Tiuferð aflýst á Raftasýningu vegna veðurs

Ryðgað gamalt mótorhjól talið 10 milljóna virði

Búist er við að um 10 milljónir króna fáist fyrir rúmlega aldargamalt ryðgað mótorhjól þegar það verðu selt á uppboði í Las Vegas um næstu helgi.

Um er að ræða Indian Camelback mótorhjól árgerð 1906 en þetta var eitt af fyrstu mótorhjólunum sem smíðuð voru í heiminum. Það er með einsstrokka bensínvél sem skilaði af sér rúmlega tveimur hestöflum.

Aðeins tæplega 1.700 hjól af þessari tegund voru smíðuð á sínum tíma og þetta eintak er eitt örfárra sem enn eru til.

Mótorhjólið var í eigu du Pont fjölskyldunnar sem keypti framleiðslufyrirtæki þess, Indian Motorcycle Manufactoring Company á sínum tíma. Það var síðast keyrt á áttunda áratugnum. Fyrirtækið varð hinsvegar gjaldþrota árið 1953 eftir mikla samkeppni við Harley Davidson.

Sem fyrr segir er mótorhjólið ryðgað og alls ekki í toppstandi. Slíkt er þó talið auka verðmæti þess og ósennilegt er talið að nýr eigandi þess muni gera það upp þar sem slíkt myndi lækka það í verði.

Visir.is 10. janúar 2012 

Góðar fréttir

Á Heiðarlegum degi Tíunnar ætlum við að hjóla frá Akureyri til Borgarnes á Raftasýningu

Heiðarlegur Dagur er hugsaður þannig ...
Að vera með einhvern viðburð þar sem við
gerum eitthvað hjólatengt sem
við teljum að Heidda hefði líkað vel.
Heiddi hefði orðið 65 ára núna 15 maí.
Hleiðólfs fák ek hrindi á dröfn,
úr hreysum sagna láða.
Hvar hann tekur á hauðri höfn,
bifhjólið mun því ráða.
(úr minningargrein)https://www.facebook.com/events/2160378534016075/

Ferðinni var aflýst vegna Veðurs

1.Maí. Hópakstur og Mótorhjólasafnið

Frá Ráðhústorgi í morgun.

Eins og svo oft áður þá hélt Tían hópakstur mótorhjólafólks á Akureyri þann fyrsta maí.

Þurrt og svalt var veðrið á Akureyri í dag sem voru viss vonbrigði eftir dandalaveðurblíðu undanfarnar vikur á Akureyri.

Tían var búin að undirbúa keyrsluna og fá lögregluna í lið með sér varðandi að loka gatnamótum en nokkrir auka aðilar sáu um að blokka umferð þar sem upp á vantaði sem og nokkrir úr hópkeyrslunni.

Í stuttu máli gekk hópkeyrslan mjög vel hún lagði upp frá Ráðhustorgi , ekinn var góður 12 km hringur um bæinn og endaði hún inn á Mótorhjólasafni þar sem stjórn Tíunnar tók á móti öllum með kaffi ,bakkelsi, vöfflum og rjóma og heitri kjúklingasúpu á vægu galdi.

Allir gátur skoðað safnið og fyllt magann um leið og heyrðist okkur að allir væru mjög ánægðir með framtakið.

Við í Tíunni viljum þakka fyrir þátttökuna og þakka um leið Lögreglunni á Akureyri fyrir veitta hjálp sem auðvitað er ómetanleg.

Næst á dagskrá hjá Tíunni er svo Heiðarlegur Dagur þann 11. maí...   Hópferð í Borgarnes á Mótorhjóla og Fornbílasýningu Rafta.   

Vaðlaheiðargöngin

Notið hitans í Göngunum

Vaðlaheiðargöng

Göngin hér í Vaðlaheiðinni er mikil samgöngubót og kemur einnig að góðum notum fyrir mótorhjólafólk á köldum dögum.

