Umdeilt frumvarp um mótorhjól

Bifhjólasamtökin Sniglar hafa sent mótmæli sín við nýbirt frumvarp til umferðarlaga til innanríkisráðuneytisins og ennfremur óskað eftir fundi með samgöngunefnd vegna málsins. Tilurð þess er enn ein tilraun yfirvalda til að banna öllum að aka með farþega sé viðkomandi undir 16 ára aldri og undir 150 sentimetrum á hæð.

Að sögn Hrannar Bjargar Harðardóttur, formanns Snigla á mótorhjólafólk erfitt með að skilja hvers vegna þessi lagabreyting skuli koma inn aftur og aftur þótt hún hafi nokkrum sinnum verið tekin út úr lögunum. “Það veldur vonbrigðum þegar ítrekað hafa verið færð góð og gild rök fyrir öllum okkar athugasemdum og þær teknar til greina, skuli þær að sama skapi ítrekað strikaðar út án umhugsunar né nokkura röksemda af hálfu hins opinbera” segir Hrönn í viðtali við bifhjol.is.  


Engin rök með banninu

Síðastliðin ár hafa Bifhjólasamtök Lýðveldisins, Sniglar, veitt umsögn á vinnu nefndar  sem vann að nýju frumvarpi til umferðarlaga. Sniglar hafa sent inn ýmsar athugasemdir við frumvarpsdrögin og hefur að miklu leyti verið tekið tillit til þeirra. Samtökin hafa farið yfir Frumvarp til laga um breytingu á umferðarlögum nr. 50/1987, með síðari breytingum. Bifhjólasamtök lýðveldisins, Sniglar eiga erfitt með að skilja hvers vegna ákvæði um 150 sm. lágmarkshæð fyrir börn sem farþega á bifhjóli er alltaf að koma inn í lögin. Sniglar hafa aftur og aftur fengið þetta ákvæði út með góðum rökum enda ekkert sem rökstyður það.


Slysatölur benda ekki til hættu með börn sem farþega á bifhjóli, en tilurð þess í lögum bendir til fordóma og vanþekkingar á efninu. Erfitt er að skilja að þetta hafi þótt „brýnt að nái fram að ganga eins fljótt og auðið er“ eins og stendur í   athugasemdum við lagafrumvarpið. Í frumvarpi sem var lagt fram á Alþingi 2012-2013 var þetta orðað svona: „Barn sjö ára eða yngra, sem er farþegi á bifhjóli skal sitja í sérstöku sæti því ætluðu. Barn eldra en sjö ára skal ná með fætur niður að fóthvílum bifhjóls, en að öðrum kosti á fyrri málsliður við.“


Reynslulaus má reiða á léttu bifhjóli

Samkvæmt frumvarpinu mætti mjög reyndur bifhjólamaður ekki lengur hafa barn sem farþega á stóru bifhjóli ef það er undir 150 sm. á hæð. Gildir þá einu hvort barnið sé í besta fáanlega hlífðarfatnaði. Samkvæmt frumvarpinu má hins vegar sá sem er með réttindi á bíl og er 20 ára eða eldri reiða barn undir 150 sm. á léttu bifhjóli.  Réttindi á létt bifhjól fylgja réttindum á bíl svo fræðilega séð er sá sem enga þjálfun hefur hlotið í meðferð bifhjóla, því þá síður akstri með farþega á bifhjóli, sá eini sem má reiða barn undir 150 sm. á bifhjóli.

Í mörgum tilfellum gæti það verið staðreynd að 15 ára barn væri með réttindi á létt bifhjól en ef það er undir 150 sm. lágmarkshæðinni má sama barn ekki vera farþegi á stóru bifhjóli. Með réttu ætti að fella út kaflann um réttindi til aksturs léttra bihjóla skuli fylgja réttindum á bíl þar sem engin þjálfun fer fram í akstri þeirra. 

Finnur Thorlacius skrifar 29. janúar 2014

https://www.visir.is

Umdeilt frumvarp um mótorhjól

Bifhjólasamtökin Sniglar hafa sent mótmæli sín við nýbirt frumvarp til umferðarlaga til innanríkisráðuneytisins og ennfremur óskað eftir fundi með samgöngunefnd vegna málsins. Tilurð þess er enn ein tilraun yfirvalda til að banna öllum að aka með farþega sé viðkomandi undir 16 ára aldri og undir 150 sentimetrum á hæð.



