Íslendingarnir Ásgeir Örn Rúnarsson og Sigurjón Andrésson kepptu á mótorhjóli í byrjun þessa mánaðar í Morocco Desert Challenge-rallinu. Þar voru eknir 3.000 kílómetrar í Sahara-eyðimörkinni á 8 dögum.
Ásgeir Örn Rúnarsson og Sigurjón Andrésson héldu til Marokkó í Norður-Afríku í byrjun þessa mánaðar til að taka þátt í næststærsta ralli sem haldið er í heiminum ár hvert. Morocco Desert Challenge er rall þar sem eknir eru þrjú þúsund kílómetrar í Sahara-eyðimörkinni á átta dögum. Ásgeir, sem keppti á sérútbúnu mótorhjóli, kláraði
keppnina og endaði í sjötta sæti í sínum f lokki sem kallaður er
Malle Moto. „Við sem skráum okkur í Malle Moto-f lokkinn megum ekki þiggja neina utanaðkomandi aðstoð og þurfum að sinna öllu viðhaldi sjálfir. Við máttum taka með okkur tvo kassa, annan fyrir persónulega muni og hinn fyrir verkfæri og varahluti. Og þegar við komum í mark að kvöldi þurfum við vinna við hjólið sjálfir og undirbúa næsta dag en í þessu ralli eru átta dagleiðir og eknir samtals þrjú þúsund kílómetrar“.
Upplýsingar á Facebook
Hlutverk Sigurjóns í ferðinni var fyrst og fremst að styðja vin sinn í hans þátttöku en einnig að flytjaþeim sem fylgdust með heima, fréttir af gangi mála. „Ég var þarna bæði til að upplifa og styðja Ásgeir en einnig til að segja frá okkar reynslu og reyna að deila henni á samfélagsmiðlum. Við settum í loftið Facebook-síðu sem kallast Mótorhjólarallý – Ásgeir Örn Rúnarsson og þar settum við inn
myndbönd, myndir og upplýsingar oft á dag. Við fengum mikil og góð viðbrögð að heiman og það
var geysilega skemmtilegt að finna viðbrögðin. Fólk hefur gaman af því að sjá annað fólk glíma við
framandi og erfiðar aðstæður,“ segir Sigurjón.
Ágætt netsamband í Sahara
En hvernig gekk að koma skilaboðum og myndböndum inn á samfélagsmiðla þar sem rallið var oft á tíðum á afskekktum stöðum í eyðimörkinni? „Það er svo magnað að það mátti oftast ná í gott netsamband í kringum þéttbýliskjarna þarna suður frá. Við þurftum náttúrulega að fá okkur ný símakort og fylla vel á þau fyrir ferðina en oftast þurfti ekki að aka alltof langt til að komast í sæmilegt samband.“Aðstoðarmaðurinn ók 3.500
kílómetra í eyðimörkinni „Ég tók bílaleigubíl og ók á milli rásmarks og endamarks dag hvern. Ég reyndi að koma við á áhugaverðum stöðum og hitta fólk og upplifa. Stundum ók ég bara beint af augum í eyðimörkinni og tók myndir af því sem fyrir bar en aðra daga elti ég rallið og tók ljósmyndiraf því þegar ökutækin fóru hjá.“
Risastór adrenalínsirkus
Að sögn Sigurjón var ferðin öll og þátttaka þeirra félaga mögnuð upplifun. „Þetta var stærra og kraftmeira en ég átti von á. Þetta er 1.300 manna sirkus með 280 keppnistækjum og alls 555 ökutækjum, þegar ökutæki aðstoðarfólks eru talin með. Lestinni fylgdu meðal annars þrjár þyrlur, allskonar sjúkra- og dráttarbílar, sjónvarpsútsendingatrukkur með öllu tilheyrandi, 15 ljósmyndarar, 12
kvikmyndatökumenn og 10 blaðamenn,“ segir Sigurjón og heldur áfram. „Á hverjum degi eftir að
keppnistækin höfðu verið ræst var þessi 1.300 manna tjaldborg með aðstöðu liðanna, eldhúsi, veitingasvæði og bar, sturtu- og salernisaðstöðu rifin niður og flutt 3 00 kílómetra og komið upp samdægurs á öðru opnu svæði í eyðimörkinni. Það var ótrúlegt að fá að vera hluti af þessu, þetta voru sannkallaðar adrenalínbúðir, keyrðar á ljósavélum og það voru tæki í þenslu og prufuakstri alla nóttina. Við sváfum í tjöldum sem við tókum með okkur út en gáfum að lokinni keppni enda vorum við alveg búnir að fá nóg því að sofa í tjaldi.“ Að hjóla í fullum herklæðum í 40 stiga hita Ásgeir, sem kláraði rallið, lenti í 6. sæti í Malle Moto-flokknum og 49. sæti í flokki allra mótorhjóla af 72 hjólum sem hófu keppni. „Ég er mjög sáttur við árangurinn. Hjólið reyndist ótrúlega vel og allur undirbúningur var eins og best verður á kosið miðað við mitt fyrsta eyðimerkurrall. Aðstæður voru hins vegar afar erfiðar, hitinn óvenju hár fyrir árstíma og sandrokið mikið. Það er erfitt að hjóla í sandöldum sem ég hef enga reynslu af með 1.200 hestafla trukk á hælunum, það er ógnvekjandi reynsla sem ég þarf að öðlast meiri reynslu í ef ég færi í svona aftur. En hitinn var þó erfiðastur.
Við hjóluðum í miklum hlífðarklæðnaði og með mikinn búnað og vatnsbirgðir á okkur og í sjálfu
sér er það eitt erfitt, þó að ekki bætist við 40 stiga hiti. Ég var til að mynda algjörlega sigraður eftir
fjórða daginn og þurfti að hjóla svokallaða þjónustuleið fimmta daginn og fyrir það fékk ég tímarefsingu,“ sagði Ásgeir
Ferðalagið kynnt fljótlega
Þeir félagar eru sammála um að ferðin hafi verið dýrmæt reynsla. „Fyrir mig var þetta ekki baragamall draumur að rætast heldur einstök upplifun. Það er eitthvað svo gefandi við það að takast á
við svona stórt verkefni og sigrast á manni sjálfum,“ segir Ásgeir. „Svo vonast ég líka til að geta deilt
reynslu til þeirra sem vilja upplifa svona sjálfir.“ Sigurjón hefur svipaða sögu að segja. „Ég vissi ekki alveg hvað ég var að fara út í en upplifunin var betri og sterkari en ég átti von á. Það hafði áhrif á mig að sjá hvernig fólk dregur fram lífið í eyðimörkinni og það var sérstakt að fara til Vestur-Sahara og
finna hvernig ástandið og spennan er á því hernumda svæði.“
Fréttablaðið
27. APRÍL 2019
