25.4.08

BMW fetar troðnar slóðir

REYNSLUAKSTUR 
Ingvar Örn Ingvarsson

Þeir sem þekkja til BMW-mótorhjóla vita að framan af hafa alvöru BMWmótorhjól verið talin hafa loftkælda tveggja strokka boxer vél, drifskaft og hönnun sem hefur höfðað meira til eldra mótorhjólafólksins en þess yngra.
BMW hefur hins vegar unnið hörðum höndum að því síðastliðin ár að vinna gegn ímyndinni og er nú svo komið að frá BMW fæst nánast allt, „krúser“ hjól, keppnishjól, drullumallarar, fjögurra strokka hjól, eins strokka hjól, hjól með hefðbundinni fjöðrun eða óhefðbundinni BMWfjöðrun og jafnvel hjól með keðjum í stað drifskaftsins viðhaldsfría.

Í samkeppni við fleiri

BMW voru um langt skeið einráðir á markaðnum fyrir ferðamótorhjól enda vilja flestir meina að BMW hafi fundið upp þann geira mótorhjóla þó óneitanlega hafi fyrirtæki eins og Triumph verið komin á svipaðar slóðir með hjól eins og Triumph TR6 Trophy.
   BMW lagði mikla áherslu á að hjólin væru eins sterkbyggð og viðhaldsfrí og hægt var og þegar við þann pakka var bætt slaglangri fjöðrun, breiðara stýri og hærri ásetu var kominn pakki sem þótti prýðisgóður fyrir heimsreisur.
   yrir heimsreisur. En BMW-boxer hjólin þykja í stærra lagi fyrir marga og æðiþunglamaleg. Því fór svo að BMW hannaði hjól í samstarfi við Aprilia árið 1993 og úr því samstarfi varð til hið geysivinsæla BMW F650 GS sem jafnframt var fyrsta BMW-hjólið sem ekki notaðist við drifskaft.


   Það má því segja að mótorhjólið sem hér er til prófunar sé eins konar samruni þess nýja og gamla hjá BMW. Hugmyndafræðin að baki hjólinu er enn sú sama, sterkbyggt og endingargott hjól sem þó státar af keðju frekar en drifskafti og hefur jafnframt hefðbundna fjöðrun. BMW hefur þó hvergi til sparað frekar en venjulega en sökum þess hvernig hjólið er uppbyggt, á hefðbundinn máta, þá fer hið nýja BMW F800 GS í beina samkeppni við önnur ferðahjól eins og Honda Varadero, Triumph Tiger, Suzuki V–Strom, Ducati Multistrada og KTM 990 Adventure svo einhver séu nefnd.

Alvöru ferðahjól?

Hið nýja F800 GS er útbúið nýrri vél með tveimur samhliða strokkum og er hún 800cc að stærð. Vélin er nokkuð öflug og hlýtur að hafa stóra þýska meginlandshesta því BMW gefur upp að hún sé 85–88 hestöfl en við prófanir mælist vélin iðulega 91–94 hestöfl. Hér er því um að ræða hjól sem hefur svipað afl og stóru 1200 GS hjólin en mun minni þyngd því F800 GS er aðeins 178 kíló í þurrvikt og 207 kíló með öllum vökvum.
   Þetta er einmitt helsti styrkur hjólsins því það smellpassar á milli F650 GS, sem í dag er með 800 vél og 71 hestafl, og 1200 GS hjólsins. BMW hefur því náð að hanna hjól sem er kraftalegt á að líta eins og 1200 GS en hefur aksturseiginleika á við léttara hjólið.
   Í akstri er F800 GS afskaplega lipurt mótorhjól. Há ásetan, sem þó er ekkert í líkingu við 1200 GS, gefur gott útsýni yfir það sem fram undan er en þó er sætið ekki það hátt að fólk sem er í meðalhæð geti ekki ekið hjólinu. Stýrið er breitt og sterklegt og er hægt að koma margs konar útbúnaði fyrir á því eins og GPS-staðsetningartæki. Upphituð handföng eru kærkomin viðbót þegar haft er í huga hve stýrið er breitt því maður kólnar ansi fljótt á höndunum þegar engin er vindhlífin.
   Á léttum slóða reyndist fjöðrunin vera mjög ákjósanleg fyrir ferðahjól, slaglöng og mjúk og var hjólið strax mjög traustvekjandi í akstri. Aflið er þó mikið og varð ökumaður var við að eldsneytisgjöfin væri fullnæm og því var auðvelt að missa hjólið í spól upp brattar brekkur. Þetta er þó án efa nokkuð sem mun venjast.
   Bremsurnar eru verulega góðar og er mikil hjálp að hafa ABS-bremsukerfi á malbiki en við líflegan akstur er ABS-kerfið stanslaust með smáinngrip sem gefur einfaldlega til kynna að grip dekkjanna – sem eru þó meira miðuð fyrir malbik en geta tæklað smá-slóða, er takmarkað. Sem betur fer er hægt að slökkva á kerfinu þegar keyrt er í möl því þá getur verið þörf á að nota afturbremsuna mun meira en á BMW eru fram- og afturbremsurnar tengdar saman með ABS-bremsukerfinu. Það nægir því að hemla í botn þegar þarf að nauðhemla og kerfið sér um að dreifa álaginu á milli fram- og afturhjóla.

