjálmsyni út á sérstakt námskeið fyrir Kawasaki "mekka".
Verðið á hjólunum væri einstaklega lágt og t.d. væri Z-1000 á aðeins á kr 2.650.000.- og Z-650 B á kr 1.945.000- .
Þeir Ari og Sigurður reka eitt glæsilegasta Vélhjólaverkstæði landsins og er þjónustan þar rómuð. Þeir eru vel inn í Vélhjólakeppnisgreinum og t.d. hafa öll kvartmíluhjól sem eitthvað hefur verið breytt verið græjuð upp þar.  Og nýverið setti Ari nýtt íslandsmet í vélhjólaflokki á Kawasaki Z-1000Z1RII er hann fór míluna á 11.33sek.
Karl H Copper rekur vélhjólaverslun í sama húsi við Höfðatún 2 og hefur hann varhlutaþjónustu fyrir flestar gerðir vélhjóla. Það var mikil lyftistöng fyrir vélhjólakappa þegar hann fluttist úr Mosfellsveitinni og beint inn í hjarta höfuðborgarinnar.

Mótorsport
 Júlí 1980

Lögreglan fær nýtt mótorhjól

Hér eru þeir Gunnar Jóhannsson og Guðmundur
Svanlaugsson  í fullum skrúða  fyrir framan Lögreglustöðina.
Gunnar (t.v.) er á nýja hjólinu. Mynd: Ó. Á.

Vísir að umferðardeild á Akureyri

Lögreglan á Akureyri hefur fengið til umráða nýtt Harley Davidson mótorhjól. Í eigu lögreglunnar er fyrir ítalskt mótorhjól. Síðan munu tveir nýir lögreglubílar bætast í ökutækjaflota lögreglunnar. Ekki er vitað hvort lögreglan mun láta af hendi einn eða tvö af gömlu bílunum.  

Gísli Ólafsson, yfirlögregluþjónn, sagði í samtali við blaðið að þeir Guðmundur Svanlaugsson og Gunnar Jóhannsson myndu aka mótorhjólunum, en Guðmundur er nýkominn frá Reykjavík þar sem hann fékk þjálfun í akstri mótorhjóla. „Það má segja að hér sé kominn vísir að umferðardeild, þar sem báðir þessir menn verða einvörðungu í umferðareftirliti," sagði Gísli. „Hér eftir munum við getað aukið verulega þjónustu lögreglunnar við bæjarbúa." Það er af lögreglubílunum tveimur að segja að annar þeirra verður sérstaklega útbúinn til aksturs í snjó og við erfiðar aðstæður, enda með fjórhjóladrifi.  Báðir bílarnir eru frá Ford.

Dagur 

12.6.1980

Lögguhjól Keflavík 1980

Lögreglan i Keflavik hefur tekið í notkun mótorhjól, sem  notað mun verða af tveim lögregluþjónum, þeim Rúnari Lúðvíkssyni og Þorgrími Árnasyni, en áður sóttu þeir námskeið hjá umferðardeild lögreglunnar í Reykjavík, bifhjóladeild. Störf  þeirra verða þau sömu og hjá lögregluþjónum almennt, nema hvað þeir aka bifhjóli í stað bíls.
Að undanförnu hafa þeir sést við umferðarstjórn á fjölförnum gatnamótum á mesta annatíma, svo sem i hádeginu, og greitt þannig vel fyrir umferðinni. Vonandi fáum við að sjá þá sem oftast að stöfum og óskum þeim velfarnaðar í starfi.

Víkurfréttir 11.2.1980

Fimm ára mótorhjólakappi

Á öðrum fæti á nýjasta mótorhjólinu.

Darius - 5 ára mótorhjólakappi 

Darius Goodwin var aðeins tveggja ára þegar hann fékk litið mótorhjól að gjöf frá pabba sinum, Keith Goodwin, en hann er mikill kappaksturssnillingur. 

Fyrst lék Darius litli sér aðeins á hjólinu á afgirtri lóð og undir leiðsögn en fljótlega kom í ljós, að drengurinn var sérlega fljótur að notfæra sér tilsögn pabba síns, og þegar hann átti þriggja ára afmæli fékk hann kraftmeira hjól í afmælisgjöf. Hann fór að leika ýmsar listir á þvi, eins og t.d. að standa á öðrum fæti uppi á hjólinu og eins að hjóla upp á nokkurs konar stökkpall og láta svo hjólið svifa i lausu lofti. Þetta tókst svo vel hjá honum, að pabbi hans gerði sér lítið fyrir og lagðist undir stökkpallinn og lét svo snáðann hjóla —Í loftinu — yfir sig.

