Hópkeyrsla 1. mai 2012 myndband

 Hinn árlegi hópakstur mótorhjólamanna á Akureyri.

MÓTORHJÓL ER SJÁLFSAGÐUR HLUTUR

Verslunin Nítró er með umboð fyrir Kawasaki-vélhjól og selur úrval aukabúnaðar og fylgihluta. Nýlega opnaði Nítró verslun í Garðabæ. Áhugi almennings á mótorhjólum hefur aukist síðustu árin.

Verslunin Nítró er með umboð fyrir Kawasaki-vélhjól og býður upp á mikið úrval aukabúnaðar og fylgihluta fyrir eigendur mótorhjóla og fjórhjóla. Nýlega opnaði Nítró glæsilega verslun í rúmgóðu og björtu húsnæði í Kirkjulundi 17 í Garðabæ. Ragnar Ingi Stefánsson, sölustjóri hjá Nítró, segir nýja húsnæðið rúmgott og skemmtilegt þar sem viðskiptavinir geti nú skoðað mikið úrval hjóla og fylgihluta í þægilegu umhverfi. „Fyrst og fremst erum við umboðsaðili fyrir Kawasaki-hjól af öllum stærðum og gerðum, auk þess höfum við umboð fyrir sæþotur frá Kawasaki. Znen-vespurnar hafa verið áberandi á götunum en vinsældir þeirra hafa verið miklar síðustu árin. Einnig er Nítró með umboðið fyrir HiSun-fjórhjól frá Kína en þar er verðið sölupunkturinn. Við bjóðum einnig upp á
mikið úrval af göllum, hjálmum, skóm auk vara- og aukahluta fyrir flestar hjólategundir.“
Hann segir áhuga almennings á mótorhjólum hafa aukist mikið undanfarin tíu til fimmtán ár. „Það hefur orðið mikil hugarfarsbreyting meðal Íslendinga á síðasta áratug. Í dag viðurkenna flestir þetta sem sjálfsagðan hlut, að eiga mótorhjól, fjórhjól eða vespu svo dæmi séu tekin. Enda hefur fjöldi vélknúinna hjóla aukist mjög mikið á þessum tíma. Við sjáum það til dæmis á sölutölum yfir vespur en við seljum hundruð vespa á hverju ári sem bæði ganga fyrir bensíni og rafmagni. Vespurnar ná 25 km hraða og þær þarf ekki að skrá né taka próf á og svo bjóðum við öflugri 45 km vespur og enn stærri fyrir þá sem það vilja. “

Öll hefðbundin þjónusta

Ragnar segir þróunina í hugarfari hérlendis vera í sömu átt og víða erlendis. „Það að vera á mótorhjóli þykir bara sjálfsagður hlutur en ekki bara fyrir þröngan hóp fólks. Nú þykir flestum sjálfsagt að ferðast um á vespum, mótorhjólum og fjórhjólum um landið.“ Nítró býður upp á fjölbreytt úrval slithluta í mótorhjól, fjórhjól og farartæki en er einnig með umboð fyrir fleiri þekkt og öflug vörumerki eins og til dæmis Givi-töskur, gler- og veltigrindur. „Við erum auðvitað eina búðin hérlendis sem selur orgínal vara- og slithluti í Kawasaki. Síðan bjóðum við upp á gott úrval vara-, slit- og aukahluta fyrir flest önnur hjólamerki. Hingað geta eigendur flestra hjóla sótt alla hefðbundna
þjónustu.“ Nýjasta tryllitækið hjá Nítró er ZZR 1400 Kawasakimótorhjól sem er hraðskreiðasta mótorhjólið í heiminum í dag að sögn Ragnars. „Um er að ræða 200 hestafla græju frá Kawasaki. Hámarkshraði hjólsins er vel yfir 300 km á klukkustund. Við munum afhenda fyrsta hjólið eftir nokkra daga.“ Viðgerðarþjónusta Nítró er mjög öflug og skipuð góðum og vel þjálfuðum starfsmönnum. „Við verðum með fjóra menn á verkstæðinu í sumar og getum þannig veitt eigendum ólíkra tegunda vélknúinna hjóla, ekki bara Kawasaki-hjóla, úrvalsþjónustu. Að sama skapi erum við með auka- og slithluti fyrir öll merki. Þú kemur bara með hjólið í hús og við græjum málið.“Nánari upplýsingar um vörur Nítró má finna www.nitro.is og á Fésbókinni.