Hitastigið inn í göngunum er nefnilega á kafla í göngunum vel yfir 23 stig, og þykir okkur hjólamönnum alveg dásamlegt á köldum dögum að renna inn í göngin og ylja okkur í einu af mörgum útskotum sem eru í göngunum.

Myndir : Hjörtur Gíslasson

Við heiðrum Hilmar Lúthersson í dag

1 Maí Hringurinn 2019 á Akureyri

Hópkeyrslan

Mætum á Ráðhústorg milli kl 11-12

Ekið verður af stað kl 12

Endum á mótorhjólasafninu. C.a 12:30

Boðið verður upp a veitingar til styrktar Mótorhjólasafninu

Fjögur dekk hreyfa líkamann en tvö dekk hreyfa andann

Rósant og Ingvar Örn við hjólin sín.
Þeir eru báðir í Sniglunum og bera samtökunum
vel söguna. „Við þurfum að passa upp á
 hagsmuni mótorhjólafólks,“ segir Ingvar.
FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK

 Þeir Rósant Guðmundsson og Ingvar Örn Ingvarsson hafa verið á mótorhjóli lengi. Þeir eru í Bifhjólasamtökum lýðveldisins, Sniglunum, sem eru hagsmunasamtök einstaklinga og vinna fyrirfélagsmenn sína. Fram undan er 1. maí aksturinn sem þeir segja vera vissan hápunkt. 

Þetta er upphafið og viss hápunktur. Þetta er reyndar ekki mikill akstur en það er eitthvað ótrúlega sérstakt með svona mikilli samstöðu þegar 500 hjól eða fleiri mæta á einn og sama staðinn bara til
þess eins að mótorhjóla nokkra kílómetra. Svona verða samfélög til og svona komum við góðum
hlutum til leiðar, með samstöðu sem gefur slagkraft,“ segir Ingvar Örn Ingvarsson um 1. maí akstur
Sniglanna sem markar upphaf mótorhjólavertíðarinnar. Rósant Guðmundsson tekur í sama streng.
„Það er frábært að hefja sumarið með stæl og finna kraft og samstöðu bifhjólafólks eftir vetrarlangan dvala.“
 Þeir félagar hafa verið lengi með mótorhjóladelluna. Rósant byrjaði fyrir um áratug en hafði fram að

Rósant og Ingvar komnir í leðrið fyrir utan hús Sniglanna. Ingvar segir
 það hreinsa hugann að keyra mótorhjól enda þýði ekkert að hugsa
um annað en aksturinn.  FRÉTTABLAÐIÐ/ ANTON BRINK

