29.3.20
27.3.20
Hópkeyrsla Snigla 2016
Þar sem ekki er útséð með hópkeyrslur ársins.
Þá er kanski gott að rifja upp þessa hópkeyrslu frá 1 maí 2016 . Laugarvegurinn fullur af hjólum í rigningu . Samt fín mæting.
Þá er kanski gott að rifja upp þessa hópkeyrslu frá 1 maí 2016 . Laugarvegurinn fullur af hjólum í rigningu . Samt fín mæting.
Skúrinn
Hringbraut 2016
26.3.20
25.3.20
Vorboðinn ljúfi
Aþena bíður eftir að kallinn taki mynd. |
Er að þessu sinni Friðrik Ottósson á Neskaupstað, en hann og dóttir hans skelltu sér í góðan hressingarrúnt á austfjörðunum í dag.
Ef þessar myndir verða ekki til þess að kveikja í einhverjum þá er maður ílla svikinn.
En umfram allt farið varlega í sandinum og skítnum sem kemur undan vetrinum sérstaklega innanbæjar því þar hefur sand og saltausturinn verið mestur.
Friðrik vill vara við að það sé mikill sandur, sérstaklega í beyjum og veggrip lítið.
Kostir:
Engar flugur og engin húsdýr.Ekki verra að skoða Hreindýr í svona skemmti túr. |
Myndir: Friðrik
24.3.20
Ferðasaga frá Óla (fengið af drullusokkavefnum)
(Ath greinin er myndskreytt af myndum af viðkomandi Landsmóti 1993 ekki af ferðalöngunum.)
Ferðasaga frá Óla.
Óli bruni á heiður skilið fyrir nennu sína við að senda okkur efni, karlinn hefur meiri að segja hætt störfum hjá slökkviliðinu, sennilega til þess að geta sinnt síðunni betur. En hér er löng, en skemmtileg ferðasaga af hringferð þeirra félaga um árið.
Hringurinn
Flest okkar hafa farið hringinn er það ekki, þ.e.a.s. að hjólað hringinn í kringum landið okkar. Eflaust fleiri sem hafa farið hringinn eftir að hann var nær allur malbikaður, nema einhverjir bútar þarna fyrir austan. En það eru ekki mörg ár síðan að aðeins hluti þessa vegar var með bundnu slitlagi og þá var gaman að lifa ekki rétt, svona að þræða holur og mis vel heflaða malarvegi, með tilheyrandi ryki og drullu þegar rigndi.
Fyrir nokkuð mörgum árum, svona í kringum árið 7, þá settumst við niður nokkrir félagar og ræddum um að nú ættum við sko að skella okkur á árlegt mót mótorhjólamanna, sem þá var haldið austanmegin á landinu. Við áttum allir frekar gömul hjól svo undirbúningur var nokkur bæði á hjólum og mönnum. Það þurfti að fara vel yfir allar gömlu græjurnar, þá meina ég hjólin, en við vorum fimm, allir svona á svipuðum aldri nema einn sem var nokkuð yngri. Við hittumst reglulega til að ræða þetta stórferðalag, en við vorum búnir að ákveða að fara norður um.
Hver og einn okkar eyddi mörgum kvöldstundum til eins og áður var sagt að undirbúa hjól. Það var skipt um olíu, kerti, hjólbarða ef með þurfti. Líka voru settir drullusokkar á frambretti á flest hjólin, einnig var farið í bókabúð og keypt einhverskonar glært plast sem notað er á bækur öllu jöfnu og það notað til að líma á sem flesta fleti til að verja græjurnar fyrir steinkasti. Það var meira að segja sett límband á framlugt til að verja hana fyrir einhverju !! Svo var eitt mörgum kvöldum með einum köldum til að skipuleggja allt, allavega var það sagt eða þannig sko.
Við ætluðum allir að gista í tjöldum í þessari ferð okkar og við vorum meðferðis með a.m.k. fjögur tjöld !! Svo var það fatnaður sem átti að duga í þessar fimm nætur sem hugsað var að gista. Fyrst fyrir norðan, síðan þrjár nætur á mótinu og að lokum ein nótt ekki langt frá mótinu svona til að jafna sig fyrir heimferð. Einnig vorum við allir með eitthvað af verkfærum sem og algenga varahluti. Við vorum sko undirbúnir fyrir þetta alvöru ferðalag, en sumir okkar höfðu aldrei farið hringinn á mótorhjóli, aðrir voru búnir að því og þá meira segja áður en suðurlandið var brúað, en þá var hringurinn kláraður með skipi frá Hornafirði til Reykjavíkur.
