Arsæll kominn á Yamaha classic Silvera

Ársæll Guðmundsson á nýja hjólinu.

 Keypti hjólið á netinu

Feykir hafði spurnir af því að Ársœll Guðmundsson sveitarstjóri í Skagafirði hefði fjárfest í forláta mótorfák. Það þótti því rétt að heyra í Ársæli hljóðið og fyrst var spurt hvort hann væri að láta gamlan draum rætast.

„Þetta hefur blundað í mér frá unglingsárum og svo hef ég verið með bifhjólaprófið í rúm 20 ár. Það er kominn tími til að nýta það. Einnig er ég á þeirri skoðun að við eigum að láta drauma okkar rætast séu þeir ekki þess eðlis að valda öðrum tjóni." 

- Hvernig vélfákur er þetta?
 „Yamaha V-Star 650cc classic Silverado árg. 2002. Keypti hjólið frá USA beint af internetinu."

 - Ertu búinn að þeysa eitthvað á fáknum? „
Ég setti hjólið á skrá um daginn í veðurblíðunni og hef aðeins farið um Krókinn, eftir að hafa fengið leiðsögn og leiðbeiningar frá Kela aðstoðarskólameistara og bifhjólakennara."

- Hvað finnst fjölskyldunni um þetta uppátæki?
„Dæturnar eru himinlifandi og ég held að það sé að smita smátt og smátt húsmóðurina."

- Mega Skagfirðingar eiga von á fleiri sveitarstjórnarmönnum á mótorhjólum á næstunni? 
„Ég hef það fyrir satt að séra Gísli Gunnarsson verði kominn á svipaðan vélfák fyrir stóra vélhjólamótið sem verður í Skagafirði ísumar." 

"Feykir  2005"

Dagbók drullumallara

Eldur á ísnum

Ég er með uppástungu, svona bæði í gamni og alvöru.

Ég er með uppástungu, svona bæði í gamni og alvöru. Hvernig væri að læknastéttin athugaði þann möguleika að fækka eitthvað pillunum sem skrifaðar eru út fyrir þá fjölmörgu sem þjást af skammdegisþunglyndi á veturna og prófa að vísa á eitthvað sem mögulega nærir bæði líkama og sál? Það er t.a.m. fátt yndislegra á köldum vetrardögum en að þeysa eftir ísilögðum vötnum á mótorhjóli þar sem áhyggjur heimsins eru skildar eftir á bakkanum stundarkorn og menn fá útrás fyrir einfaldar en sterkar hvatir. Leikurinn snýst um að menn haldi fullri einbeitingu og að nagladekkin haldi gripi á ísnum.
Ísakstur hefur verið stundaður á Íslandi í mörg herrans ár og til er mikil reynsla og mörg góð húsráð í þessari tómstundaiðju. Haukur Þorsteinsson er eigandi verslunarinnar Nítró. Hann mætti með dótakassann á klakann þar sem við tókum saman stuttan skrens á tækjunum, Kawasaki KX 250, Husaberg 450 og einhverju furðulegu apparati sem var eins og afkvæmi vélsleða og fjórhjóls en var óstöðvandi í ófærðinni. Haukur gaf okkur svo nokkur góð ráð varðandi útbúnað í ísaksturinn en hann veit sínu viti í þeim efnum. Einnig tókst mér að draga Guðjón Guðmundsson, umsjónarmann Bíla, frá tölvuskjánum og út á ísinn, svona rétt til að hann fengi nasasjón af sportinu. En snúum okkur nú að Hauki og heyrum á hvaða hollráðum hann lumar fyrir ísaksturinn.

Hvað er það sem er svona gaman við ísinn?

"Allt! það má segja að ísaksturinn fylli upp í dauða tímann þegar það er ekki hægt að hjóla í motocross-brautum eða á fjallvegum. Einnig er þetta mjög góður félagsskapur. Maður lærir líka gríðarlega mikið á því að keyra á ísnum."

Geta allar stærðir og gerðir hjóla farið í ísakstur?

"Já það geta allar gerðir hjóla verið á ísnum. Þetta er bara spurning um réttan búnað. Það eru 50cc skellinöðrur á ísnum og síðan sjáum við 650cc endurohjól og allt þar á milli. Það hafa meira að segja sést stærri götuhjól á ísnum, þannig að það geta allir komið sér á hann."

Hvernig er best að útbúa hjólin í ísaksturinn?

"Númer eitt er að vera á góðum dekkjum, það er að segja negldum dekkjum sem fást í nokkrum gerðum. Einnig er hægt að kaupa skrúfur sem eru skrúfaðar utan frá inn í dekkið og sumir hafa farið þá leið að skrúfa dekkin innan frá með tréskrúfum. Nauðsynlegt er að setja neyðarádrepara á hjólið sem drepur á vélinni ef ökumaður dettur af hjólinu og kemur þannig í veg fyrir að hjólið skaði aðra nálæga. Smástillingar á blöndungi tvígengishjóla geta verið nauðsynlegar vegna kuldans. Vera vel klæddur, það er ekki gott að vera kaldur ef menn detta, þá er hættara við tognun. Nú geta menn keypt upphitaðan fatnað, t.d. hjá okkur í Nítró, s.s. vettlinga, sokka, treyjur og fleira. Einnig er hægt að kaupa svokallaðar hitamottur sem settar eru undir handföngin til að halda hita á höndum. Andlitsgrímur fást einnig og henta þær bæði vel í kuldanum og einnig í sandinn á sumrin."

Hvaða öryggisbúnað og hlífðarfatnað þurfa ökumenn annan en gamla góða föðurlandið?