DV 23. apríl 2013

https://timarit.is

Hjólandi nornir á Norðurlandi

 75 konur mynda MC Nornir     --------    Segjast vel geta kallað sig MC-klúbb

MC Nornir er mótorhjólaklúbbur á Norðurlandi sem samanstendur einungis af konum. Klúbburinn var stofnaður 7. janúar 2009 og í dag eru um 75 meðlimir í honum. „Ég tók mótorhjólapróf árið 2007 og var síðan boðið að ganga í klúbbinn,“ segir Hrönn Arnheiður Björnsdóttir, formaður MC Norna.

Allir velkomnir 

Hrönn segir áhuga sinn á mótorhjólum vera ástæðuna fyrir að hún gekk í klúbbinn. Tilgangur klúbbsins er „að koma konum saman og hafa gaman,“ segir Hrönn. „Ég hef alltaf haft áhuga á mótorhjólum en ég var orðin 36 ára þegar ég tók prófið. Þessi klúbbur er hugsaður sem stuðningur fyrir konur sem hafa kannski áhugann en hafa ekki þorað að taka skrefið til fulls, taka próf og fá sér hjól. Síðan er þetta hugsað sem félagsskapur fyrir konur sem eru með próf og hjól til að koma saman.“ Hrönn segir engin skilyrði önnur fyrir inngöngu en þau að viðkomandi hafi áhuga á mótorhjólum. „Hinar sem eru ekki komnar með próf, koma stundum með okkur í ferðir en eru þá bara á bílum eða sitja aftan á hjólum hjá öðrum. Það eru auðvitað allir velkomnir.“

Æfa sig í þrautabrautum

 MC Nornir leggja mikið upp úr forvörnum og njóta stuðnings ökukennara fyrir norðan sem fer reglulega yfir öryggisatriði með konunum. „Við höfum notið góðs af því að Valdimar Þór Viðarsson ökukennari hefur komið til okkar á sérstökum forvarnardegi og sett upp þrautabraut sem við getum fengið að spreyta okkur á og liðkað okkur aðeins fyrir sumarið. Hann aðstoðar okkur og segir okkur til ef þess þarf. Hann hefur einnig verið með okkur einu sinni í viku í um sex skipti í æfingaakstri og þá förum við í sérstaka braut og fáum að æfa okkur.

Bandarískir kvenhjólaklúbbar fyrirmyndir 

Hrönn segist ekki hafa fundið fyrir fordómum að undanförnu eftir að umfjöllun um MC-klúbba á borð við Hells Angels og Outlaws varð hávær, en segir jafnframt að sumir klúbbar hafi fett fingur út í það að þær kalli sig MC-klúbb, en einhverjir vilja meina að það standi fyrir „Mens Club“. „Það er þessi misskilningur um að MC standi fyrir „Mens Club“, en við höfðum samband við AMA eða American Motorcycle Association og þeir sögðu það að MC stæði bara fyrir „Motorcycle Club“ eða mótorhjólaklúbb. Það má segja að við séum búnar að liggja í heimildavinnu frá 2009. Við vitum því að það eru margir bandarískir kvenmótorhjólaklúbbar sem bera MC í sínu nafni, eru með heilt bakmerki og borga sín félagsgjöld. Við teljum þær vera okkar fyrirmyndir.“ 