Að sögn Hrannar Bjargar Harðardóttur, formanns Snigla á mótorhjólafólk erfitt með að skilja hvers vegna þessi lagabreyting skuli koma inn aftur og aftur þótt hún hafi nokkrum sinnum verið tekin út úr lögunum. “Það veldur vonbrigðum þegar ítrekað hafa verið færð góð og gild rök fyrir öllum okkar athugasemdum og þær teknar til greina, skuli þær að sama skapi ítrekað strikaðar út án umhugsunar né nokkura röksemda af hálfu hins opinbera” segir Hrönn í viðtali við bifhjol.is.  



Engin rök með banninu
Síðastliðin ár hafa Bifhjólasamtök Lýðveldisins, Sniglar, veitt umsögn á vinnu nefndar  sem vann að nýju frumvarpi til umferðarlaga. Sniglar hafa sent inn ýmsar athugasemdir við frumvarpsdrögin og hefur að miklu leyti verið tekið tillit til þeirra. Samtökin hafa farið yfir Frumvarp til laga um breytingu á umferðarlögum nr. 50/1987, með síðari breytingum. Bifhjólasamtök lýðveldisins, Sniglar eiga erfitt með að skilja hvers vegna ákvæði um 150 sm. lágmarkshæð fyrir börn sem farþega á bifhjóli er alltaf að koma inn í lögin. Sniglar hafa aftur og aftur fengið þetta ákvæði út með góðum rökum enda ekkert sem rökstyður það.



Slysatölur benda ekki til hættu með börn sem farþega á bifhjóli, en tilurð þess í lögum bendir til fordóma og vanþekkingar á efninu. Erfitt er að skilja að þetta hafi þótt „brýnt að nái fram að ganga eins fljótt og auðið er“ eins og stendur í   athugasemdum við lagafrumvarpið. Í frumvarpi sem var lagt fram á Alþingi 2012-2013 var þetta orðað svona: „Barn sjö ára eða yngra, sem er farþegi á bifhjóli skal sitja í sérstöku sæti því ætluðu. Barn eldra en sjö ára skal ná með fætur niður að fóthvílum bifhjóls, en að öðrum kosti á fyrri málsliður við.“



Reynslulaus má reiða á léttu bifhjóli
Samkvæmt frumvarpinu mætti mjög reyndur bifhjólamaður ekki lengur hafa barn sem farþega á stóru bifhjóli ef það er undir 150 sm. á hæð. Gildir þá einu hvort barnið sé í besta fáanlega hlífðarfatnaði. Samkvæmt frumvarpinu má hins vegar sá sem er með réttindi á bíl og er 20 ára eða eldri reiða barn undir 150 sm. á léttu bifhjóli.  Réttindi á létt bifhjól fylgja réttindum á bíl svo fræðilega séð er sá sem enga þjálfun hefur hlotið í meðferð bifhjóla, því þá síður akstri með farþega á bifhjóli, sá eini sem má reiða barn undir 150 sm. á bifhjóli.



Í mörgum tilfellum gæti það verið staðreynd að 15 ára barn væri með réttindi á létt bifhjól en ef það er undir 150 sm. lágmarkshæðinni má sama barn ekki vera farþegi á stóru bifhjóli. Með réttu ætti að fella út kaflann um réttindi til aksturs léttra bihjóla skuli fylgja réttindum á bíl þar sem engin þjálfun fer fram í akstri þeirra.

Finnur Thorlacius skrifar 29. janúar 2014 

https://www.visir.is/g/2014140128784

Mótorhjólasafnið í Newburgh:

Yfir 450 mótorhjól til sýnis

Í aðeins um klukkustundar fjarlægð frá Manhattan er eitt stærsta mótorhjólasafn heimsins. Safnið heitir Motorcyclepedia sem er réttnefni enda safnið eins og hálfgerð alfræðiorðabók um mótorhjól. Safnið er á 250 Lake Street í Newburgh og til að komast þangað er best að taka Metro North Hudson Line frá Grand Central-brautarstöðinni upp til Beacon. Þaðan er hægt að ganga niður fyrir brautarstöðina að ánni og taka ferju yfir Hudson-ána yfir til Newburgh og þá er safnið aðeins fimm mínútur í burtu með leigubíl. Undirritaður var á ferðinni um New Yorkríki á dögunum og kom þar við.