"Eins og ég nefndi hér áðan er búnaðurinn á hjólin aðallega neyðarádrepari. Hvað varðar ökumanninn sjálfan er nauðsynlegt að útbúa sig eins og ef um crosskeppni væri að ræða, það er að segja hjálmur, brynja, olnbogahlífar, hnéhlífar, crossskór, gleraugu, hanskar, góðar buxur og jakki eða treyja."

Hvað mundirðu ráðleggja byrjendum í sportinu varðandi líkamsbeitingu og aksturstækni?

"Það er mikið atriði að vera hreyfanlegur á hjólinu, jafnframt því er mikilvægt að vera afslappaður svo maður spennist ekki upp og pumpist upp í höndunum, en það er þó nokkuð algengt að menn pumpist upp í höndunum. Sem sagt muna að halda laust í stýri og passa að hanskar og annar fatnaður þrýsti ekki það mikið á hendurnar að blóðið nái ekki að renna eðlilega. Varðandi hreyfanleikann er t.d. hægt að benda á að þegar komið er að beygju er gott að færa sig fram á hjólið til að ná sem bestu gripi með framdekkinu og vera framarlega nánast alla beygjuna, en þegar komið er út úr henni færa sig þá aftar á hjólið til að koma sem mestu gripi á afturdekkið."

Hvers lags mótorhjólamenn stunda ísakstur og er einhver aukning í þessari íþrótt milli ára?

"Ég held að það séu allar gerðir manna og kvenna sem stunda þetta sport og já það er áberandi aukning á milli ára. Nú sjáum við orðið meira af ungu kynslóðinni koma á ísinn, krakka um og undir tvítugu. Einnig erum við farin að sjá fleiri stelpur. Til gamans má geta þess að síðastliðið sumar voru 3-5 stelpur að keppa á motocross-hjólum og það var ákveðið að halda stelpunámskeið og fenginn til þess erlendur kennari. Öllum til mjög mikillar undrunar mættu fyrsta kvöldið 19 stelpur, sem segir okkur ýmislegt um áhugann á sportinu. Þessi fjöldi hefði talist nokkuð góður í motocrosskeppni fyrir ekki nema 4-5 árum og þá á ég við í flokki karla og það í heildina, því að á þeim tíma kepptu held ég engar stelpur á crosshjólum."

Hvað um þetta klikkaða fjórhjól, eða á ég kannski frekar að kalla þetta beltahjól? Hvað er málið?

"Já það er ekki nema von að þú spyrjir. Við vorum að fá þennan einstaka beltabúnað sem passar undir flest 4x4 fjórhjól og hann hefur vakið gríðarlega athygli. Það má segja að þetta sé bylting fyrir fjórhjólaeigendur með 4x4x fjórhjól. Nú geta þeir notað hjólin sín allan ársins hring og ekki nóg með það heldur komast þeir líka ótrúlega mikið. Einnig tel ég það alveg ljóst að fyrir björgunarsveitir sé þetta án efa eitt öflugasta björgunartæki sem völ er á. Tækið kemst hreinlega allt, það dregur heil ósköp og það er gríðarlega góð ending á þessum búnaði."

19. janúar 2005

https://www.mbl.is/

Íslenskt mótorhjólafólk er gott

Bókin hans Njáls heitir Þá riðu hetjur um héruð - 100 ára saga mótorhjólsins á Íslandi.
Þar er byrjað á sögu fyrsta hjólsins og síðan fjallað um þau sem á eftir komu. Meðal annars er þar kafli um herinn, annar um lögregluna og þriðji um mótorhjólaklúbba, til dæmis hinn fjölmenna skellinöðruklúbb Eldingu sem æskulýðsráð stóð fyrir og margir þjóðkunnir menn voru í á sínum ungdómsárum.
 Njáll brosir góðlátlega þegar hann er spurður í kerksni hvort mótorhjólagengin séu að reyna að bæta ímynd sína með þessari bók og svarar: "Íslenskt mótorhjólafólk hefur yfirleitt haft á sér jákvæðan stimpil enda er það gott fólk." Njáll er búinn að safna efni um mótorhjól síðan um 1990, bæði sögum og myndum og á gagnagrunni í tölvunni geymir hann upplýsingar um 2.000 íslensk hjól.
Hann varð umsjónarmaður Sniglafrétta árið 1993 og hefur síðan skrifað óslitið um mótorhjól í dagblöð og tímarit. "Það stóð alltaf til að gefa út bók en ég sló því á frest því ég hafði ekki fundið út hver var tegund fyrsta hjólsins sem kom til Íslands 1905. Það var ekki fyrr en ég komst í kynni við sérfræðinga í Danmörku að það kom í ljós og með þessari bók er hulunni svipt af þeim leyndardómi," segir Njáll og sýnir mynd af slíku hjóli. Upplýsir líka að það hafi verið Þorsteinn Klemens, bílstjóri fyrsta bílsins á Íslandi, sem flutti hjólið inn. Mörg fleiri frækin hjól koma við sögu í bókinni og margir fræknir mótorhjólamenn. Til dæmis var það einn slíkur sem fór fyrstur á vélknúnu farartæki yfir Kjöl og náðist meira að segja á mynd nærri Gullfossi að þeirri ferð lokinni. Sú mynd prýðir hina nýju bók eins og rúmlega 200 aðrar sem margar hverjar eru að birtast á prenti í fyrsta sinn

Mótorhjólafólk - gæðablóð eða glæpamenn?