Þægindi og útbúnaður eru kjörorðin

   Sætið reyndist afar þægilegt og fór einnig vel um farþega á hjólinu og má vel ímynda sér að lítið mál sé að aka um lengri leið, jafnvel á slóðum, með farþega á hjólinu. Í reynsluakstrinum var þetta prófað og var ekkert upp á hegðun hjólsins að klaga þó farþegi væri á því þegar ekið var á malarvegi.
   Það sem ferðalangar sækjast eftir er þó aðallega tvennt: góð langdrægni og möguleiki á því að hlaða farangri á hjólíð. Langdrægnin er helst til dræm enda bara 16 lítra bensíntankur á hjólinu. Þó er hægt að komast um 350 kílómetra á tanknum sem verður að teljast viðunandi. Hvað töskur og aukabúnað varðar mun enginn koma að tómum kofanum hjá BMW því úrvalið af töskum og aukabúnaði er gífurlegt. Fyrir þá sem vilja enn meira úrval má alltaf leita til Touratech en það fyrirtæki hefur lengi sérhæft sig í aukabúnaði fyrir mótorhjól og þá sérstaklega GS-hjólin frá BMW.
   Af frágangi hjólsins má sjá að þrátt fyrir að það hafi hvorki boxervél né drifskaft fer ekki á milli mála að um BMW-mótorhjól er að ræða. Allur frágangur er til fyrirmyndar og er augljóst að efnisnotkun er skör ofar en t.d. á BMW F650 GS. Bæði eru felgur dýrari, fjöðrunin er mun vandaðri og hjólið hefur öflugri bremsur.
   Það er ljóst að hvað ferðalög varðar hafa vopn þeirra sem hingað til hafa afsakað sig með sérkennilegri hönnun BMW verið slegin úr höndum þeirra – hér er komið alvöru ferðahjól sem þrátt fyrir að hafa bláa og hvíta BMW-merkið á tanknum er einfalt og hefðbundið. 

1.4.08

Þúsundkall í bensín og engin stæði

 Hið eina sanna Piaggio Vespa® hjól


Gunnar Hansson leikari svífur um borgina á fagurgrænni vespu. Sannri Vespu Piaggio. „Þetta eru gæðahjól, einu hjólin sem svo sannarlega eru vespur,“ segir Gunnar sem flytur þau inn og selur. „Önnur hjól en af þessari tegund í sama flokki eru svo kölluð scooter-hjól,“ bætir hann við.


„Þetta er lífstíll,“ segir Gunnar Hansson um grænu Piaggio Vespuna sem hann sést þeysast um borgina á. „Ég veit að ég hef sennilega ekki valið besta tímann til að fara í bissness í öllu þessu Evrudjóki sem er búið að vera upp á síðkastið en svo er það að kannski samt tíðarandinn nú sem er einmitt sá heppilegasti til að selja Vespur enda hagkvæmir fararskjótar.“

      Gunnar segir Vespuna hafa verið hannaða af Piaggio fyrirtækinu árið 1946 þegar Ítalskt efnahagslíf hafi verið í sárum. „Það vantaði farartæki sem almenningur hafði efni á að kaupa og reka. Hjólið var hannað árið 1946 og náði strax vinsældum,“ segir Gunnar. 