Harley Davidson keppnishjól frá
1911 tekur á móti gestum þegar
 þeir ganga inn á safnið í Newburgh.

Safnið samstarf feðga 

Saga safnsins er nokkuð merkileg en það er aðeins tveggja ára gamalt í núverandi mynd. Á sjöunda áratugnum voru tveir vinir, þeir Mike Corbin og Ted Doering, sem eyddu miklum tíma saman á og með mótorhjólum sínum. Corbin stofnaði fyrirtæki sem fór að framleiða sæti á mótorhjól og flest mótorhjólafólk þekkir í dag, en Ted Doering fór að gera auka hluti á Harley-hjól fyrir ört vaxandi markað heima fyrir. Áður en langt um leið var hann farinn að láta smíða fyrir sig mikið af hlutum í Taívan og fékk í framhaldinu viðurnefnið Taiwan Ted. Hann varð fljótt milljóner af þessu og til að halda í hjólaáhugann fór hann að safna mótorhjólum og hlutum þeim tengdum, aðallega í samstarfi við föður sinn Jerry Doering sem keppti á Indian-mótorhjólum upp úr seinna stríði. Ted safnaði Harley Davidson-hjólum og sérstaklega breyttum hjólum en Jerry hóf að safna Indian-hjólum árið 1949. Safnið stækkaði fljótt og þurfti stóra skemmu til að geyma öll hjólin. Mikill fróðleikur Jerry um Indian-hjól skilaði sér í miklu safni slíkra hjóla og á safnið hverja einustu tegund og árgerð frá upphafi sem er einstakt, fyrir utan gott safn Indian-keppnishjóla. Við safnið hefur svo bæst fjöldinn allur af öðrum amerískum gerðum auk talsvert margra evrópskra og japanskra hjóla en uppistaðan í safninu er hjól framleidd í Bandaríkjunum. Meðal þess sem áhugavert er að skoða á safninu er gott safn herhjóla og lögreglumótorhjóla. Einnig er sérstök sýning á hjólum mótorhjólasmiðsins Indian Larry á safninu, auk keppnishjóla af ýmsum gerðum sem sýna vel sögu mótorhjólaíþrótta í Bandaríkjunum. Yfir 450 mótorhjól eru í safninu og vel þess virði fyrir þá sem hafa áhuga á hvers kyns mótorhjólum að heimsækja það. 

NG

Morgunblaðið

3.12.2013

njall@mbl.is

https://timarit.is/

Uppákoma !

Mótorhjólafólk með uppákomu við Þjóðleikhúsið í tilefni forsýningar. 2013

Mörg kunnuleg andlit á svæðinu en

hver forsýningin var veit vefstjóri ekki

en þeir viitust hafa gaman af þarna í sunnlensku rigningunni

Meðlimir komnir til vits eða ára

Það má með sanni segja að dagurinn í dag sé merkilegur hjá meðlimum Vélhjólafjelags Gamlingja.
Á þessum degi árið 1993 var félagið stofnað og tvítugsafmæliþess verður fagnað með sérstökum hætti.
Annað kvöld hefst yfirgripssýning á hjólum félagsmanna í Reykjavík Motor Center og þar eru fá hjól yngri en þrjátíu áraog mörg mun eldri en það. Sum þeirra eru þau einu sinnar tegundar á landinu. 

Um þrjátíu manns eru í Vélhjólafjelagi gamlingja. Þetta er félagsskapur þeirra sem áhuga hafa á gömlum vélhjólum og best er að þeir sem óska eftir inngöngu í félagið séu, eins og leiðtogi félagsins orðar það, annað hvort komnir til vits eða ára, þó ekki sé verra að uppfylla hvort tveggja. Elsti félaginn er fæddur árið 1930 og hefur fyrir vikið fengið heiðursnafnbót. Sir Emil Kristjánsson er því heiðursfélagi í þessum virðulega félagsskap og sömuleiðis leiðtoginn, Dagrún Jónsdóttir, sem ber titilinn lafði.
Konur hafa alltaf verið virkar í félaginu og hafa oft verið fleiri en núna. Í dag eru þær þrjár. 30 manns en 120 hjól Það er með eindæmum ótrúlegt að þessi rúmlega þrjátíu manna hópur eigi samanlagt um 120 gömul vélhjól. Fjörutíu þeirra hjóla verða á afmælissýningunni sem hefst kl. 21 annað kvöld að Kleppsvegi 152. Hún stendur til klukkan 16 á sunnudag og er aðgangur ókeypis. Elsta gangfæra hjólið á sýningunni er Harley Davidson DL750 frá árinu 1931 og er það í toppstandi. Sömuleiðis verður á sýningunni annað Harley Davidson sem verið er að gera upp en það er frá árinu 1925. Segja má að félagarnir hafi unnið mikið og gott starf í að varðveita og í raun bjarga gömlum hjólum frá skemmdum. Sum hafa verið flutt inn en mörg hafa fundist á hinum ýmsu stöðum á landinu, eins og Harley Davidson DL750 sem fannst í Reykhólasveit og var verulega farið að láta á sjá, grindin í bútum en vél og gírkassi nothæf ásamt framgaffli og fleiri hlutum.