 

Mótorhjólafólk hefur stundum verið litið hornauga. Svartur leðurgallinn þykir ógnvekjandi og drunur vélfákanna láta þungt í eyrum. Endurteknar uppákomur í flugstöðinni og meint tengsl íslenskra hjólaklúbba við erlend glæpasamtök hafa skyggt enn frekar á ímynd hjólafólks.

Áhugafólki um bifhjól og bifhjólaakstur er ekki skemmt yfir tíðum fregnum af aðgerðum yfirvalda gegn erlendum mótorhjólaklúbbum. Félögum í norrænu samtökunum Hog Riders var meinuð innganga í landið fyrir helgi og því borið við að þeir væru á sakaskrá og af þeim stafaði hætta. Sama var uppi á teningnum í desember þegar níu norskir Vítisenglar reyndu að komast inn í landið og enn árið 2002 þegar nítján dönskum Vítisenglum var snúið við í gættinni.
Það fer fyrir brjóstið á heiðvirðu íslensku bifhjólafólki að það skuli tengt, beint og óbeint, við slíka erlenda hópa. Meginþorri þess hefur ekkert til saka unnið. Það hefur hins vegar brennandi áhuga á mótorhjólum og þykir fátt betra en að bruna eftir malbikinu og finna hestöflin krauma í klofinu. Það er þó ekki út í bláinn að harðsvíruð glæpasamtök á Norðurlöndunum séu tengd við Ísland og íslenska mótorhjólaklúbba. Liðsmenn þeirra hafa jú reynt að komast til landsins til að hitta Íslendinga sem eiga sér þá heitu ósk að fá inngöngu í erlendu klúbbana. Og þó að íslenskir fylgismenn erlendu samtakanna þvertaki  fyrir glæpastarfsemi erlendra vina sinna er það óumdeild skilgreining íslenskra yfirvalda og einmitt á þeim forsendum er þeim meinaður aðgangur.
 Nú um helgina öðlaðist vélhjólaklúbburinn Hrollur þann sess að verða reynslufélag innan Hog Riders. Næsta skref er svo full aðild. Hermt hefur verið að Fáfnir hafi hug á að fá sambærilega stöðu innan Vítisengla en það ferli er mun skemmra á veg komið. Fyrsta skrefið er að gerast stuðningsaðilar, þá fylgisveinar og loks reynslufélag áður en aðild fæst.

 Góðir strákar í Hrollli 

Baldvin Jónsson er formaður Sniglanna, bifhjólasamtaka lýðveldisins. Hann segir umrædd mál skaða mótorhjólafólk og vildi heldur vera laus við svona uppákomur. „Mér finnst algjör óþarfi að hengja sig á erlenda mótorhjólaklúbba. Þeir sem það gera verða hvorki stærri né merkilegri fyrir vikið,“ segir Sniglaformaðurinn. Hann ítrekar að umræðan hafi neikvæð áhrif á ímynd bifhjólafólks og tekur skýrt fram að Sniglarnir standi ekki á bak við komur þessara manna, þar séu aðrir á ferðinni. „Við styðjum þetta alls ekki en getum auðvitað ekki bannað þetta.“ Baldvin segir óvíst hvað framtíðin beri í skauti sér nú þegar Hog Riders hafi skotið rótum á  Íslandi en býst ekki við neinu misjöfnu, ekki í bráð í það minnsta. „Ég er ekki hræddur við þetta og ekki hræddur um að strákarnir sem gengu í Hog Riders um helgina eigi eftir að leiðast út í eitthvað  misjafnt því það eru góðir strákar.“ Hann fullyrðir jafnframt að þess sé langt að bíða að hér muni íslenskur Vítisengill ganga um í fullum skrúða, „það verður að minnsta kosti ekki næstu árin,“ segir Baldvin.
 Eftir því sem næst verður komist eru sextán klúbbar mótorhjólamanna starfræktir í  landinu, misfjölmennir og misvirkir eins og gengur. Hrollur er fámennt félag með aðsetur við Reykjavíkurveg í Hafnarfirði og hlaut um helgina reynsluaðild að Hog Riders. Haft er eftir Gunnari Hafþóri Eymarssyni Hrollsmanni í DV í gær að þeir séu fjölskyldumenn og mótorhjólin séu þeirra  hobbí. Orðrétt segir hann einnig:„Við erum ekki þekktir fyrir neitt dóp og í þessum partíum sem við höfum farið í úti eru menn að drekka og ef það er eitthvað dóp í gangi er enginn að veifa því.“
Fáfnir er að sama skapi fámennur félagsskapur en höfuðstöðvarnar eru í Kaplahrauni í Hafnarfirði.
Fáfnismenn hafa verið tengdir Vítisenglum og sagðir langa til að ganga í þau alræmdu samtök.  Nafnkunnustu Fáfnismennirnir eru Jón Trausti Lúthersson, Brynjólfur Þór Jónsson og Sverrir Þór Einarsson. Haft hefur verið eftir Brynjólfi í Fréttablaðinu að Vítisenglar séu stór og virt samtök og lögleg þar sem þau starfi. Hann sagði það ekki trufla fyrirætlanir Fáfnismanna þó Vítisenglar væru bendlaðir við glæpi enda aldrei fallið dómur á sjálf samtökin. Einstakir félagsmenn hafa hins vegar hlotið dóma og sumir þunga. Fáfnir starfaði framan af í Grindavík en fluttist á höfuðborgarsvæðið fyrir nokkru.