Dagurinn rennur upp, við hittumst allir á einum stað við skúr nokkurn í vesturbæ Reykjavíkur, það var nokkuð mikil rigning þennan dag, svo það blasti við að það þyrfti að
20.3.20
17.3.20
Félagsskirteinin 2020
Nú eru fyrsti skammtur af félagsskirteinunum tilbúinn hjá okkur í Tíunni, og ef þið viljið fá þau send.
Þá endilega sendið okkur póst í tölvupósti með nýjum upplýsingum um heimilisfang og póstnúmer því gagnagrunnurinn hjá okkur er orðinn gamall.
Og þið kannski búin að flytja og svoleiðis..
Kær kveðja Stjórn
Tölvupósturinn hjá okkur er tian@tian.is
Einnig er hægt að senda upplýsingarnar á facebooksíðunni í skilaboðum.
14.3.20
Allt fullt á Bingó Tíunnar
Allt fullt á bingói Tíunnar
Í dag hélt Tían Bifhjólaklúbbur Norðuramts
bingó í íþróttasal Oddeyrarskóla.
Mætingin var vonum framar og fylltist salurinn af bingóþyrstum Akureyringum sem spiluðu bingó í rúma 2 tíma og gæddu sér svo á vöfflum og rjóma í hléinu,
Vinningar í bíngóinu og voru gjafapakkarnir stórir og fjölbreyttir og hafði fólk orð á því hversu glæsilegir vinningarnir voru.
Klúbburinn þakkar innilega fyrir þátttökuna. og þakkar um leið styrktaraðilum fyrir gjafmildina.
Mbk.
Stjórn Tíunnar.
9.3.20
Á völtum fótum
Árni Jakobsson var uppalinn Mývetningur sem gerðist bóndi , en missti fljótt heilsuna. Hann gaf út ævisöguna "Á völtum fótum" þar sem þessi mynd er að finna af honum á vélknúnu þríhjóli.
Úrdráttur úr bókinni. Á Völtum fótum (1963)
Sumarið 1942 fék ég einn góðann veðurdag óvænta heimsókn þriggja góðkunnra Húsvíkinga. Þessir gestir voru frú Auður Aðalsteinsdóttir, Friðþjófur Pálsson símstjóri, maður hennar, og Helgi Kristjánsson, Kjötmatsmaður. Þessi góðu gestir komu færandi hendi, gáfu mér hjólastól eða handsnúið þríhjól. Allmargir Húsvíkingar höfðu skotið saman peningum til að kaupa hjólið, og vissi ég raunar aldrei nema um fáa þeirra, sem hlut áttu að máli. Ég varð allt í senn ,glaður og þakklátur yfir þessari höfðinlegu gjöf.
This invalid carriage was manufactured by R.A. Harding (Bath) |
7.3.20
Ofurhugar reyna við tvö heimsmet á Íslandi
Yonatan og Reid kynntust ýmsu á 15 þúsund kílómetra ferðalagi sínu.
Aðsend mynd.
|
Tveir ofurhugar ætla að reyna við tvö heimsmet á rafmagnseinhjóli á Íslandi í sumar. Slógu nýverið heimsmet á rafmótorhjóli með akstri um 48 fylki Bandaríkjanna. Annar þeirra er leiðsögumaður á Höfn og vill setjast að á Íslandi.rafmagnsmótorfákum.
Bandaríski fjallaleiðsögumaðurinn Mike Reid, sem hefur búið á Íslandi í fjögur ár, setti nýverið heimsmet ásamt félaga sínum, Ísraelanum Yonatan Belik. Þeir keyrðu um öll 48 samfelldu fylki Bandaríkjanna á rafmagnsmótorfákum. Þetta er þriðja heimsmet Reids, sem býr á Höfn í Hornafirði, og hyggjast þeir félagar setja tvö til viðbótar á Íslandi á þessu ári.„Þetta var brjálæði. Þetta voru 15 þúsund kílómetrar,“ segir Reid. „Bandaríkin eru svo stór og svo mörg veðrakerfi. Í köldustu veðrunum vorum við orðnir dofnir á höndum og fótum. Ég datt af hjólinu. Fólk hótaði að skjóta okkur. Svona er Ameríka.“Eitt sinn lentu þeir í stormi í Nýju-Mexíkó, óttuðust ofkælingu og neyddust til að biðja ókunnuga um húsaskjól. Þarna voru stórir hundar og varúðarskilti. „Ég hélt að við yrðum skotnir þegar Yonatan fór
6.3.20
Stærstu hjólin
Í gær birti ég minnsta mótorhjólið í heimi sem hægt var að aka.