Fjöldi merkra gripa verður á sýningunni og eru þeir jafnvel þeir einu sinnar tegundar á landinu. Sum hjólin eru að sama skapi fágæt á heimsvísu. Dæmi um slíkt hjól er Suzuki RE5 sem er með Wankel vél og var framleitt á árunum 1974-1976. Ítalski hönnuðurinn Giorgetto Giugiaro á heiðurinn af útliti hjólsins. Það er afar fá gætt, aðeins til um 6000 slík hjól í heiminum.
 Sýningin sem opnuð verður annað kvöld er  frábrugðin því sem Vélhjólafjelag gamlingja hefur áður gert til að sýna hjólin. Reynt hefur verið að hafa hjólin til sýnis á Árbæjarsafni einhvern dag sumars. Eins og segir á vef Sniglanna er Vélhjólafjelag gamlingja svo gamaldags að það er ekki með sína eigin vefsíðu og er vel hægt að afsaka það. 

Gamlingjar á ferðinni

Sem fyrr segir er þetta enginn unglingaklúbbur og eiga félagsmenn það sammerkt að vera með ólæknandi og óbilandi vélhjóladellu. Svo svæsna að þeir leita út fyrir landsteinana til að finna hjól sem uppfylla skilyrði alvöru gamlingjahjóla. Því leggja félagar sig fram við að ná í einstök eintök,
endursmíða eða gera þau upp. En þeir láta ekki þar við sitja því hjólin eru notuð. Einkunnarorð  Vélhjólafjelags gamlingja eru „Gamlinginn skoðar steininn“, því í þessu félagi er hraðinn ekki  aðalmálið heldur er ekið hægt í ferðum um landið til að hægt sé að skoða það og njóta í leiðinni.

Malín Brand

malin@mbl.is
30.10.2013

Milliak­reina­akst­ur á mótor­hjóli leyfi­leg­ur eða ekki?

 Hug­takið milliak­reina­akst­ur eða það sem kallað er er­lend­is Filter­ing eða Lane splitt­ing er svo nýtt að ekk­ert nýti­legt nafn er til fyr­ir það á ís­lensku.

Milliak­reina­akst­ur á mótor­hjóli er að keyra milli ak­reina, til þess að kom­ast fram fyr­ir um­ferð halda ef­laust flest­ir. Sann­leik­ur­inn er þó sá að í þéttri stór­borg­ar­um­ferð get­ur það að keyra milli ak­reina verið tals­vert ör­ugg­ara fyr­ir mótor­hjólið. Ástæðurn­ar eru nokkr­ar, eins og til dæm­is sú staðreynd að mótor­hjólið hef­ur lengri línu fyr­ir fram­an sig til að bregðast við held­ur en ef það er milli tveggja bíla. Útsýnið verður líka betra svo að sá sem er á mótor­hjól­inu sit­ur er fljót­ari að bregðast við aðstæðum. Ekki má held­ur gleyma því að mótor­hjólið tef­ur þannig ekki fyr­ir ann­arri um­ferð og létt­ir frek­ar á henni. En skyldi mega þetta alls staðar og þá til dæm­is á Íslandi? Í sjálfu sér er ekk­ert í um­ferðarlög­un­um sem bann­ar þetta sér­stak­lega.