Hinir 

Í Óskabörnum Óðins voru eitt sinn ungir og reiðir menn sem vildu ekki lúta stjórn annarra og stofnuðu því sitt eigið félag. Þeir hafa elst og reiðin runnið af þeim og lítið fer fyrir starfseminni. Óskabörn Óðins hafa útibú í Danmörku og helgast það af því að nokkrir félagsmenn fluttust utan og stofnuðu þar deild.
  DMFÍ stendur fyrir Drullumallarafélag Íslands og eru félagsmenn áhugasamir um torfæruakstur en eiga einnig götuhjól. Nokkur félög eru bundin við landsvæði og má þar nefna Erni á Suðurnesjum, Postula á Suðurlandi, Smaladrengi á Siglufirði og víðar á Norðurlandi og Rafta í Borgarfirði.
 Í Berserkjum eru menn sem allir eru að gera upp Harley Davidson-mótorhjól  og HOG er félagsskapur Harley-eigenda og starfar í tengslum við Harley-umboðið á Íslandi.
Hvítabirnir eru lausbeislaður félagsskapur en aðalfundur er haldinn einu sinni á ári og þá á landsmóti Snigla. Er þess vandlega gætt að fundurinn standi ekki nema í eina klukkustund. Í Varúlfana fá þeir einir inngöngu sem lifa eftir 12 spora kerfinu og Vélhjólafjelag gamlingja er félagsskapur fólks á  öllum aldri sem á gömul hjól. Engar upplýsingar fengust um starfsemi Mjölnis í Keflavík.

bjorn@frettabladid.is

9.11.2004

Husaberg 650 FE - of mikið af hinu góða?

AUÐVITAÐ er þetta hálfgerð klikkun.

 Ég meina, hver þarf 650 kúbika torfæruhjól? Hjól sem þeytir þér svimandi nærri 200 kílómetra hraðanum allt þar til vegurinn er skyndilega á enda. Auðvitað þarf enginn lifandi maður í raun svo mikið afl. En það er einmitt þetta, þessi skemmtilega klikkun, sem gerir þetta hjól svo spennandi. Spurningin er þó hvort þetta mikla afl komi ekki niður á aksturseiginleikum hjólsins?

Smávegis sögustund til að byrja með. 

Eins og IKEA er Husaberg sænsk framleiðsla en ólíkt húsgögnunum er hjólunum ekki beint ætlað að vera hagnýt. Husaberg er keppnistæki smíðað með afl og léttleika að leiðarljósi. Í upphafi varð há bilanatíðni þess valdandi að vinsældir þessa annars ágæta hjóls urðu ekki eins miklar og vonir stóðu til. Þegar KTM og Husaberg-verksmiðjurnar gengu svo í eina sæng varð úr farsælt hjónaband sem færði báðum aðilum ávinninga. KTM fékk aðgang að framúrstefnulegri hönnun Husaberg-manna, sem á móti fengu nutu góðs af hágæða smíði og gæðaeftirliti austurrísku KTM-verksmiðjanna. Þar með fékk Husaberg það sem alltaf vantaði, vandaða og fullkláraða framleiðslu.

Hreinn og tær gangur

Gangurinn í mótornum kemur á óvart. Engin læti. Engar sprengingar eða glamur. Bara hreinn og tær gangur. Hjólið er fremur milt á lágsnúningi, það má bögglast áfram með hraða snigilsins yfir grjót og urð og hjólið drepur ekki á sér og sýnir enga óvænta hrekki. Þegar komið er upp og yfir 3.000 snúningana fara hlutirnir að gerast og "bergurinn" að toga fyrir alvöru. Ég held að hámarkshraði þessa hjóls markist ekki af hjólinu sjálfu heldur hversu hratt þú þorir að keyra það. Þetta er a.m.k. í fyrsta skipti í mjög mörg ár sem ég keyri mótorhjól sem kemst hraðar en ég þori að fara. Þvílík sigling! Hjólið rennur ljúflega í gegnum alla gíra en þegar komið er í 6. gír er eins gott að vegurinn framundan sé beinn og breiður og að þú haldir þér fast í stýrið.

Góð fjöðrun

Fjöðrunin (White Power) reyndist mjög góð, bæði að framan og aftan og var hjólið mjög áreiðanlegt við allar þær aðstæður sem boðið var upp á hvort sem það var í mold, sandi eða grjótbrölti. Við þröngar aðstæður s.s. í kröppum beygjum eða þar sem þarf að skipta ört um aksturslínur verður þú var við stærð og afl hjólsins og getur orðið úr því orkufrek glíma notir þú ekki rétta aksturstækni (hærri gír og lægri snúning til að minnka að mótorinn togi þig út úr beygju). Það sem gerir hjólinu kleift að komast vel frá slíku er þægilegt og jafnt vinnslusvið mótorsins, góð fjöðrun og fín glussakúpling. Á hálendisvegum sem bjóða upp á meiri hraða er svo vart hægt að hugsa sér betra ferðahjól. Mín helstu umkvörtunarefni eru stór tankur sem samt tekur furðulítið eldsneyti, (9 lítra), miðað við fyrirferðina. Það fer svo fremur illa saman við þá staðreynd að 650cc hjólið er mjög eyðslufrekt, sérstaklega ef því er haldið á snúningi. Var ég of spenntur (og hræddur) til að fylgjast með því hversu ört lækkaði í bensíntanknum og tókst mér að verða bensínlaus uppi á miðri heiði. Ég var lítið hrifinn af frambremsunni en ef það er eitthvert hjól sem þarf góðar bremsur þá er það þetta. Vinstra númeraspjaldið átti það til að krækjast í stígvélin mín. Einnig var stýrið allt of lágt en við skulum skrifa það á minn eigin ofvöxt (193 cm) fremur en hjólið sjálft þar sem flestir aðrir eru hæstánægðir með stýrið. Frágangur hjólsins er með ágætum og virðast gæði og ending hjólanna vera sambærileg við annað sem er í boði.

