5.10.16

Heimsmótabók Guinness hefur staðfest heimsmetið (2016)


Í keng á pínulitlu mótorhjóli

Ævintýrakonan Sigríður Ýr hyggur á heimsmet

Sigríður Ýr Unnarsdóttir ætlar að hefja meistaranám í Háskóla Íslands í byrjun september, en fyrst ætlar hún að setja heimsmet í ekinni vegalengd á svokölluðu pocket-mótorhjóli. „Ég veit ekkert um mótorhjól, en hugmyndin var bara svo fyndin og skemmtileg að ég og bandarískur vinur minn ákváðum að sækja um til heimsmetabókar Guinness að fá að setja þetta met,“ segir hún við DV.

Sigríður er gefin fyrir ævintýri, en vinur hennar og mótorhjólafélagi, Mike Reid, er að hennar sögn enn meiri ævintýramaður. „Nýlega fórum við þvert yfir Bandaríkin á mótorhjóli og svo aftur til baka, og söfnuðum dágóðri fjárhæð fyrir góðgerðarsamtök, og í lok ferðarinnar datt okkur heimsmetið í hug.“ Í ljós kom að heimsmetið á pocket-hjóli væri sennilega mögulegt að slá.

Sigríður Ýr hefur þó aldrei svo mikið sem sest á svona smámótorhjól. „Þetta er pínulítið hjól, passar kannski fyrir 8 ára barn, svo að maður þarf að sitja á því með hnén upp að öxlum. Það kemur sér vel að hafa stundað jóga um árabil, því að við munum sitja á hjólunum í allt að 10 tíma á dag.“ Með í för verður þriðji aðilinn sem hefur góða þekkingu á hjólunum.  

Sigríður Ýr

Víðast hvar er harðbannað að aka á svona smáhjólum á venjulegum umferðargötum. „Við ákváðum að hjóla í gegnum nokkur miðríki Bandaríkjanna, nánar tiltekið frá Ohio og niður til Nýju-Mexíkó. Lögin reyndust nægilega sveigjanleg þar.“ Ferðin hefst þann 5. september með fallhlífarstökki í Ohio og svo munu þremenningarnir hoppa upp á hjólin og leggja í 2.500 kílómetra ferðalag sem endar á mótorhjólasýningu í Nýju-Mexíkó þar sem tekið verður á móti þeim með pomp og prakt.

Lokaundirbúningur stendur nú yfir, en Sigríður flýgur utan á laugardaginn.

DV 27.8 2016

 

 

__________________________________________________________________________________________________________

„Hafði aldrei séð svona hjól“

Hinn 5. sept­em­ber mun Sig­ríður Ýr Unn­ars­dótt­ir hefja 2.500 kíló­metra langt ferðalag á svo­kölluðu Pocket Bike-mótor­hjóli, sem er mótor­hjól í barna­stærð. Mark­miðið er að kom­ast í heims­meta­bók Guinn­ess fyr­ir að ferðast lengstu vega­lengd­ina á Pocket Bike-hjóli.

„Hug­mynd­in vaknaði í byrj­un sum­ars, við Michael fór­um fyrst í hring­ferð um Banda­rík­in á mótor­hjóli og við erum að reyna að finna leiðir til þess að hitt­ast og gera eitt­hvað skemmti­legt í leiðinni. Þessi ferð gekk svo ótrú­lega vel að við fór­um strax að skoða hvað við gæt­um gert næst,“ seg­ir Sig­ríður, sem mun ferðast með Michael Reid, kær­asta sín­um, og Chris Fabre, sem er mótor­hjóla­sér­fræðing­ur hóps­ins.

„Chris vinn­ur hjá Triumph-umboðinu í Phila­delp­hia. Við leituðum til þess með styrkt­ar­beiðni og það endaði á því að senda starfs­mann til að ferðast með okk­ur. Hann er í raun­inni hjóla­meist­ar­inn.“

Áður en Sig­ríður fór hring­ferðina um Banda­rík­in með Michael í byrj­un sum­ars hafði hún aldrei sest á mótor­hjól. „Ég hafði aldrei á æv­inni séð svona Pocket Bike-hjól sem ég ætla að setja heims­met á,“ seg­ir Sig­ríður.

Byrja í fall­hlíf­ar­stökki

Ferðalagið mun hefjast með fall­hlíf­ar­stökki á fræg­asta stökksvæði Banda­ríkj­anna, Start Skydi­ving, í Ohio. Þaðan verður haldið gegn­um miðhluta Banda­ríkj­anna og er enda­stöðin á Gold­en Asp­en-mótor­hjóla­sýn­ing­unni í Nýju Mexí­kó. Ferðin mun taka 12 daga og áætl­ar Sig­ríður að koma í mark ásamt föru­naut­um sín­um 15. sept­em­ber.