Sam­kvæmt gild­andi um­ferðarlög­um seg­ir í 41. grein að eigi megi aka bif­hjóli sam­hliða öðru öku­tæki. Sam­kvæmt 22. grein um­ferðarlag­anna frá 1987 er ekki heim­ilt að aka fram úr öðru öku­tæki á eða við gatna­mót, en til­tekið í und­ir­máli að ákvæðið eigi ekki við um akst­ur fram úr reiðhjóli eða léttu bif­hjóli. Að lok­um seg­ir um­ferðarmerkið sem bann­ar framúrakst­ur að það eigi við öku­tæki, nema tví­hjóla öku­tæki, þar á meðal bif­hjól. Þrátt fyr­ir greinagóðar lýs­ing­ar á akstri á ak­rein­um í um­ferðarlög­um er ekk­ert sem bann­ar þar akst­ur á milli ak­reina. Ökumaður skal þó, áður en hann skipt­ir um ak­rein eða ekur á ann­an hátt til hliðar, ganga úr skugga um að það sé unnt án hættu eða óþarfa óþæg­inda fyr­ir aðra. Sama er, ef ökumaður ætl­ar að stöðva öku­tæki eða draga snögg­lega úr hraða þess.

Víða leyft í Evr­ópu
Nokkr­ar borg­ir í Evr­ópu, Jap­an og Kali­forn­íu­ríki hafa leyft milliak­reina­akst­ur mótor­hjóla með lög­um eða reglu­gerðum. Sum ríki í Banda­ríkj­un­um eins og Utah og Nebraska hafa þó bannað það sér­stak­lega, en þá aðeins fyr­ir mótor­hjól.

Þeir sem hafa orðið vitni að um­ferðinni eins og hún er í Par­ís eða Barcelona á há­anna­tíma skilja bet­ur hvernig akst­ur mótor­hjóla milli ak­reina er nauðsyn­leg­ur. Þar þykir sjálfsagt að mótor­hjólið fái að aka milli ak­reina í þéttri borg­ar­um­ferðinni eða inni í fjölak­reina hring­torgi. Í Barcelona er bein­lín­is gert ráð fyr­ir að mótor­hjól og létt bif­hjól geti ekið milli bíla á ljós­um og komið sér fyr­ir á sér­stöku svæði rétt fyr­ir gatna­mót­in.

Að mati stjórn­ar Bif­hjóla­sam­taka lýðveld­is­ins, Snigla, er orðið tíma­bært að þessi mál séu skoðuð hér­lend­is með um­ferðarör­yggi bif­hjóla­fólks í huga. Ei­rík­ur Hans Sig­urðsson, öku­kenn­ari og í vara­stjórn Snigla, hef­ur sterk­ar skoðanir á þessu máli. „Þetta er mál sem löngu er tíma­bært að hreyfa við hér á landi. Ég hef aldrei skilið hvers vegna það fer svona í taug­arn­ar á hér­lend­um öku­mönn­um bíla ef mótor­hjól fer fram fyr­ir þá við gatna­mót. Ég varð fyr­ir því sum­arið 2010 þegar ég hjólaði gæti­lega á milli bíla sem biðu við gatna­mót Kringlu­mýr­ar­braut­ar og Suður­lands­braut­ar að einn ökumaður bíls í h.m. í röðinni gerði sér lítið fyr­ir og reyndi að loka fyr­ir mig með því að sveigja til vinstri að næsta bíl. Það varð til þess að hliðartask­an vinstra meg­in á hjól­inu straukst við hægra aft­ur­horn bíls­ins við hliðina. Af þessu urðu eng­ar skemmd­ir, en svona hegðun seg­ir hvernig sum­ir hugsa okk­ur þegj­andi þörf­ina. Ég hef einnig orðið fyr­ir því að menn sendi mér putt­ann eða aki flaut­andi á eft­ir mér. Þegar maður hjól­ar í Suður-Evr­ópu leggja öku­menn bíla sig fram um að maður kom­ist á milli bíla sem eru að bíða við gatna­mót og jafn­vel breikki bilið á milli bíla á ferð í um­ferð svo mótor­hjól­in eigi greiða leið á milli þeirra. Að þessu þarf að vinna. Það þarf einnig að kynna það fyr­ir al­menn­ingi að mótor­hjól sem fer fram fyr­ir er að létta á um­ferðinni en ekki að tefja hana,“ seg­ir Ei­rík­ur Hans.

njall@mbl.is

Bíl­ar | Morg­un­blaðið | 30.10.2013 | 

https://www.mbl.is

Elsta mótorhjólið er Harley frá 1931 (2013)

Dagrún Jónsdóttir mótorhjólabóndi
Oddsparti 

Dagrún Jónsdóttir, mótorhjólabóndi á Oddsparti í Þykkvabæ flutti til Þykkvabæjar fyrir átta árum.