Fáránlega kraftmikið hjól

Husaberg hefur tekist að smíða aldeilis ótrúlegt hjól sem er fáránlega kraftmikið en samt ljúft og milt. Það kom mér skemmtilega á óvart hversu góða aksturseiginleika svo stórt hjól getur haft. Hjólið hentar engan veginn þeim sem eru að stíga sín fyrstu skref í sportinu en höfðar þeim mun sterkar til stórra stráka sem ekki kalla allt ömmu sína.

ÞK

22. september 2004 | Bílablað mbl

Vélhjólamaður kærir lögreglumann

Vélhjólamaður hefur kært lögreglumann í Reykjavík fyrir að hafa stofnað lífi sínu og limum í hættu. Hilmar Ingimundarson, lögmaður vélhjólamannsins, segir lögregluna hafa farið yfir á öfugan vegarhelming til að stöðva vélhjólamanninn sem kom á móti lögreglubílnum á Ægisíðunni. Málið var kært til lögreglunnar í Reykjavík sem áframsendi málið til ríkissaksóknara. Lögreglan er vanhæf til að rannsaka kærur á hendur sínum starfsmönnum og félögum. Hilmar segir með ólíkindum að lögreglumaður hafi ætlað sér að stöðva mótorhjól á ferð með þessum hætti. Hann segir lögregluna hafa fyrr um kvöldið hafa verið að eltast við vélhjól á mikilli ferð en þeir hafi ekki vitað hvort um sama hjól hefði verið að ræða eða ekki. "Hann var alltof seinn að bremsa og lenti á lögreglubílnum sem var á öfugum vegarhelming. Hann hlaut skrámur og mar og hjólið fór mjög illa," segir Hilmar. Lögreglumaðurinn segist hafa sett viðvörunarljósin á en vélhjólamaðurinn kannast ekki við það og hefur Hilmar farið fram á rannsókn. Í tetrakerfinu á að vera hægt að sjá hvar lögreglubílar eru staddir, á hvaða hraða og hvort þeir séu með viðvörunarljósin á. Slysið varð 31. maí og fór Hilmar fram á rannsóknina 10. júní þar sem upplýsingar úr tetrakerfinu væru ekki geymdar nema í tvo mánuði.

Vísir
25. ágúst 2004

Lögreglan stofnaði lífi bifhjólamanns í voða

 Lögfræðineminn ************ hefur kært lögreglumann fyrir að hafa stofnað lífi sínu og heilsu í stórhættu. Lögreglumaðurinn ók yfir á rangan vegarhelming i veg fyrir ******** sem ók þar um á vélhjóli og lá óvígur eftir. Lögreglan ber því við að hér hafi verið um slys að ræða. Ríkissaksóknari rannsakar málið. Lögreglan í Reykjavík telst vanhæf

************, 25 ára lögfræðinemi, hefur kært lögreglumann fyrir að hafa ekið yfir á öfugan vegarhelming og í veg fyrir hann að kvöldi 31. mai. Í kærunni er ökumaður lögreglubifreiðarinnar sagður hafa stofnað lífi og heilsu *****í voða og þess krafist að málið verði rannsakað.
 Ríkissaksóknari er með málið í höndum en lögreglan í Reykjavík telst vanhæf til að rannsaka það.
******* segist heppinn að vera enn á lífi. 

„Ég meiddist töluvert og er ekki búinn að bíða þess bætur ennþá," segir ******** sem stundar nám við lagadeild Háskóla íslands og er meðlimur í Sniglunum. Bifhjólamenn eru margir hverjir afar reiðir yfir atburðinum og spyrja hvort það sé stefna lögreglunnar að aka niður mótorhjólamenn.

Keyrði í veg fyrir hjólið 

Í skýrslum lögreglunnar þann 31. maí kemur fram að nokkur bifhjól hafi verið mæld á of miklum hraða fyrr um kvöldið. Lögreglunni tókst hins vegar ekki að stöðva þá ökumenn. Nokkru síðar sá ökumaður lögreglubifreiðar númerið MN-074, ****, koma akandi við bensínstöðina á Ægisíðu.  **** var ekki viðriðinn hraðaksturinn fyrr um kvöldið og hefur ekki enn hlotið neina kæru eftir umrætt kvöld.
Ökumaður lögreglubifreiðarinnar ákvað hins vegar að stöðva hann. **** segist hafa komið fyrir horn og verið á leið inn í beygju þegar lögreglubíllinn keyrði snöggt í veg fyrir hann. **** skall á lögreglubílinn og flaug af hjólinu. 
Eins og sést á myndunum hér til hliðar er augljóst að lögreglan ók yfir á rangan vegarhelming. ****

Mótorcross ekki mjög hættulegt

Mótorsport er ekki bara karlasport eins og sumir halda því á undanförnum árum hefur fjöldi stelpna látið til skarar skríða á mótocrosskeppnum. 