Í loftinu yfir pabba sínum.

Darius skoðar múrvegginn,
setur svo á sig hjálminn og
 ekur hann hiklaust um koll. 

Darius er byrjaður í barnaskóla — eða forskóla, þvi að hann er enn ekki orðinn sex ára, en þegar hann er ekki i skólanum i Bray i Berkshire í Englandi, þá er hann öllum stundum að æfa sig. Hann hefur komið fram i sjónvarpi í Bretlandi og sýnt á mótorhjóla-sýningum og viðar. Sérfræðingar eru sammála um, aö hann hafi sérstaka hæfileika, og einnig kjark og áræði, sem óvenjulegt er miðað við aldur hans. Kemur það t.d. vel i ljós, þegar drengurinn ekur á hlaðinn múrvegg eins og ekkert sé, auðvitað með hjálminn á höfðinu og veggurinn er aðeins lauslega hlaðinn úr léttum múrsteini. Pabbi hans segir, að hann hafi strax sýnt óvenjulegt jafnvægisskyn og áhuga á mótorhjólaakstri, en hann segist aldrei leyfa honum að æfa einn, þvi að hann vantar enn dómgreind til að meta hvað honum sé fært og hvað ekki.

Tíminn 11.1.1980

https://timarit.is/

Miðsumarskvartmílukeppnin

Nýtt brautarmet, 11,15 sek.

Í MS flokki lagði Pálmi Helgason alla keppinauta sína og hér verður 

Sigurjón Andersson  á 340 Barracudunni fyrir barðinu á honum. 

DB-mynd Lilja Oddsdóttir

Það var hávaðasamt í Kapelluhrauni um síðustu helgi þegar Kvartmíluklúbburinn hélt miðsumars kvartmílukeppni sína. Keppendur voru yfir þrjátiu en þó komust ekki 

allir í keppnina sem vildu, a.m.k. þrír bílar uppfylltu ekki öll öryggisatriði og komust ekki í gegnum skoðun. Keppt var í fjórum flokkum, þremur flokkum bila og voru þeir flokkaðir eftir því hvað búið var að breyta þeim mikið, og einum mótorhjólaflokki. Keppnin tók að þessu sinni tvo daga og var forkeppnin fyrri daginn. Þá voru tímar bílanna teknir, og keppti þá hver við sjálfan sig og tímann til að komast i sjálfa aðalkeppnina. Seinni daginn var svo aðalkeppnin og var þá keppt til úrslita. Fyrirkomulag keppninnar var útsláttarkeppni. Spyrntu tveir bílar saman og vann sá sem varð á undan yfir endamörkin og skipti þá ekki máli þótt tími hans væri lakari en hins. Margir eru þeirrar skoðunar að kvartmíluakstur reyni ekkert á ökumanninn, hann þarf einungis að stíga bílinn í botn og það geta allir. En þetta er alrangt.

Bílarnir eru nefnilega einnig flokkaðir niður í undirflokka eftir þyngd bílsins og rúmtaki vélarinnar. Síðan er bíllinn sem flokkast óhagstæðar. látinn fá forskot. Verður hinn keppandinn því að ná honum og fara fram úr til að vinna. Er það mikið taugaálag að þurfa að bíða meðan andstæðingurinn leggur af stað. Er þá hætt við þjófstarti en þjófstart jafngildir tapi og falli úr keppninni.

Mótorhjólaflokkur

Ólafur og Guðsteinn keppa til úrslita í mótorhjólaflokknum en Hálfdán Jónsson,

 ritari kvartmíluklúbbsins, sér um að allt fari eftir settum reglum á startlinunni.

 DB-mynd Lilja Oddsdóttir. 

Í aðalkeppninni seinni daginn voru sex hjól sem kepptu í útsláttarkeppninni og voru þar saman komin öll stærstu og kraftmestu mótorhjól landsins. Minnsta hjólið í keppninni var 650 cc Kawazaki og vakti ökumaður þess, Arnar Arinbjarnarson, mikla athygli fyrir góðan akstur og gaf hann stærri hjólunum ekkert eftir.

En úrslitaspyrnan í mótorhjólaflokknum var á milli Guðsteins Eyjólfssonar og Ólafs Grétarssonar.