Hún er í óða önn að gera upp hús þar og hyggst opna mótorhjólasafn Þykkvabæjar. „Húsið hefur verið notað sem ballsalur, en þar ætlum við
að hafa sýningarsalinn.
Það var fullt af hljómsveitum sem spiluðu hérna í sumar.“ Dagrún vill ekkert gefa upp um hvenær safnið verður opnað og segir mörg verkefni vera eftir.

 Bak við húsið sem mun hýsa safnið er stórt tún með hlöðnum veggjum utan um eldstæði. „Hérna er tjaldsvæði sem við rekum fyrir mótorhjólafólk og tökum eingöngu á móti hópum.“

Meðeigandi Dagrúnar að svæðinu er Einar „Marlboro“.Þau hafa nú þegar sankað að sér rúmlega 30 hjólum og er það elsta frá 1931.

gunnardofri@mbl.is
Morgunblaðið  30.10.2013

Gátu lækkað iðgjöld­in

Gátu lækkað iðgjöld­in á „hipp­un­um“   (úr stærri grein)

Mik­il mótor­hjóla­della magnaðist upp á Íslandi í góðær­inu og marg­ir létu langráðan draum ræt­ast um að kaupa sér mótor­fák. Þessi mikla fjölg­un mótor­hjóla­öku­manna skapaði þrýst­ing á og svig­rúm fyr­ir trygg­inga­fé­lög­in að bjóða hag­kvæm­ari trygg­ing­ar en lengi vel höfðu bif­hjóla­trygg­ing­ar þótt sér­deil­is dýr­ar.

Ein­ar seg­ir ekki hægt að greina að dregið hafi úr mótor­hjóla­áhug­an­um en TM end­ur­skoðaði fyr­ir nokkr­um árum hjá sér bif­hjóla­trygg­ing­ar með það að mark­miði að meta áhættu af meiri ná­kvæmni og skila viðskipta­vin­um sann­gjarn­ara verði. Útkom­an var mjög áhuga­verð:

„Við gát­um t.d. lækkað iðgjöld­in á „hipp­un­um“ svo­kölluðu enda leiddu töl­ur okk­ar í ljós að á þeirri gerð hjóla var slysa­hætt­an minni. Hins veg­ar kom skýrt í ljós að breyt­inga var þörf á iðgjöld­um mótorkross-hjóla þar sem slysa­hætt­an er mik­il enda hjól­in til þess gerð að skoppa og spana um keppn­is­braut­ir og mal­ar­hauga.“

Dýr­ar trygg­ing­ar á bif­hjól­um seg­ir Ein­ar að komi til vegna þess að hvert slys á hjóli geti verið mjög kostnaðarsamt. „Ef ökumaður bif­hjóls lend­ir í byltu og brýt­ur t.d. viðbein eða ökkla hleyp­ur slysa­kostnaður­inn á millj­ón­um króna. Ef ársiðgjöld­in eru t.d. 60.000 kr. þá sést að það þarf stór­an hóp iðgjalda­greiðenda til að standa und­ir tjón­inu og örfá slys til viðbót­ar geta orðið til þess að þessi titekni trygg­inga­flokk­ur er rek­inn með miklu tapi.“

Morgunblaðið   8.10.2013

https://www.mbl.is/bill/domar/2013/10/08/abyrgur_akstur_skilar_ser_i_laegri_idgjoldum/

Hafa áhyggjur af bleika litnum

„Hingað til hef­ur ekki fund­ist sú máln­ing sem gef­ur al­menni­legt grip, sér­stak­lega ekki í bleytu. Ef þessi bleika máln­ing er svona góð, þá gef­ur auga leið að hún fari í all­ar veg­merk­ing­ar í framtíðinni,“ seg­ir mótor­hjóla­maður sem hef­ur áhyggj­ur af slysa­hættu í bleiku slauf­unni við Bú­staðaveg.

Bleika um­ferðars­lauf­an var máluð í til­efni af ár­vekni- og fjár­öfl­un­ar­átaki Krabba­meins­fé­lag­ins og var það gert með heim­ild Vega­gerðar og lög­reglu­stjór­ans á höfuðborg­ar­svæðinu.