Aníta Hauksdóttir, þrettán ára mótorhjólastelpa, hefur mætt sterk til leiks á fyrstu tvær umferðir Íslandsmeistaramótsins í mótocrossi og þykir örugg um titilinn í ár. Aníta hefur sinnt sportinu af miklu kappi frá tíu ára aldri eða síðan hún eignaðist sitt fyrsta hjól. "Pabbi minn byrjaði að hjóla árið 2000 og gaf mér þá crosshjól í afmælisgjöf. Ég var rétt farin að prófa hjólið þegar hann tók upp á því að skrá mig í fyrstu keppnina, í svokölluðu speedway, ekki mótocrossi. Á þeim tíma var hann sjálfur Íslandsmeistari í B-flokki. Ég var auðvitað mjög hissa því ég var rétt byrjuð að hjóla en gekk þó ágætlega. Ég tók einn strák í mótinu og var geðveikt ánægð með það," hlær Aníta sem þá var eina stelpan í keppninni. Foreldrar hennar, Haukur Þorsteinsson og Theodóra Björk Heimisdóttir, opnuðu fyrir rúmu ári mótorhjólaverslunina Nítró en þau eru bæði á kafi í sportinu. "Ég hafði ekki hugmynd um að það væru fleiri stelpur að hjóla fyrr en ég kynntist Heiðu í Nikíta. Við fórum að æfa okkur saman, kynntumst svo Söru Ómarsdóttur sem einnig var í þessu og saman stofnuðum við fyrsta kvennaliðið á Íslandi, Nikita Team." Á Íslandsmeistaramótum keppa allir sem einstaklingar en að móti loknu eru einnig liðum veitt sérstök verðlaun fyrir frammistöðu. "Við höfum æft okkur mikið, reynt að keppa á öllum mótum og fengið góða styrktaraðila," segir Aníta sem hafnaði í öðru sæti á Íslandsmeistarmótinu í fyrra. "Við höfum fengið leyfi til að æfa okkur á nokkrum brautum meðal annars í Grindavík og Álfsnesi en þar er líka mótocrossskóli." Hún blæs á að íþróttin sé hættuleg ef notast er við réttan búnað. "Þessu fylgir vissulega aksjón, fjör og spenna og maður getur fengið mikla útrás á hjólinu en ég veit um fleiri sem slasa sig í fótbolta en mótocrossi," segir hin frakka sem slær flestum við þegar mótorhljól eru annars vegar.

thorat@frettabladid.is

 23. júlí 2004

https://www.visir.is/

(Aprilia RSV mille R Tuono Racing) prufuakstur

REYNSLUAKSTUR Aprilia Tuono 

ALLLANGT er nú síðan Íslendingar lærðu að meta ítalska matargerðarlist; kveður svo rammt að þessu að ófáir Mörlandar telja ítalska matseld þá lystugustu sem völ er á í heiminum. En þeir vita það líka sem vilja að Ítalir eru ekki síðri listamenn í smíði mótorhjóla. Að minnsta kosti viðurkennir undirritaður fúslega að munnvatnsframleiðslan tók mikinn kipp er honum bauðst að reynsluaka hjólinu sem hér er til umfjöllunar: Aprilia Tuono Racing (það heitir reyndar fullu nafni Aprilia RSV mille R Tuono Racing).

Hér er á ferðinni mikill eðalgripur. Þetta er „nakin“ (svokölluð „streetfighter“) útgáfa af RSV mille „reisernum“ frá Aprilia. Munurinn er sá að Tuono-útfærslan (ítalska orðið tuono þýðir þruma) er nær klæðningarlaust, með 17 cm hærra og 80 cm breiðu rörstýri, en sömu kappaksturshjólstæknina að öllu öðru leyti. Háa og breiða stýrið gerir setuna á hjólinu upprétta, færir þyngd af framhjólinu og mun auðveldara fyrir ökumann að gera ýmsar kúnstir á hjólinu, svo sem að prjóna og fleygja því með leikandi hætti úr einni krappri beygjunni í aðra. Reynsluaksturshjólið er þar að auki útbúið „racing-kitti“, en því fylgir m.a. fjöðrun af beztu fáanlegu gerð frá Öhlins í Svíþjóð, þar með talinn stýrisdempari; alls staðar þar sem er plast utan á grunnútgáfunni er fislétt karbon; hjólið er lægra gírað (16 tanna driftannhjól í stað 17) og skiptingin „öfug“ (fyrsti gír upp, hinir niður). Síðast en ekki sízt er Racing-útgáfan útbúin „heitari“ EPROMvélarstýrikubbi og opnari hljóðkút (sem gefur 5 hö meira afl).

Það fer ekki framhjá neinum sem skoðar þetta hjól að það er smíðað bæði af ástríðu og natni. Það ber stolt tækni sína á torg fyrir augu skoðandans. Allir íhlutir í hæsta gæðaflokki og frágangur til fyrirmyndar. Kraftalegt tveir-í-einn-eðalstálpústkerfið undirstrikar að hér er aflmikið tæki sem er gert til að það líti ekki bara vel út heldur sé notað. Gæðaleikfang fyrir fullorðna.

Þessi tilfinning styrkist um allan helming þegar setzt er á hjólið og 1000-kúbika V2-vélin (sem kemur frá Rotax í Austurríki) vakin til lífs. Bassa-urrið sem út úr hljóðkútnum kemur og titringurinn sem vélin gefur frá sér á lágsnúningi kitlar eftirvæntingartaugarnar hressilega.

Í essinu sínu í beygjum

Nákæm skiptingin skilar hinu feikimikla togi vélarinnar (mest 101 Nm) hratt og örugglega til 190 mm breiðs afturdekksins og áður en maður veit af er maður búinn að týna umferðinni og kominn út á þjóðveginn. Á beygjuríkum þjóðvegarköflum er Tuono-ið í essinu sínu; það finnst fljótt hvað fjöðrunin vinnur sína vinnu vel og skilar ökumanninum mikilli öryggistilfinningu þegar hann húrrar hjólinu úr einni beygjunni í aðra, jafnvel þótt ójöfnur séu í malbikinu (eins og reyndar alls staðar er á íslenzkum vegum). Hágæðahemlakerfið frá Brembo ýtir enn undir þessa öryggistilfinningu, svo og glussastýrð „anti-hopping“-kúplingin sem gerir að verkum að þegar skipt er niður er hverfandi hætta á að vélarbremsan læsi afturhjólinu.