Vilja bera heilt bakmerki

 MC Nornir bera armmerki á sínum fatnaði sem er þeirra einkennismerki, það er þó hugur í þeim að taka upp heilt bakmerki. „Við höfum hugsað okkur í ár að móta skýrari stefnu í klúbbnum og taka upp bakmerki, en merki klúbbanna segir til um hvernig klúbburinn er uppbyggður. Heilt merki segir til um að þetta sé selskaps eða fjölskylduklúbbur. Svo eru tveggja búta merki sem getur staðið fyrir ýmiss konar uppbyggingu klúbbsins. Loks eru til þriggja búta merki og það bera þessir hefðbundnu mótorhjólaklúbbar, með ströngu reglunum og inntökuskilyrðunum.“ Að sögn Hrannar bera samtök á borð við Hells Angels einsprósentu merki ásamt þriggja bútamerki, en þetta eins prósentu merki merkir að þeir séu útlagar og skeri sig frá öðrum mótorhjólaklúbbum. „Þá erum við komin í það sem misskilningurinn liggur í því það eru yfirleitt bara „Mens Club“.

 

Norn­ir segj­ast ekki karla­klúbb­ur

Ein­kenn­is­tákn MC.
Norna. Logo/​MC. Norn­ir

Forrmaður MC. Norna sem er mótor­hjóla­klúbb­ur kvenna á Norður­landi er ósáttur við orð Helga Gunn­laugs­son­ar, pró­fess­ors í fé­lags­fræði, á morg­un­verðarfundi Fé­lags­fræðinga­fé­lags Íslands. Þar sagði hann að MC stæði í raun fyr­ir karla­klúbb en ekki mótor­hjóla­klúbb. Formaður­inn seg­ir þetta al­geng­an mis­skilning.

Frétta­vef­ur Morg­un­blaðsins, mbl.is, greindi frá því fyrr í dag að Helgi nefndi á fund­in­um að þó svo skil­greind glæpa­sam­tök á borð við Vít­isengla, Útlag­ana, Bandidos og Mon­g­ols ein­kenndu sig með stöf­un­um MC fyr­ir vél­hjóla­sam­tök (e. motorcycle club) stæðu þeir í raun fyr­ir annað, nefni­lega karla­klúbb (e. mens club). Þá mætti finna mikla og áber­andi kven­fyr­ir­litn­ingu inn­an um­ræddra sam­taka. Kon­ur fengju ekki inn­göngu nema sem fylgi­hlut­ir, svo­nefnt hnakka­skraut, eða sem eign meðlima.

Hrönn A. Björns­dótt­ir, formaður MC. Norna, sendi af þessu til­efni blaðamanni bréf þar sem hún seg­ir Norn­ir hafa staðið í stappi við ansi marg­an karlpen­ing­inn vegna þessa mis­skiln­ings. Hún seg­ir 1% sam­tök, þ.e. glæpa­sam­tök, karla­klúbba en það hafi ekk­ert með MC skamm­stöf­un­ina að gera, sem áfram standi fyr­ir vél­hjóla­sam­tök.

Þá vís­ar hún í færslu sína á sam­fé­lagsvefn­um Face­book þar sem hún árétt­ar þenn­an mis­skiln­ing. „Hvernig ætla þeir þá t.d. að út­skýra all­an þann fjölda af kven-mótor­hjóla­klúbb­um sem hafa MC í nafn­inu sínu í hinni stóru Am­er­íku?“ spyr Hrönn og bæt­ir við að formaður Lands­sam­taka lög­reglu­manna hafi sjálf­ur í viðtali sagst líta svo á.
mbl 28.3.2012

MEÐ MÓTORHJÓLIÐ AÐ ÁHUGAMÁLI

Enginn vafi leikur á því að samfélagið vill taka höndum saman í baráttunni gegn skipulagðri glæpastarfsemi. Það birtist í ýmsum myndum. Á Alþingi hafa þingmenn allra flokka lýst vilja til samstöðu í þessari baráttu og mér virðast fjölmiðlar einnig hafa vaknað til lífsins en sumir þeirra áttu til að birta "hetjuviðtöl" við stórhættulega brotamenn. Úr þessu hefur dregið, enda á maður sem meiðir annað fólk ekkert skylt við hetju.

