103 keppendur á fyrstu OffRoad Challenge-keppninni á íslandi:
Einar og Helgi Valur urðu
fyrstir eftir mikla spennu
OffRoad Challenge"-keppnin á Íslandi fór fram á Kirkjubæjarklaustri
um liðna helgi.
Þar voru 103 keppendur mættir í 6 klukkutíma þolaksturskeppni á torfærumótorhjólum.
Mun
þetta vera fjölmennasta akstursíþróttakeppni á Íslandi í a.m.k. 20 ár og allavega langfjölmennasta mótorhjólakeppni frá upphafi hér á landi.
Keppnisform var þannig að tveir
voru í liði og skiptust á að aka í braut
sem lá um holt, hæðir og út á sand í
landi ferðaþjónustunnar á Efri-Vík.
Einnig voru nokkrir harðjaxlar sem
voru ekki með neinn til að leysa sig af
og óku því einir alla 6 tímana.
Það var Kjartan Kjartansson, keppnisstjóri og aðalskipuleggjandi keppninnar, sem ræsti keppendurna og með
þrumugný eins og orrustuþota í lágflugi þustu keppendur af stað í sinn
fyrsta hring. Sú upplifun að finna
hvernig jörðin skalf og nötraði þegar
55 mótorhjól, öll með bensíngjöfina í
botni, æddu af stað samtímis var einfaldlega þannig að ekki er hægt að lýsa
á prenti.
Það var Einar Sigurðarson sem kom
fyrstur eftir 1 hring en hann keppti
með Helga Vali Georgssyni í liði og var
forysta þeirra strax orðin rúm mínúta. Í öðru sæti var Reynir Jónsson, en með
honum í liði var Þorvarður Björgúlfsson. Þriðji var svo Viggó Viggósson og
ók hann með Sölva Árnasyni.
Eftir 2 hringi var forysta Einars og
Helga komin í rúmar 3 mín. og var þá
um klukkutimi liðinn af keppninni.
Svona var staða efstu manna allt fram
í miðja keppni, en þá sóttu Reynir og
Þorvarður nokkuð á og var forusta
Einars og Helga minnst um 30 sek.
Þegar um klukkustund var eftir af
keppninni hafði Sölvi náð Þorvarði og
var þar með kominn upp í 2. sætið, en
þá tók Reynir við af Þorvarði og náði
Sölva fljótlega og byrjaði að pressa á
hann. Sölvi gerði þá mistök og datt í
tvígang og missti Reyni fram úr sér.
Það var mikil spenna við endamarkið,
Á slaginu 6 var Kjartan keppnisstjóri mættur með lokaflaggið, en eftir
að fyrsti keppandi var flaggaður út var
ljóst að aðeins 3 efstu liðin voru á 16.
hring og baráttan var verulega spennandi.
Fyrir síðasta hring skipti Sölvi við
Viggó og ætlaði hann að freista þess að
ná Reyni á lokasprettinum, en Reynir
með sína reynslu lét hann ekki ná sér
og kom sínu liði í mark aðeins
2,36 mín á eftir Einari og
Helga. 40 sek á eftir
þeim kom svo Viggó
og voru þessi þrjú
lið þau einu sem
náðu að aka 16
hringi. í 4. sæti
voru svo þeir
Steini Tótu og
Ragnar Ingi Stefánsson á Kawasaki með 15
hringi.
Hraðasta hring
keppninnar átti
Eínar Sigurðarson, 21,39 min.
Í einstaklingskeppninni
voru 7 keppendur og var Haukur
Þorsteinsson eflaust hetja dagsins
á Yamaha. Hann
var allan tímann með örugga forystu og ók hann 14
hringi. Annar var Þorgeir
Ólason með 12
hringi, en í
þriðja sæti
var elsti keppandinn, Heiðar Þ. Jóhannsson, 48
ára gamall með
11 ekna
hring Að sögn keppanda var brautin verulega krefjandi og erfið, en hún bauð
upp á allt er góð braut á að gera. Hún
var hæg, hröð, beygjur, hólar, börð, brekkur, þungur sandur og fleira.
Að keppni lokinni voru
keppendur sammála um að
brautin hefði verið mjög erfið
en keppnin afar skemmtileg.
Haukur Þorsteinsson sem var að keppa einn var svo þreyttur að hann varð að standa síðustu 4 hringina, þvl ef hann settist niður fékk hann krampa í vöðva bæði 1 síðunum og lærunum. Á síðustu 4 hringjunum datt hann úr 10. sæti yfir heildina i það 18. og var hann af mörgum talinn sigurvegari dagsins.