Hin upprétta áseta veldur því að sjálfsögðu að ökumaður tekur á sig töluverðan vind, en lítil vindhlífin veitir samt furðugott skjól ef hallað er vel fram á stýrið breiða. Á lokaðri braut kvað víst þannig vera hægt að ná 245 km hámarkshraða, sem telst anzi gott fyrir „nakið“ hjól.

Það ánægjulegasta við að keyra þetta hjól eru þó eiginleikar vélarinnar. Þar fer saman mikið tog alveg frá um 3.000 snúningum upp í snúningsþakið, sem er ekki fyrr en handan við 10.000 snúninga, og snúningsvilji vélarinnar sem lætur mann ekki standast freistinguna að snúa því duglega í hverjum gír, þótt hið góða tog leyfi líka mjög letilegar skiptingar. Þetta breiða snúningssvið með svo góðu togi þýðir að hjólið er gríðarsnöggt upp úr hvaða hraða sem er.

Í stuttu máli: hér er á ferðinni ótrúlega meðfærilegt hjól sem þó getur allt sem öflugustu sporthjól geta. Og það með ítölskum stíl.

Gamanið kostar reyndar sitt: 2.252.000 kr. í Racing-útfærslunni. Það er 773.000 krónum meira en grunngerð Tuono-hjólsins og sýnir það glögglega að toppklassaíhlutir eins og Öhlins-fjöðrunin kosta sitt.

Auðunn Arnórsson 
auar@mbl.is
morgunblaðið 30.6.2004

LANDSMÓT Bifhjólasamtaka Lýðveldisins, Snigla, 2004

 

LANDSMÓT Bifhjólasamtaka Lýðveldisins, Snigla, fer fram í Húnaveri um helgina.

 Dagskráin á þessu 20 ára afmælismóti samtakanna hefst strax á morgun, fimmtudaginn 1. júlí, og lýkur á sunnudag, 4. júlí. Dansleikur verður á fimmtudags-, föstudags- og laugardagskvöldinu. 

Fram koma hljómsveitirnar KFUM and the ANDSKODANS, Sniglabandið, EXIZT og Dark Harvest. Meðal dagskrárliða verða annars Zippo-mundun, teygjuganga, mótorhjólategunda-reipitog, „skíðaganga“, „þrífótur“ og hringekja.

Allt mótorhjólafólk er velkomið, að því er segir í fréttatilkynningu.

Enduro Test 2004

Búið að stilla hjólunum upp á Reykjavíkurflugvelli. Þrátt fyrir
hamagang stóðust öll hjólin þrautirnar án þess að bila 
sem telst meðmæli í sjálfu sér. 

Ertu spennt/ur að vita hvað er hvað í heimi 450cc fjórgengishjóla? Ef svarið er já, lestu þá áfram því við settum 5 heitustu hjólin í dag í reynsluakstur þar sem kostir og gallar hvers hjóls komu glöggt fram þegar þau fóru undir hamarinn. Þórir Kristinsson hafði umsjón með undirbúningi og framkvæmd reynsluakstursins.

Hjólin sem um ræðir eru GasGas 450 fse,Yamaha WR450, Husaberg 450 Fe, TM 450 VOR 450. KTM 450

Til stóð að fá KTM  450 með í þennan reynsluakstur, enda þykja þau standa mjög framarlega í þessum flokki en því miður var ekki unnt að verða við þeirri ósk okkar. Til að fá sem breiðasta innsýn inn í reynsluaksturinn fékk ég til liðs við mig þá Heimi Barðason, Jón Bjarnarson og Reyni Jónsson sem allir eru gamlir refir í sportinu.

GasGas

GasGas er sett saman í lítilli verksmiðju á Spáni af mönnum meitluðum af djúpri hefð og ástríðu fyrir svokölluðum klifur (trials) mótorhjólum. Þegar enduro-hjól komu frá verksmiðjunni fundu margir eiginleika klifurhjólsins í þessu nýja hjóli Spánverjanna. Út- koman er hjól sem er ótrúlega lipurt og notendavænt en leynir þó á sér og hreinlega flengist áfram þegar snúið er upp á rörið. GasGas mótorinn hefur mjög breitt vinnslusvið, það er afl alstaðar en samt skilar hann því átakalaust frá sér, næstum því silkimjúkt. Þú gætir ruglast og talið að hjólið sé kraftlaust en tilfellið er að það mokvinnur, það bara gerir það án þess að vera með læti. Þetta má að miklu skrifa á beinu innspýtinguna en þar stendur GasGas fetinu framar en keppinautarnir sem nota allir ?gamaldags? blöndunga.  Eftir þessi kynni finnst manni vélarhljóð hinna hjólanna líka ansi óhreint á meðan Gasserinn er silkimjúkur á öllum vinnslusviðum. Fjöðrunin er einnig mjög góð og var hjólið líklega í hvað bestu samræmi hvað varðar fram og afturfjöðrun. Hjól sem í gegnum tíðina hafa haft lipra aksturseiginleika hafa gert það á kostnað stöðugleika hjólsins þegar ekið er á mikilli ferð og GasGas er ekki undnskilið þessu lögmáli. Það skortir nokkuð á öryggistilfinninguna þegar hjólinu er ekið í hæsta gír á miklum hraða, hjólið er ekki það rásfastasta á þessu hraðasviði. En hjólið er ekki að svíkja mann svo illa að ekki megi komast hjá þessum greinilega háhraðaskjálfta með aðgát. Við höfum upplifað þetta sterkar á öðrum hjólum í gegnum tíðina. Sumum okkar fannst hjólið helst til þungt og vanta lítillega upp á toppkraft hjólsins, en skoðanir voru samt skiptar um þetta meðal reynsluakstursmanna. Frágangurinn á hjólinu er ekki jafnlýtalaus og á japönskum hjólum en engu að síður vel fullnægjandi. Sumum kann að finnast umsögnin um GasGas vera eindregið jákvæð. Hún er það líka. Tilfellið er að kostir hjólsins eru margfalt fleiri en gallarnar. Stærsta vandamálið er líklega tengt því að útvega sér hjólið því Spánverjarnir anna vart eftirspurn. GasGas 450 fse fæst hjá JHM Sport og kostar 898.000 stgr. (www.jhmsport.com)