Einn glæpahópanna, sem hefur verið hvað mest til umræðu, notar mótorhjól sem eitt ef sínum kennitáknum. En þótt þessir menn séu á mótorhjólum er ekki þar með sagt að allt mótorhjólafólk sé af sama sauðahúsi. Þvert á móti þá hefur fjöldi fólks ástríðufullan áhuga á mótorhjólum og hefur bundist samtökum við sína líka um þetta áhugamál. Þannig eru margir mótorhjólaklúbbar í landinu. Þeir sem fylla þeirra raðir vilja ekkert af hrottum og glæpamönnum vita og svíður sárt að vera ruglað saman við misindismenn.

Mér var sagt af einum slíkum klúbbi sem var að skipuleggja sumarferðina og panta gistingu fyrir hópinn. Þegar á daginn kom að um mótorhjólaklúbb var að ræða var dyrum lokað. Enga gistingu að fá!

Þetta kann að vera einangrað tilvik en segir okkur tvennt. Annars vegar er þetta vitninsburður um að fólk vill ekkert með þá hafa sem hugsanlega tengjast glæpum og er það vel. Hins vegar - og er það verra - getur sú hætta skapast að fólk sé haft fyrir rangri sök. Það má alls ekki gerast og er mikilvægt að á sama tíma og við gefum þeim rauða spjaldið sem meiða annað fólk, gætum við þess að setja ekki undir sama hattinn heiðarlegt fólk sem ekki má vamm sitt vita. Það á við um þorra þess fólks sem hefur mótorhjólið að áhugamáli.

Fimmtudagur, 8. mars 2012

http://ogmundur.is/

Varð ástfanginn af fyrsta hjólinu sextán ára

 