Nú­ver­andi heims­met var sett 8. ág­úst 2009 þegar Ryan Gal­braith og Chris Stin­son óku 718 kíló­metra. Því var upp­haf­legt mark­mið Sig­ríðar og Michaels að fara 800 kíló­metra, en í ljósi þess að til­raun var gerð að heims­met­inu árið 2014 þar sem ekn­ir voru 2.264 kíló­metr­ar ákváðu þau að hjóla 2.500 kíló­metra, ef svo skyldi vera að Guinn­ess staðfesti heims­met­stilraun­ina árið 2014, en það hef­ur ekki enn verið gert. „Það var bara ekki búið að staðfesta öll gögn­in úr þeim til­raun­um og ég veit ekki hvort það á ein­fald­lega eft­ir að staðfesta þau eða hvort eitt­hvert skil­yrði var ekki upp­fyllt,“ seg­ir Sig­ríður.

Þurfa alls kon­ar búnað

[caption id="attachment_7661" align="alignright" width="300"] Þau eru af minni gerðinni, pocket­bike mótor­hjól­in.

Það er ekki hlaupið að því að setja heims­met. Sig­ríður Ýr og ferðafé­lag­ar henn­ar þurfa að upp­fylla ýmis skil­yrði sem Guinn­ess set­ur til þess að heims­met­stilraun­in telj­ist gild.Taka þarf upp í að minnsta kosti fimm mín­út­ur af hverj­um klukku­tíma sem þau keyra. Til þess þarf úti­vist­ar­mynda­vél á öll hjól­in. Einnig þarf fylgd­ar­bíl með upp­töku­tæki. Sig­ríður, Michael og Chris þurfa þar að auki að vera með GPS- staðsetn­ing­ar­tæki á sér.

Þessi út­búnaður er ekki ódýr og því hafa ferðalang­arn­ir sett upp styrkt­arsíðu á gofundme.com, þar sem fólki er boðið að heita á þríeykið áður en þau halda í þessa 12 daga ferð í gegn­um níu ríki í hjarta Banda­ríkj­anna, frá Ohio til New Mex­ico.

MBL.  17.8.2016

__________________________________________________________________________________________________________

Sigríður Ýr heimsmethafi:
Ég hefði aldrei trúað því
Heimsmótabók Guinness hefur staðfest heimsmetið

 

„Ég hefði aldrei trúað því að ég gæti orðið heimsmeistari,“ segir Sigríður Ýr Unnarsdóttir á Facebook. Þar greinir hún frá því að Heimsmetabók Guinness hafi staðfest heimsmet sem hún setti á svokölluðu „pocketbike“ mótorhjóli. Hún ferðaðist 2.500 kílómetra á hjólinu, lengra en nokkur annar hefur gert.

DV ræddi við Sigríði fyrst í ágúst, þegar skipulagning stóð yfir og svo fyrr í vikunni þegar hún var búin að hjóla 2300 kílómetra ásamt tveimur vinum sínum. Mike Reid og Chris Fabre. Pocketbike-hjól eru afar smá mótorhjól en á þeim ferðuðust þremenningarnir í 12 daga. „Við keyrðum að meðaltali í átta klukkustundir á dag og meðalhraðinn var 55 kílómetrar á klukkustund. Það kom sér vel að ég hef bakgrunn úr jóga enda líkamsstaðan frekar óþægileg á hjólunum. Hnén voru nánast upp að öxlum,“ sagði Sigríður Ýr við DV.

Nú hefur heimsmetið verið staðfest. „Segja má að allur tilfinningaskalinn hafi komið fram, hlátur, grátur, vonleysi, gleði og allt þar á milli.“ Hún segist varla trúa því enn að þetta hafi tekist. „Þetta sannar að hver sem er getur orðið hvað sem er, á meðan maður er tilbúinn að vinna fyrir því.“

Hún hvetur fólk til að láta drauma sína rætast, sama hvernig fólk bregst við hugmyndunum. „Ég fékk alls konar mis gáfulegar athugasemdir í upphafi en ég lærði að láta það ekki á mig fá og gefa mig alla í þetta. Þetta var ótrúlega erfitt en í leiðinni gífurlega lærdómsríkt og ég mun búa að þessari lífsreynslu alla ævi.“            DV

FRÉTTIR    5.10.2016   DV