Björgvin Guðleifsson á TM 300 hjóli flýtti sér svo mikið aö koma hjólinu í gang eftir einn hringinn að hann braut startsveifina í látunum.
Elli pipari er hann kallaður, en
hann var með tvo syni sína í keppninni, en þeir voru hvor í sínu liðinu,
pabbinn hlaupandi á milli drengjanna allan daginn og var sennilega
þreyttastur af þeim feðgum eftir dag
Kjartan keppnisstjóri hefur verið 1-2 mánuði að leggja brautina og fóru í hana 2000 stikur og miðað við að 5 högg hafi þurft á hverja eru þetta
10.000 hamarshögg.
Keppendur voru með spjald um hálsinn og var það gatað eftir hvern
hring til að telja hringina. Í lok
keppninnar fóru margir keppendur á
eftir liðsfélaganum til að tryggja að
síðasti hringur yrði örugglega talinn
með.
Hörður Davíðsson, landeigandi á
landinu þar sem keppnin fór fram,
var mjög ánægður með daginn og
taldi miklar líkur á að þarna yrði
keppni aftur að ári, en hann rekur
ferðaþjónustuna að Efri-Vík.
Sjaldan hafa verið svona margir í
sundi á Kirkjubæjarklaustri, en
svitalyktin í karlabúningsklefanum
mun hafa verið svo óbærileg að hörðustu karlmenn þoldu ekki við.
Sjónvarpsmyndatökuliðið sem tók
upp keppnina notaði m.a. flugvél við
upptökurnar fyrir Ríkissjónvarpið og Eurosport.
Það slasaðist enginn af öllum þessum keppendum meðan á keppni stóð,
en að sögn keppnisstjóra frétti hann
af einum keppanda sem skar sig á
fingri við að setja hjólið á kerru eftir
keppnina.
Það voru keppendur af öllu landinu
auk 5 útlendinga sem mættu í þessa
keppni, en þeir sem lengst höfðu ekið
komu frá Húsavík og voru þar á ferð
Birkir Viðarsson og Gisli Arnar Guðmundsson.
Brautarstarfsmenn keppninnar
voru útbúnir með band með krók á
endanum við bröttustu brekkurnar.
Þessi búnaður var til að húkka í hjólin og draga þau upp þegar kepþendur duttu í miðjum brekkunum eða
áttu í erfileikum með að komast upp.
Eitt helsta vandamál keppenda var
að keppnisstjórn hafði notað baggabandsspotta við að marka brautina,
en þegar á keppnina leið voru böndin úti um alla braut og hjólin gripu
böndin með grófum dekkjunum og
þau flæktust í gjörðinni. Þá kom sér
vel að vera með skæri og hníf í verkfæratöskunni.
Það var erfitt að fá gistingu í nágrenni við keppnissvæðið og má
áætla að þessum 103 keppendum hafi
fylgt um 500 manns, og að á keppnissvæðinu hafi verið um 1000 manns
þegar mest var.
Heiðar Jóhannsson var elsti keppandinn og var einn að keppa. Hann.
ók 11 hringi þrátt fyrir að vera orðinn 48 ára gamall og spurður hvort
hann væri þreyttur kvað hann ekki
svo vera, bara gaman enda gekk allt
upp. Hondan virkaði vel og brautin
hentaði honum þrátt fyrir að sandurinn hafi verið fjandi erfíður, en yfir
30 ára reynsla á mótorhjóli hlýtur að
hafa hjálpað eitthvað.
Karl Gunnlaugsson, sem flestir
landar kannast við úr formúluþáttunum í Ríkissjónvarpinu, var þarna
með vini sínum, Stephen Hague frá
Bretlandi, en Stephen þessi hefur
meðal annars keppt í Paris Dakar
rallinu og verið Bretlandsmeistari í
mótorkrossi með hliðarvagni. Þeir
félagar voru þarna aðallega ánægjunnar vegna og enduðu í 33. sæti
með 12 ekna hringi.
Það voru á ferð tveir breskir blaðamenn á mótinu á Klaustri, þeir Sean
Leawless og Robin Bayman frá
Breska mótorhjólablaðinu Dirt
Bike magasine. Voru þeir að reynsluaka Honda CRV 450 og með þeim ók
Þórir Kristinsson, ritstjóri og flugmaður.
https://timarit.is/files/13118060#search=%22m%C3%B3torhj%C3%B3l%22