Jón Ásgeir Hreinsson hefur hafið útgáfu mótorhjólatímarits

Þetta er ákveðinn kúltúr sem tengist svokölluðum kaffi-racerum og strætisrökkum, eins og við köllum Street Tracker á íslensku,“ segir Jón Ásgeir Hreinsson sem hafið hefur útgáfu mótorhjólatímaritsins Kickstart. „Á þessum hjólum er það ekki endilega aflið sem skiptir máli heldur útlitið og „performansinn“. Þarna eru menn á 400 til 600 kúbika hjólum í staðinn fyrir 1.000 til 1.200 kúbika. Svo er stíllinn í kringum þessi hjól mjög skemmtilegur. Rockabilly tengist þessu mikið og þetta er svona pínu afturhvarf til fortíðar en samt gert á fallegri máta en gert var á sjöunda áratugnum þegar þessi stíll varð vinsæll. Þetta er kúltúr sem lítið hefur farið fyrir hér heima en maður hefur fylgst meðerlendis og mig langaði að kynna betur.“
Fyrsta tölublað Kickstart er komið út, 74 blaðsíður af fjölbreyttu efni sem tengist hjólunum. „Þetta verða þrjú blöð á ári,“segir Jón Ásgeir " í febrúar, júní og október. júníblaðið kemur út 16. júní og verður með léttu „patríót“- þema.“
Jón Ásgeir segist alltaf hafa verið með hjóladellu en hann hafi hins vegar ekki haft efni á því að kaupa sér hjól fyrr en um fimmtugt. „Mótorar og mótorhjól hafa alltaf heillað mig. Fyrsta hjólið sem ég varð ástfanginn af sá ég sextán ára gamall. Það var Harley Davidson Sporter og þegar ég varð fimmtugur keypti ég mér þannig hjól. Það er nefnilega oft þannig að menn eru að láta gamlan draum rætast um miðjan aldur þegar þeir loksins hafa fjárráð til að leyfa sér það.“
Snýst allt lífið meira og minna um mótorhjól? „Nei, nei, ekki alveg. Ég er grafískur hönnuður og sit við tölvu alla daga, endalaust að reyna að finna  upp á einhverju nýju og fara ótroðnar slóðir, en með mótorhjólinu heima í skúr kemst maður í hálfgerða hugleiðslu. Þar er mekanismi sem einungis er hægt að setja saman á einn veg, annars virkar hann ekki. Það er svakaleg hvíld.“
Þessi hugleiðing Jóns Ásgeirs leiðir óhjákvæmilega hugann að hinni frægu bók Zen and the Art of Motorcycle Maintenance en hann segist þó aldrei hafa lesið hana enda sé hún drepleiðinleg. „Hins vegar er önnur bók, sem ég fjalla einmitt um í Kickstart, Jupiter‘s Travels eftir Ted Simon sem lýsir frábærlega vel hugarástandinu sem maður kemst í. Þetta er pínulítið eins og að vera á hestbaki, nema hvað þú ræður algjörlega för. Það er alveg á hreinu að hjólið tekur ekki af þér völdin.“
Meðal annars efnis í Kickstart má nefna ferðasögu fjögurra félaga sem fóru á mótorhjólum frá Berlín til Prag og aftur til baka. „Þetta var óskaplega skemmtilegt ferðalag og pottþétt að maður á eftir að  gera þetta aftur,“ segir Jón Ásgeir. „Þetta var dálítill riddarafílingur. Það fara fjórir karlar af stað á hjólunum sínum og eiga heiminn. Í næsta blaði verður líka ferðasaga þar sem Árni Jónsson, sem
býr í Kaliforníu, lýsir ferðalagi sem hann fór um Argentínu.“
 Meðal annars efnis í blaðinu má nefna ítarlegar kynningar á kaffi-racerum og strætisrökkum, viðtöl við tónlistarmanninn Smutty Smiff og myndlistarmanninn Erling T. V. Klingenberg og fleira og fleira. Hægt er að gerast áskrifandi á heimasíðunni kickstart.is eða kaupa blaðið í Kickstart, Vesturgötu 12 í Reykjavík eða í Mótorhjólasafninu á Akureyri. 

fridrikab@frettabladid.is

Fréttblaðið

29.02.2012

https://timarit.is/

Konur á Mótorhjólum

Áhugi kvenna á mótorhjólaakstri hefur aukist mikið hér á landi. Konurnar eru á öllum aldri og margar þeirra hittast reglulega yfir sumartímann og hjóla saman um landið. Starfsemi klúbbanna er þó virk allt árið þar sem konurnar hittast einu sinni í mánuði og sumar oftar.
Tvö félög mótorhjólakvenna eru starfandi í Reykjavík, Skutlurnar og Harley Davidson skvísurnar sem flestar eru eiginkonur karla í Harley Davidson klúbbnum. Þær kalla sig Mafíu Dóru frænku eða MDF. 
Skutlurnar hafa verið starfandi frá árinu 2005 en félagið var stofnað af Ásthildi Einarsdóttur. 36 konur eru skráðar í félagið.
Konur eru einnig virkar á landsbyggðinni, á Akureyri og í Keflavík.
Á síðasta ári opnaði mótorhjólasafn á Akureyri. Hugmyndin með safninu er að varðveita 100 ára sögu mótorhjóla á Íslandi. Gott er að hafa í huga fyrir þá sem vilja eignast mótorhjól að hlífðarfatnaður er nauðsynlegur öllum þeim sem ferðast um á bifhjóli. Samkvæmt vef Umferðarstofu þarf hlífðarfatnaðurinn að vera slitsterkur og inni í fatnaðinum eða innan undir honum þurfa að vera svokallaðar brynjur sem draga úr höggi og alvarlegum meiðslum. Stígvél fyrir mótorhjólaakstur þurfa að vera með stífum ökkla til að minnka líkur á ökklabroti. Hlífðarbúnaður skal vera merktur samkvæmt stöðlum um öryggi.

Fréttablaðið 28.02.2012