Minna veggrip fyr­ir mótor­hjól

Strax eft­ir að um­ferðars­lauf­an var máluð bleik höfðu Snigl­arn­ir, hags­muna­sam­tök mótor­hjóla­fólks, sam­band við lög­reglu og Vega­gerð til að lýsa áhyggj­um sín­um af fram­kvæmd­inni, þar sem marg­ir telja að veggripið geti minnkað fyr­ir mótor­hjól.

Vega­gerðin brást við í dag með því að viðnáms­mæla göt­una. Sam­kvæmt þeirri mæl­ingu upp­fyll­ir máln­ing­ar­yf­ir­borðið þær kröf­ur sem gerðar eru til viðnáms mal­biks. Engu að síður kom Vega­gerðin upp skilti við byrj­un af­rein­ar­inn­ar, sem var­ar við mögu­legri hálku.

Snigl­arn­ir biðja enn sína liðsmenn um að fara var­lega um svæðið og Vega­gerðin tek­ur und­ir það á Face­book og bend­ir jafn­framt á að hjóla­fólk geti valið aðra leið.

Renna oft í veg­merk­ing­un­um

Hjört­ur L. Jóns­son mótor­hjóla­maður bend­ir á að öll máln­ing á göt­un­um, þ.e.a.s hvítu lín­urn­ar sem notaðar eru til veg­merk­ing­ar, séu hættu­leg­ar mótor­hjóla­mönn­um enda sé máln­ing­in í eðli sínu sleip.

„Það hafa ófá­ir mótor­hjóla­menn skutl­ast á haus­inn á þess­um lín­um. Mörg slys sem verða þegar menn missa stjórn á hjól­inu við gatna­mót er mótor­hjóla­mönn­um sjálf­um að kenna því þeir gá ekki að sér þegar þeir taka af stað og skransa á lín­un­um,“ seg­ir Hjört­ur.

Hann bend­ir jafn­framt á að á akst­ur­sæfinga­svæðum, eins og t.d. á Ak­ur­eyri, séu út­bún­ar sér­stak­ar braut­ir til að æfa akst­ur í hálku og þar sé hálk­an ein­fald­lega búin til með því að þekja braut­ina máln­ingu.

Hjört­ur seg­ir þetta sér­lega slæmt þar sem beygj­an í slauf­unni sé mótor­hjóla­mönn­um vara­söm fyr­ir á 20-30 metra kafla, því hjól­in halli út úr beygj­unni og þar á sama stað sé járn­hlemm­ur um metra frá kant­in­um.

„Þeir segj­ast núna hafa gert ein­hverj­ar bremsu­mæl­ing­ar í nótt, en ég er ekki til­bú­inn að kyngja því. Ég hefði nú viljað að þetta hefði verið prófað á smákafla áður en öll gat­an var máluð. Mál­efnið er æðis­legt, fram­takið frá­bært, mynd­in úr lofti er ofboðslega flott og allt eft­ir því. En ekk­ert af þessu er flott ef það verður slys. Ég vona bara að það komi ekki til þess.“

Bleik um­ferðars­laufa séð úr lofti

Bleik­ar göt­ur í skjóli myrk­urs 

Mbl.is

https://www.mbl.is/frettir/innlent/2013/10/04/hafa_ahyggjur_af_bleika_litnum/

Hin árlega haustógleði Tíunnar

Verður haldin laugardaginn 12. október og hefst klukkan 19.00. 

Staðsetning: Sportvitinn

Matseðill: ( a la Sigga Ben )
lamb, kjúklingur og meðlæti
Skemmtiatriði
Hljómsveit
Happdrætti til styrktar Mótorhjólasafninu ( 1000 kall miðinn ) búið að hækka miðaverð úr 500 í 1000 þar mikið er komið svaðalega flottum vinningum.
Malpokar að sjálfsögðu leyfðir

Verð aðeins 4 stk Brynjólfur Sveinson (mannurinn á þúsundkrónaseðlinum )

Af því tilefni að Binni Sveins er blár verður þema kvöldsins BLÁTT og verða veitt verðlaun fyrir mesta blámann í kvenna og kalla flokki

Vinsamlegast tilkynnið þáttöku eigi síðar en þriðjudaginn 8. okt til að hægt sé að áætla mat ofan í liðið. Best er að tilkynna sig með því að senda póst á tian@tian.is

Með kveðju
Stjórn Tíunnar