því látið sig dreyma um það frá 15 ára aldri. Ingvar byrjaði árið 2007 en hafði þá verið með prófið í þó nokkurn tíma. „Ég bjó í Danmörku á þeim tíma og það hentaði frábærlega að eignast fyrsta  mótorhjólið þar og ég á það hjól ennþá og sé ekki fyrir mér að ég skilji við það nokkurn tímann. Það lá alltaf fyrir mér að fara á mótorhjól – ég var nýfarinn að stíga í lappirnar þegar ég byrjaði að sveifla þeim yfir tveggja hjóla fáka og ímyndaði mér að setja í gang.“
Hjólið hans Ingvars er BMW R100RS og augljóst að hann talar um það hjól af virðingu. „Þetta er sígilt hjól, þekkt í mótorhjólasögunni sem hjól nýrra viðmiða 1977 – hannað af Hans Muth sem átti mörg fræg hjól. Þetta er fyrsta fjöldaframleidda hjólið með kápu og var alla tíð eins konar „gentlemans racer“ þótt það sjáist nú ekki
á því í dag – það þótti merkilegt að það gat náð 200 km/klst. og hægt var að túra á því allan daginn
án þreytumerkja. Þetta er líka mótorhjól sem var svo vinsælt að þegar hætt var að framleiða þau 1984 var því mótmælt staðfastlega þangað til BMW hóf framleiðslu á þeim aftur 1987 enda féllu K-hjólin
ekki í kramið hjá þeim sem vildu hinn skothelda loftkælda boxermótor.“ Þar fyrir utan á hann tvö hjól með félaga sínum, Gísla Jenssyni. Ducati SuperSport 2004 og Yamaha Virago 535 sem þeir fengu að gjöf frá velunnara og eru að breyta og verður vonandi klárt í sumar.
Rósant á tvö hjól. Yamaha XS 650 frá árinu 1975 og Triumph Speed Triple árgerð 2003. „Bæði hjólin er frábær hvort með sinn karakterinn. Yammann nota ég upp á töffaraskapinn, hljóminn í mótornum og þegar maður vill fara í sparifötin. Einnig finnst konunni minni betra að sitja aftan á því. Triumphinn nota ég mest og aksturseiginleikarnir eru eins og hugur manns, kraftmikið og einfaldlega truflað hjól.“
Báðir tala um frelsið þegar þeir eru spurðir um hvað það sé sem dragi þá að malbikinu á mótorhjóli. „Sagt er að fjögur dekk hreyfi líkamann en tvö dekk hreyfi andann,“ segir Rósant og heldur áfram: „Það eru orð að sönnu. Tíminn stendur í stað á mótorhjóli, stundum finnur maður sig úti í buskanum og stundum, í honum, finnur maður sjálfan sig. Fullkomin núvitundaræfing.“ Ingvar bætir við að allir séu á sínum eigin forsendum þótt forsendurnar séu sameiginlegar. „Maður er einn með sjálfum sér á hjólinu en samt mjög oft með félögunum. Það er ilmurinn úr loftinu, loftmótstaðan og þyngdarkraftarnir sem ýta manni í ökuflæðið sem mér finnst skemmtilegast. Það er að finna hvernig einbeitingin og valdið yfir

Frá 1.maí akstrinun sem þeir félagar segja vera upphafspunkt fyrir komandi
 sumar. „Svona verða samfélög til og svona komum við góðum hlutum til leiðar,
“ segir Ingvar FRÉTTABLAÐIÐ/VILHELM

hjólinu og umhverfinu sameinast á einum stað og stund. Yndislegt. Ég er reyndar hrifinn af mölinni líka – enda stendur það til bóta. Ég á mér draum um að túra um hálendið og jafnvel út fyrir landsteinana á ferðahjóli.“
Aðspurðir hvort þetta sé ekki lífsstíll að vera mótorhjólatöffari frekar en áhugamál segir Ingvar: „Þetta er lífsstíll fyrir mér en líka áhugamál. Lífsstíllinn felst í því að maður tekur á sig ákveðin óþægindi til þess að fá eitthvað gott á móti. Það hefur reyndar komið á óvart hvað það er hentugt að vera á mótorhjóli í umferðartepptri borg eins og Reykjavík. Maður er fljótari á milli staða og aldrei í vandræðum með stæði. Það sparar helling. Þetta er því góður lífsstíll og við sjáum líka fjölgun í Sniglum á meðal fólks sem vill leita annarra leiða til að komast um borgina en að ferðast með „búri“ eins og sumir kalla það.“ Rósant bætir því við að þetta sé lífsstíll sem yfirtaki flest
áhugamál.
Hjólamenning á Íslandi er fjölbreytt enda er hér hópur fólks á öllum aldri, af öllum  kynjum, úr öllum áttum, sem á það sameiginlegt að elska það að þeysast saman eða eitt síns liðs um á mótorhjóli.  „Margir hópar eru víðs vegar um landið þar sem fólk kemur saman og sameinast um þennan lífsstíl. Sniglarnir eru svo hagsmunasamtök allra bifhjólamanna, límið sem tengir alla saman, hópa og einstaklinga,“ segir Rósant.
Ingvar segir að málefnastarf Snigla hafi skilað miklum árangri og fjölgun meðlima var sú mesta af öllum samtökum FEMA, sem eru samtök áhugamanna um mótorhjól í Evrópu. „Sá hópur er yngra fólk, með óvenjulegri mótorhjól, konur og karlar, sem bætist við í flóru reyndari fólks. Það er mikil samstaða hjá hjólafólki og það er til marks um góða menningu. Það ekur enginn mótorhjólamaður fram hjá einhverjum í vandræðum,“ bendir hann á. Ingvar bendir á að rannsóknir í Bandaríkjunum hafi sýnt fram á að konur fái meira út úr hjólamennskunni en karlar og hann myndi vilja sjá miklu fleiri konur í Sniglunum. „Við bjóðum konur velkomnar á opin hús hjá okkur á miðvikudagskvöldum í Skeljanesi kl. 20.00 til að fræðast meira – eða tékka á okkur á Facebook eða vefnum sniglar.is,“ segir Ingvar.