„Ég er með aðstöðu til að sýna Piaggio-hjólin í versluninni Saltfélaginu auk þess sem ég rek vefsíðu: www.vespur.is þar sem ítarlegar upplýsingar má finna um þær gerðir af hjólum sem eru í boði.“ Gunnar segir þrjár vélarstærðir í boði, 50 kúbik, 125 kúbik og 250 kúbik. 125 kúbika hjólin eru góður kostur fyrir marga enda hafa þau kraft til að halda í við umferðarhraðann, geta farið á 90-100 km hraða á klukkustund. Ég fór í samgönguráðuneytið og niður á Umferðarstofu vegna þeirra hjóla til að koma því í kring að auðvelda fólki að fá próf á þessi hjól. Próf getur fólk nú öðlast á hjólunum sjálfum og þarf ekki að fara á stórt mótorhjól og taka próf á því.“ 

„Það er frábært að fara um borgina og hugsa ekkert um bílastæði og afskaplega hressandi að borga þúsundkall fyrir að fylla á tankinn á næstu bensínstöð!“








Eftir Kristjönu Guðbrandsdóttur
dista@24stundir.is

Erum ósýnileg í umferðinni



 „Vélhjólamenn eru sífellt í varnarakstri“


„Við erum ósýnileg í umferðinni og verðum að gera ráð fyrir því að aðrir ökumenn sjái okkur aldrei,“ segir séra Gunnar Sigurjónsson, Snigill og mótorhjólaprestur, með meiru. „Við viljum virðingu í umferðinni rétt eins og aðrir ökumenn og viljum að umferðarmenningin hér batni.“

„Ég er ryðgaður eftir veturinn,“ segir Gunnar aðspurður um hvort hann sé kominn út á götu með hjólið sitt. „Ég fór reyndar ekki á því í dag, fannst of kalt. En það er gott að hafa umfjöllun um umferðaröryggi og mótorhjól núna þegar við á hjólunum erum að fara á götuna. Þótt hjólin séu í tipp topp standi þá erum við ryðguð eftir veturinn. Ég finn það að minnsta kosti sjálfur.“ Gunnar er meðlimur í Sniglunum og alþjóðlegu bifhjólarótarýsamtökunum IFRM. „Við hjá Sniglunum minnum okkur sjálfa og ökumenn á að við erum nærri því ósýnilegir í umferðinni. Við erum svo litlir í sjónfletinum og svo blekkir sýnin í hliðarspegli og bakspegli. Þú sérð ef til vill mótorhjól í fjarska ef þú lítur einu sinni í spegilinn en svo örskotsstundu seinna er hjólið komið alveg upp að þér. Þess vegna segja Sniglarnir líka: Líttu tvisvar! Sér í lagi ef þú ert að hugsa um að skipta um akrein. Þá er ekki í lagi að keyra upp að hlið mótorhjóls á akreininni þótt það sé nóg pláss til þess. Slíkt býður hættunni heim. Ég þarf þá annaðhvort að gefa í til að losna úr aðstæðunum eða hleypa honum fram úr mér. Í báðum aðstæðum er umferðaröryggi ógnað. Þá tek ég töluvert eftir því að ökumenn bifreiða nota lítið stefnuljós og hleypa ekki inn á akreinar fram fyrir sig. Umferðarmenningin hér á landi er félagslegt vandamál út af fyrir sig.“

Hremmingar á hjólinu

„Ég hef sjálfur lent í slysi á hjólinu. Það var árið 2005 í þungri föstudagsumferð á Kringlumýrarbraut. Í bíl rétt fyrir framan mig var óþolinmóður ökumaður. Hann bremsaði og tók af stað til skiptis mjög ört. Mér fannst hreinlega ekki öruggt að halda mig á sömu akrein og hann og því hugaði ég að því að skipta. Meðan ég lít til einnar áttar nauðhemlar maðurinn, bíllinn fyrir framan mig nær að snarhemla sömuleiðis en ég fell af hjólinu og krambúlerast allur. Ég komst þó á hjólinu á slysavarðstofuna, hef greinilega fengið sársaukaþröskuld konu þá stundina eða verið svona dofinn af sársaukanum.“ Gunnar segist hafa verið þó nokkuð langan tíma að jafna sig af meiðslum sínum og hjólið hafi auðvitað stórskemmst. Það er því kannski ekki að undra að honum finnist ástæða til að blessa ökumenn fyrir sumarið en í Digraneskirkju er haldin mótorhjólamessa hvert ár á öðrum í hvítasunnu. „Tilgangurinn með messunni er að fara með ferðabæn og blessa ökumenn fyrir sumarið. Við þjónum þar fimm mótorhjólaprestar og forstöðumenn, sem allir eiga mótorhjól. Kirkjugestir eru leðurklæddir og á kirkjuplaninu mætumst við öll á fákunum okkar.“


Kristjana Guðbrandsdóttir
 dista@24stundir.is