ÖRYGGI – HEILSA – UMHVERFI
Nú er að koma betur í ljós þær
miklu skemmdir á vegakerfinu
eftir síðasta vetur og væntanlega
dylst það engum að aldrei hafa
vegir komið svona illa undan vetri.
Það er kannski í grófara lagi að
segja að allir vegir séu meira og
minna ónýtir, en það er einfaldlega
ekki fjarri lagi.
Það er sama hvert ekið er, alls
staðar holur, ójöfnur og miklar
skemmdir á vegum og af þessum
sökum þarf að fara sérstaklega varlega.
Aldrei önnur eins
sala á reiðhjólum
Aldrei hefur önnur eins sala verið á
nýjum reiðhjólum og það sem af er
ári, nánast allar reiðhjólabúðir hafa
selt nú þegar öll hjól sín og beðið er
eftir nýjum sendingum. Um síðustu
áramót breyttust aðeins umferðarreglur
og nú má ekki taka fram úr reiðhjóli
nema að vera í 1,5 metra fjarlægð frá
hjólinu við framúraksturinn.
jólinu við framúraksturinn.
Hjólreiðafólk sem hjólar á þjóðvegum þar sem ætlast er til þess að
þessi nýju lög séu virt verða að koma
á móts við bílaumferðina og hjóla ekki
hlið við hlið, sérstaklega ekki þar sem
komið er að blindhæð eða blindhorn er
á vegi og líka þegar hvít óbrotin lína er
á miðjum veginum. Flest hjólreiðafólk
er til fyrirmyndar í umferðinni, hjólar í
áberandi klæðnaði, með blikkandi ljós
framan og aftan, en það má gera betur.
Best væri ef sú vinna kæmi innan frá
sem fræðsla frá hjólreiðamanni til hjólreiðamanns.
Mótorhjólafólk er að átta sig á
nauðsyn þess að vera sýnilegt
Fáir vita það að hönnun blindhornsvara í bílum er tilkomin vegna neikvæðrar greina í mótorhjólablöðum
um ákveðna tegund bíla sem voru
samkvæmt skoðanakönnun hættulegastir mótorhjólamönnum í umferðinni
vegna þess að þeir skiptu um akrein
án þess að gæta nægilega að sér og úr
var slys eða banaslys. Fyrir fjörutíu
árum þegar ég var að byrja minn mótorhjólaferil var það nánast óskrifuð lög
að klæðast öllu svörtu, en með árunum
hafa mótorhjólamenn lært af biturri
reynslu að vera í sýnileikafatnaði við
akstur bifhjóla, það skilur á milli lífs
og dauða. Það sem var „töff“ er nú
„púkó“ og nú má sjá heilu flokka
mótorhjólafólks ferðast um í gulum
vestum við aksturinn.
Gul blikkandi ljós í umferð
Í síðustu viku var ég að keyra um
Landeyjar og sá þar nokkra bændur
í vorverkum á dráttarvélum út á
þjóðvegum, var ánægður með að
flestir voru með gul blikkandi ljós
á hægfara dráttarvélunum. Það
minnti mig á að fyrir nokkru las ég
ástralska reglugerð um gul blikkandi varúðarljós á ökutækjum, en
sú reglugerð fannst mér nokkuð
áhugaverð lesning. Þar sagði m.a.: Blikkandi ljós í umferð má vera
blikkandi ef ökutæki ekur á lægri
hraða en almennur umferðarhraði
er.
Blikkljós á að slökkva sé ekið á
sama hraða og önnur umferð.
Gul blikkandi ljós má nota ef
hæð er óvenjuleg, breidd meiri en
almenn breidd ökutækja, eða ekið
með hættulegan farm.
Ef verið er að vinna í vegkanti
með gul blikkandi ljós má aldrei
keyra framhjá þeim hraðar en á um
40 km hraða.
Svona ítarleg lesning um gul
blikkljós er ekki til hér á landi, eina
sem segir er að þau skuli vera gul, en nánast allir hér á landi eru með
appelsínugul ljós.
Smá aukalesning um þjófnað
Þjófnaður á ýmsum eigum fólks
hefur verið viðvarandi vandamál í
nokkur ár og sjaldgæft er að maður
lesi fregnir af þýfi sem finnst. Því
miður virðist eins og að þjófnaðarmálum sé að fjölga.
Á stuttu tímabili hef ég lesið um
óæskilegar heimsóknir á sveitabýli
þar sem verkfærum, reiðhjólum,
bíl og fjórhjóli var stolið. Eitt besta
ráðið er að koma upp myndavélakerfi og læsa vel húsum, hjólum
og öðru sem fólk veit að hætta sé
að vera stolið. Til eru lásar sem
gefa frá sér skerandi hátíðnitón í
90–110 db. Svona lás hefur gagnast mér vel við að fæla frá óboðna
gesti.
Bændablaðið | Miðvikudagur 20. maí 2020
Ef þú ert ekki búin að greiða félagsgjaldið í Bifhjólaklúbb Norðuramst Tían Þá mundi ég drífa mig í því.