Fréttablaðið

27.4.2019

Í frábærum félagsskap

Útsýnið er oft ótrúlega fallegt í
 hjólaferðum um landið.

  Rúmlega 70 manns skipa Chapter Iceland sem er félagsskapur Harley Davidson-mótorhjólaeigenda hér á landi. Félagslífið er afar fjölbreytt og skemmtilegt og við hæfi allra aldurshópa.

Chapter Iceland (CI) er íslenskur félagsskapur undir merkjum Harley Owners Group (H.O.G.) og nýtur stuðnings H.O.G. Europe. Félagar íslenska „Chaptersins“ eru rúmlega 70, bæði karlar og konur, á öllum aldri. „Reyndar væri gott að fá inn fleiri félaga í yngri kantinum. Það gerir yngra fólki kannski erfitt fyrir að Harley Davidson-hjól eru frekar dýr, en þau eru svo sannarlega þess virði,“ segir Bjarni Vestmann, formaður Chapter Iceland. „Félagsmenn taka nýjum félögum opnum örmum. Einu skilyrðin fyrir inngöngu eru að viðkomandi eigi Harley Davidson-mótorhjól og að hann eða hún sé félagi í alheimssamtökum HOG.“

Fjölbreytt dagskrá

CI fagnar tuttugu ára afmæli árið 2021 og verður því fagnað með ýmsum hætti að sögn Bjarna sem
segir félagsskapinn mjög virkan. „Við erum með aðstöðu í Nethyl 2D í Reykjavík. Þar hittist fólk 1. og 3. laugardag í mánuði seinni hluta vetrar og fram á vor. Þá hefst skipulagður hópakstur öll  fmmtudagskvöld en einnig förum við saman í lengri ferðir, til dæmis ætlum við að hjóla um Vestfirðina í lok júní. Ekki er nein skipulögð ferð til útlanda á þessu ári, en stefnt er að hópferð um Belgíu og jafnvel Norður-Frakkland í maí 2020. Sumir félaga okkar eru þó duglegri að ferðast, hvort sem er um Bandaríkin eða Evrópu, og deila þeir gjarnan myndum úr þeim ferðum til annarra félagsmanna.“

Árlegur góðgerðarakstur

Félagið skipuleggur einnig æfingaakstur til að halda félagsmönnum í góðu hjólaformi og boðið er upp á námskeið í fyrstu hjálp að sögn Bjarna. „Við heimsækjum líka viðburði annarra mótorhjólaklúbba auk þess sem haldnir eru sameiginlegir viðburðir þar sem við hjólum og grillum saman. Annar í hvítasunnu er mikilvægur dagur í dagskránni, en þá er mótorhjólamessa í  Digraneskirkju. Félagar ætla einnig að taka þátt í hópakstri sem Sniglarnir skipuleggja 1. maí en stærsti viðburðurinn á hverju ári er góðgerðarakstur á Menningarnótt. Þá býður Chapterinn akstur í miðborg Reykjavíkur frá Alþingishúsinu gegn greiðslu. Kostnað greiða félagarnir sjálfir en tekjur af
akstrinum renna óskiptar til Umhyggju – félags langveikra barna, og safnast yfirleitt um hálf milljón króna en í ár verður ekið í 19. skiptið. Fyrirtæki og stofnanir sem hafa áhuga á að styðja framtakið, til dæmis með framlagi til að kaupa hjálma fyrir farþega, geta haft samband við formanninn.“