 Guðsteinn keppti á stærsta og þyngsta hjólinu í keppninni en það var Honda með 1047 cc sex strokka vél. Hjól Ólafs var 1000cc Kawazaki. Ólafur var kominn alla leið frá Akureyri til að taka þátt í keppninni og hafði hann erindi sem erfiði því hann vann mótorhjólaflokkinn. Var hann á undan Guðsteini í mark. Bezti tími Ólafs í keppninni var 11.65 sek.

Standard flokkur

Sigurvegarinn i Standard flokki, Sigurður Grétarsson fær hér forskot á Ásgeir

Kristinsson á Alfa Romeo. 

Það voru litlu evrópsku- bílarnir sem stóðu sig best í standardflokknum og kom vel í ljós hversu hlutfallslega kraftmeiri þeir eru. Sigurvegarinn í flokknum varð  Sigurður Grétarsson en hann keppti á 1700 cc Ford Escort. Bezti tími Sigurðar í keppninni var 16.86 sek. en í úrslitaspyrnunni þrykkti hann við Egil Kolbeinsson sem ók 1756 cc Fiat.

Modified standard flokkur

Benedikt Eyjólfsson lét sig ekki vanta i spyrnuna og keppti að þessu sinni
 á hvíta bílnum sinum. Fékk Torfærutröllið svarta að hvila sig á meðan.
 Benedikt náði þríðja besta timanum f SA flokki, 12,51 sek., og hér er hann að
 messa yfir 400 kúbika Pontiac vélinni ásamt Ólafi Ólafssyni, aðstoðarmanni sínum.
 DB-mynd Lilja Oddsdóttir. 

Í MS flokki kepptu vinirnir Einar Egilsson og Pálmi Helgason til úrslita. Báðir voru þeir lagsmenn á 350 kúbika Camaró bílum. Bíllinn hjá Einari var aðeins þyngri og fékk hann nokkura sekúndubrota forskot en spennan var svo mikil að hann þjófstartaði. Við það var hann búinn að tapa spyrnunni. Sigurvegarinn í flokknum varð því Pálmi Helgason en hann setti nýtt íslandsmet í MS flokki þear hann fór kvartmíluna á 13.02 sek. Eftir að keppninni var lokið fór Pálmi prufuferð og tókst honum þá að komast niður fyrir 13 sekúndurnar. Fór hann kvartmíluna á 12.89 sek. en sá tími er ekki tekinn gildur þar sem að hann náðist ekki í sjálfri keppninni.

Street Alterd flokkur

Í þessum flokki var spennan hvað mest en ég held að allir hafi séð greinilega hvaða ökumaður var þar beztur og hvaða bíll er kraftmestur á íslandi í dag. Camaro Örvars Sigurðssonar var greinilega bíll dagsins og fór hann kvartmíluna á 11. 15 sek. sem er nýtt íslandsmet í SA flokki og jafnframt brautarmet á kvartmílubrautinni í Kapelluhrauni. Örvar gat ekki keppt sjálfur á bílnum vegna meiðsla og fékk hann vin sinn, Richard Stieglitz, til að keyra bílinn 

Í úrslitaspyrnunni í SA flokki spyrntu þeir Stieglitz og Birgir Jónsson. Birgir fékk 0,35 sek. forskot 

en var all svifaseinn að komast af stað. Monsan var varla kominn öll yflr startlínuna 

þegar Camaróinn stökk fram úr henni, og var það nú bakarinn sem var bakaður.
DB-mynd Lilja Oddsdóttir

DAGBLAÐIÐ. 

4. ÁGÚST 1979. 

https://timarit.is/

Vélhjólakynning á Suðurnesjum

 Laugardaginn 7. april kl. 1 eh. verður i Félagsbíói Keflavik vélhjólakynning á vegum J.C. Suðurnes. Vélhjólaklúbburinn Ernir, sem var stofnaður i vetur, verður kynntur, sýndar verða kvikmyndirum akstur vélhjóla, svo sem keppnisakstur og akstur i umferð eða á viðavangi.

Fulltrúi frá Bifreiðaeftirliti rikisins veitir upplýsingar um öryggisbúnað og þær reglur sem gilda um vélhjól. Allir munu fá i hendur bækling sem inniheldur almenna umferðarfræðslu. Auk þess sem kynnt verður þjónusta við vélhjólaeigendur, þá munu eftirtalin vélhjóla-umboð sýna vöru sina:

 PUCH — umboðið, MONTEZA — umboðið CASAL — umboðið, HONDA — umboðið.

Þessi vélhjólakynning er eitt af mörgum verkefnum, sem J.C. Suðurnes hefur unnið i vetur undir kjörorðinu,

„Eflum öryggi æskunnar".