Hér í þessu myndbandi ber að líta allt það stærsta....
5.3.20
Minnsta akanlega Mótorhjólið
Svíinn Tom Wiberg átti einu sinn heimsmet fyrir að eiga stærsta hjólið ‘Big Toe‘ en það er víst búið að slá það, en kallinn á enn metið fyrir að hafa smíðað minnsta akanlega mótorhjólið.
Hjólið er kallað Small Toe og smíðað 2003 og vegur það tæp 1100 grömm og er það 65mm á hæð og 115mm að lengd.
Hámarkshraði græjunnar er 2 km á klukkustund og er knúinn af pínulítilli ethanol knúinni vél. ekki ósvipaðri og eru í fjarstýrðum flugvélum
Ástæðuna fyrir smíðinni var eingöngu til að komast í Heimsmetabókina í annað sinn og tókst það.
hjólið er auðvitað ekki löglegt á götum enda er enginn ljósabúnaður á því og væri líklega erfitt að koma númeraplötunni fyrir..
Hjólið er ekki með neina gira né bremsur né heldur fer hjólið bara af stað þegar það er sett í gang. Ekki er hægt að sitja hjólið en það er hægt að standa á þar til gerðum skóm sen voru með petulum sem stungust inn í hliðar hjólsins , og náði eigandinn að aka því 11 metra , sagði hann að hann hefði geta ekið lengra en því miður var fyrirstaða semt stoppaði hann .
Hér að neðan er myndband af gjörningnum. Eins má sjá í bakgrunninum risahjólið sem hann áti eitt sinn heimsmet fyrir sem stærsta mótorhjólið.
VH
4.3.20
Rafmögnuð Hringferð Snigla og Orku Náttúrunnar
Í ágúst 2019 Sniglar fóru hringferð um landið og kynntu rafmagnsbifhjól sem spennandi kost í samgöngum framtíðarinnar.
Hér er myndband sem var tekið í túrnum
2.3.20
Tætum og Tryllum úr Sniglafréttum 1987
Það skeði hér um daginn að Svenni Guðmunds (sveinbarnið) sem er kominn með óskaplegan áhuga á grasmótorum bauð mér upp í nýju fasteignina sína sem er hesthús fyrir ein 9. stykki með öllu tilheyrandi. Orkugeymslu fyrir mótorana og girðingu sem er full af for og skít og öðrum ófögnuði.
Nú , þegar uppeftir er komið sýnir Svenni mér þenna þá líka flotta grasfák, einn að tölu, sem mér sýnist nú vera bara eins og aðrir grasmótorar. Hann hafði fjórar lappir, með rosa hófum á sem notar víst til að ganga á og sparka í saklaust fólk með. Svo var á honum haus með einu pari af augum sem hann horfði með í gegnum lufsulegan hártopp sem var efst á hausnum. Þá var á honum eitt par eyru til að beislið tolldi betur á honum , eða svo sagði Svenni. Gripurinn hafði víðar og tilkomumiklar nasir sem hann notaði til að fnæsa með þegar maður bauð honum brauð. Stórann og myndalegan munn hafði hann sem passaði fyrir járnmjél og svona hálft rúgbrauð. Þessi grasmótor var svo með fax, en það er lufsulegt hár sem spretta úr hálsinum. Einnig hafði hann maga, rass og tagl, en Svenni sagði að á svona skepnum sé kviður en ekki magi.
Mér er nú sama hvað Svenni segir, ég er viss um að inn í þessum kvið er magi.
Nú svo ég lýsi þessu stolti sveinbarnsins þá notaði hann rassinn til að reka við í hvert skipti sem maður kom nálægt. Taglið var þarna eitthvað í sambandi við hnakkinn og til að slá mann í andlitið þegar maður nálgaðist hann aftan frá.
Þegar Svenni var búinn að kynna mig fyrir þessum grasfáki sínum, sem mér sýndist nú ekki sýna neinn fögnuð, var ákveðið að ég skyldi nú fá að prófa, en þá gat ég ekki betur séð en fákfjandinn færi í fýlu, því eyrum löfðu eins og á hundi en samt toldi beislið.
Svenni varð nú hinn vígreifasti og losaði gripinn og varð nú hið mesta fjör í fasteigninni við að ýta gripnum út í forina fyrir utan.
Var sett á hann sæti mikið með hangandi petölum (fótstigum), það er víst kallað ístað á þessum grasmótorasófum. Ég hugðist nú vippa mér á bak og steig í petalann (ístaðið) en fákfjandinn tekur eitt danspor með þeim afleiðingum að ég stingst á höfuðið í forina, og ér ég velti mér við blasti naflinn á grasmótornum við mér, og Svenni skellihlæjandi hinu meginvið hann og segir mér að ég verði að halda í stýrið (tauminn) svo hann fari ekki af stað.