Fréttablaðið 

 27. APRÍL 2019

Kláruðu átta daga eyðimerkurrall

Íslendingarnir Ásgeir Örn Rúnarsson og Sigurjón Andrésson kepptu á mótorhjóli í byrjun þessa mánaðar í Morocco Desert Challenge-rallinu. Þar voru eknir 3.000 kílómetrar í Sahara-eyðimörkinni á 8 dögum.

Ásgeir Örn Rúnarsson og Sigurjón Andrésson héldu til Marokkó í Norður-Afríku í byrjun þessa mánaðar til að taka þátt í næststærsta ralli sem haldið er í heiminum ár hvert. Morocco Desert Challenge er rall þar sem eknir eru þrjú þúsund kílómetrar í Sahara-eyðimörkinni á átta dögum. Ásgeir, sem keppti á sérútbúnu mótorhjóli, kláraði
keppnina og endaði í sjötta sæti í sínum f lokki sem kallaður er
Malle Moto. „Við sem skráum okkur í Malle Moto-f lokkinn megum ekki þiggja neina utanaðkomandi aðstoð og þurfum að sinna öllu  viðhaldi sjálfir. Við máttum taka með okkur tvo kassa, annan fyrir persónulega muni og hinn fyrir verkfæri og varahluti. Og þegar við komum í mark að kvöldi þurfum við vinna við hjólið sjálfir og undirbúa næsta dag en í þessu ralli eru átta dagleiðir og eknir samtals þrjú þúsund kílómetrar“.

Upplýsingar á Facebook

Hlutverk Sigurjóns í ferðinni var fyrst og fremst að styðja vin sinn í hans þátttöku en einnig að flytja
þeim sem fylgdust með heima, fréttir af gangi mála. „Ég var þarna bæði til að upplifa og styðja Ásgeir en einnig til að segja frá okkar reynslu og reyna að deila henni á samfélagsmiðlum. Við settum í loftið Facebook-síðu sem kallast Mótorhjólarallý – Ásgeir Örn Rúnarsson og þar settum við inn
myndbönd, myndir og upplýsingar oft á dag. Við fengum mikil og góð viðbrögð að heiman og það
var geysilega skemmtilegt að finna viðbrögðin. Fólk hefur gaman af því að sjá annað fólk glíma við
framandi og erfiðar aðstæður,“ segir Sigurjón.

Ágætt netsamband í Sahara

En hvernig gekk að koma skilaboðum og myndböndum inn á samfélagsmiðla þar sem rallið var oft á tíðum á afskekktum stöðum í eyðimörkinni? „Það er svo magnað að það mátti oftast ná í gott netsamband í kringum þéttbýliskjarna þarna suður frá. Við þurftum náttúrulega að fá okkur ný símakort og fylla vel á þau fyrir ferðina en oftast þurfti ekki að aka alltof langt til að komast í sæmilegt samband.“

Aðstoðarmaðurinn ók 3.500

kílómetra í eyðimörkinni „Ég tók bílaleigubíl og ók á milli rásmarks og endamarks dag hvern. Ég reyndi að koma við á áhugaverðum stöðum og hitta fólk og upplifa. Stundum ók ég bara beint af augum í eyðimörkinni og tók myndir af því sem fyrir bar en aðra daga elti ég rallið og tók ljósmyndir
af því þegar ökutækin fóru hjá.“

Risastór adrenalínsirkus

Að sögn Sigurjón var ferðin öll og þátttaka þeirra félaga mögnuð upplifun. „Þetta var stærra og kraftmeira en ég átti von á. Þetta er 1.300 manna sirkus með 280 keppnistækjum og alls 555 ökutækjum, þegar ökutæki aðstoðarfólks eru talin með. Lestinni fylgdu meðal annars þrjár þyrlur, alls
konar sjúkra- og dráttarbílar, sjónvarpsútsendingatrukkur með öllu tilheyrandi, 15 ljósmyndarar, 12
kvikmyndatökumenn og 10 blaðamenn,“ segir Sigurjón og heldur áfram. „Á hverjum degi eftir að
keppnistækin höfðu verið ræst var þessi 1.300 manna tjaldborg með aðstöðu liðanna, eldhúsi, veitingasvæði og bar, sturtu- og salernisaðstöðu rifin niður og flutt 3 00 kílómetra og komið upp samdægurs á öðru opnu svæði í eyðimörkinni. Það var ótrúlegt að fá að vera hluti af þessu, þetta voru sannkallaðar adrenalínbúðir, keyrðar á ljósavélum og það voru tæki í þenslu og prufuakstri alla nóttina. Við sváfum í tjöldum sem við tókum með okkur út en gáfum að lokinni keppni enda vorum við alveg búnir að fá nóg því að sofa í tjaldi.“ Að hjóla í fullum herklæðum í 40 stiga hita Ásgeir, sem kláraði rallið, lenti í 6. sæti í Malle Moto-flokknum og 49. sæti í flokki allra mótorhjóla af 72 hjólum sem hófu keppni. „Ég er mjög sáttur við árangurinn. Hjólið reyndist ótrúlega vel og allur  undirbúningur var eins og best verður á kosið miðað við mitt fyrsta eyðimerkurrall. Aðstæður voru hins vegar afar erfiðar, hitinn óvenju hár fyrir árstíma og sandrokið mikið. Það er erfitt að hjóla í sandöldum sem ég hef enga reynslu af með 1.200 hestafla trukk á hælunum, það er ógnvekjandi reynsla sem ég þarf að öðlast meiri reynslu í ef ég færi í svona aftur. En hitinn var þó erfiðastur.
Við hjóluðum í miklum hlífðarklæðnaði og með mikinn búnað og vatnsbirgðir á okkur og í sjálfu
sér er það eitt erfitt, þó að ekki bætist við 40 stiga hiti. Ég var til að mynda algjörlega sigraður eftir
fjórða daginn og þurfti að hjóla svokallaða þjónustuleið fimmta daginn og fyrir það fékk ég  tímarefsingu,“ sagði Ásgeir

Ferðalagið kynnt fljótlega

Þeir félagar eru sammála um að ferðin hafi verið dýrmæt reynsla. „Fyrir mig var þetta ekki bara
gamall draumur að rætast heldur einstök upplifun. Það er eitthvað svo gefandi við það að takast á
við svona stórt verkefni og sigrast á manni sjálfum,“ segir Ásgeir. „Svo vonast ég líka til að geta deilt
reynslu til þeirra sem vilja upplifa svona sjálfir.“ Sigurjón hefur svipaða sögu að segja. „Ég vissi ekki alveg hvað ég var að fara út í en upplifunin var betri og sterkari en ég átti von á. Það hafði áhrif á mig að sjá hvernig fólk dregur fram lífið í eyðimörkinni og það var sérstakt að fara til Vestur-Sahara og
finna hvernig ástandið og spennan er á því hernumda svæði.“

Fréttablaðið

 27. APRÍL 2019  

1. maí Hópkeyrslan á Akureyri

1. maí hópkeyrslan
er ætluð til að sýna og minna fólk og ökumenn á að Mótorhjólin eru komin á götuna.
Við ætlum að byrja á Ráðhústorgi og endum eftir smá hring um bæinn á Mótorhjólasafninu.
Þar verður boðið upp á eitthvað gott....

Allir Mótorhjólamenn eru velkomnir í Hópkeyrsluna.

Meira um þetta á viðburðinum á Facebook,
https://www.facebook.com/events/2008370499269911/