Eftir þessa kennslustund vippaði ég mér á bak og hugðist sniglast af stað, en þá byrjar fákhróið að sýna göngu æfingar þarna á staðnum og hreinlega tölti í sömu sporunum með tilheyrandi vaggi og veltum uns ég var orðinn sjóveikur sjálfur togarajaxlinn.
Stóð þetta brambolt í skepnunni í um það bil 30 míutur, með alls konar hoppi og skoppi þar til hann snarstoppaði og fékk sér að kúka. Þá var mér nóg boðið snaraðist af baki, og viti menn ég var með bullandi sjóriðu og fákfjandinn nýbúinn að gefa skít í mína reiðmennsku.
NEI, grasmótorar eru sko ekki fyrir minn smekk.
Ætli ég kjósi ekki frekar að snúa upp á rörið og þeysa á öðru hundraðinu um borg og bý.
Svenni má eiga alla grasmótora fyrir mér.
Nú , þegar uppeftir er komið sýnir Svenni mér þenna þá líka flotta grasfák, einn að tölu, sem mér sýnist nú vera bara eins og aðrir grasmótorar. Hann hafði fjórar lappir, með rosa hófum á sem notar víst til að ganga á og sparka í saklaust fólk með. Svo var á honum haus með einu pari af augum sem hann horfði með í gegnum lufsulegan hártopp sem var efst á hausnum. Þá var á honum eitt par eyru til að beislið tolldi betur á honum , eða svo sagði Svenni. Gripurinn hafði víðar og tilkomumiklar nasir sem hann notaði til að fnæsa með þegar maður bauð honum brauð. Stórann og myndalegan munn hafði hann sem passaði fyrir járnmjél og svona hálft rúgbrauð. Þessi grasmótor var svo með fax, en það er lufsulegt hár sem spretta úr hálsinum. Einnig hafði hann maga, rass og tagl, en Svenni sagði að á svona skepnum sé kviður en ekki magi.
Mér er nú sama hvað Svenni segir, ég er viss um að inn í þessum kvið er magi.
Nú svo ég lýsi þessu stolti sveinbarnsins þá notaði hann rassinn til að reka við í hvert skipti sem maður kom nálægt. Taglið var þarna eitthvað í sambandi við hnakkinn og til að slá mann í andlitið þegar maður nálgaðist hann aftan frá.
Þegar Svenni var búinn að kynna mig fyrir þessum grasfáki sínum, sem mér sýndist nú ekki sýna neinn fögnuð, var ákveðið að ég skyldi nú fá að prófa, en þá gat ég ekki betur séð en fákfjandinn færi í fýlu, því eyrum löfðu eins og á hundi en samt toldi beislið.
Svenni varð nú hinn vígreifasti og losaði gripinn og varð nú hið mesta fjör í fasteigninni við að ýta gripnum út í forina fyrir utan.
Var sett á hann sæti mikið með hangandi petölum (fótstigum), það er víst kallað ístað á þessum grasmótorasófum. Ég hugðist nú vippa mér á bak og steig í petalann (ístaðið) en fákfjandinn tekur eitt danspor með þeim afleiðingum að ég stingst á höfuðið í forina, og ér ég velti mér við blasti naflinn á grasmótornum við mér, og Svenni skellihlæjandi hinu meginvið hann og segir mér að ég verði að halda í stýrið (tauminn) svo hann fari ekki af stað.
Eftir þessa kennslustund vippaði ég mér á bak og hugðist sniglast af stað, en þá byrjar fákhróið að sýna göngu æfingar þarna á staðnum og hreinlega tölti í sömu sporunum með tilheyrandi vaggi og veltum uns ég var orðinn sjóveikur sjálfur togarajaxlinn.
Stóð þetta brambolt í skepnunni í um það bil 30 míutur, með alls konar hoppi og skoppi þar til hann snarstoppaði og fékk sér að kúka. Þá var mér nóg boðið snaraðist af baki, og viti menn ég var með bullandi sjóriðu og fákfjandinn nýbúinn að gefa skít í mína reiðmennsku.
NEI, grasmótorar eru sko ekki fyrir minn smekk.
Ætli ég kjósi ekki frekar að snúa upp á rörið og þeysa á öðru hundraðinu um borg og bý.
Svenni má eiga alla grasmótora fyrir mér.
Heiddi No 10
Sniglafréttir 3 árg, mars -apríl 1987
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)