Husaberg FE450

 Husaberg stendur á krossgötum. Þetta hjól, sem hannað er með kraft og léttleika að leiðarljósi, hefur þótt hafa fullháa bilanatíðni, eins og flestir vita. Það sem ekki allir vita er að mikið vatn hefur runnið til sjávar sl. 1-2 ár og hjólin verið endurbætt. Endurbætur sem eru líklegar til að auka endingu og áreiðanleika sænsku hjólanna. Mótorinn í Husaberg er hugarfóstur Thomas Gustavsson, fyrrverandi heimsmeistara í enduro, og hann er alveg sterkur allt frá lágsnúningi upp í efsta hluta vinnslusviðsins þar sem hann þeytir hjólinu rösklega, en þó ekki fruntalega, vel á annað hundraðið. Mikið hefur verið lagt í að gera þetta hjól létt og vegur það minnst af öllum þessum hjólum. Þetta samspil léttleika og góðs mótors gerir það að verkum að Husaberg virkar sem mjög hvetjandi hjól í akstri, þeim mun hraðar sem þú vilt fara þeim mun betra. Ef aðeins Thomas og félagar lærðu að búa til netta bensíntanka, en þessi klunna legi bensíntankur var stærsta um kvörtunarefni hópsins í reynsluakstrinum. Þetta er tæplega hjólið fyrir unglinginn, til þess er það of sérstakt. Þetta hjól mun e.t.v. falla best þroskuðum ökumönnum sem vilja enduro-hjól með stóru E-i. Hjólið fæst í verslun Nitro (www.nitro.is) og kostar 860.000 kr., en þess má til gamans geta að fyrir 80.000 krónur má umbreyta þessu öfluga hjóli í super moto götuhjól.

Yamaha WR 450

Það lætur nærri að WR-hjólin séu mest seldu enduro-hjól í heimi sem í sjálfu sér hljóta að teljast ágæt meðmæli. WR 450 er sterkt hjól, afar öflugt og óhætt að gefa því bestu einkunn hvað varðar áreiðanleika og endingu. Vinnsla hjólsins kom flestum þægilega á óvart, það hefur svipaða seiglu og XR 600 neðst á vinnslusviðinu en togar eins og stórt tvígengishjól upp á ærandi snúning og skilar aflinu frá sér ansi rösklega, fullrösklega fyrir smekk sumra. Einn helsti akkilesarhæll þessa hjóls er vafasamur hljóðkútur því hjólið er ann- aðhvort mjög hljóðlátt eða mjög kraftmikið og lifandi, en ekki bæði í einu sem fellur illa að vaxandi um hverfishyggju nú á tímum. Kúpling in á Yamaha er einnig sú stífasta og
fékk hjólið mínus í kladdann fyrir að þreyta okkur alla óþarflega mikið í vinstri hendinni. WR er ekki þyngsta hjólið í kílóum talið en þar sem þyngdarpunktur hjólsins er fremur ofarlega fer hvert kíló að gera meira vart við sig, sérstaklega í beygjum. Hjólið er fremur hátt og stórt og hentar sérstaklega vel fyrir hávaxna ökumenn. Fjöðrunin vinnur miðlungsvel úr þungum og hægum höggum, (s.s. í djúpum sandi á lítilli ferð), en þegar hraðinn eykst er Jamminn kominn á heimavöll og étur upp þær hindranir sem á vegi hans verða. Hjólið fæst hjá Arctic Trucks/Yamaha og kostar 911.000 kr. (www.yamaha.is). Ef líkja ætti Yamaha WR við hest teldist það seint góður barnahestur. Til þess er það of stórgert og gróft. Aftur á móti er hjólið stórskemmtileg blanda af vinnu og veðhlaupahesti. Hægt er að þeytast á því allt árið án þess að það slái feilpúst. Ef þér skyldi svo detta í hug að keppa á hjólinu þarf ekkert til nema bensín á tankinn og góða skapið.

TM450

  TM á meira sameiginlegt með motocrosshjóli en hinu dæmigerða enduro-hjóli. Þetta er fjórgengishjól með snerpu tvígengishjóls og hentr því langbest sem keppnistæki. Hinn dæmigerði ökumaður sem sér fyrir sér rólega sunnudagsrúnta ætti ekki að hugsa um TM. Til eru önnur hjól sem skila sínu miklu betur við slíkar aðstæður. Mótorinn á TM er hraðgengur og aflið kemur inn með miklum látum. En það á ekki að koma á óvart, hjólið er jú eftir allt smíðað með keppni í huga. Þeir okkar sem sóttust eftir "kikkinu" fundu það svo sannarlega á þessu hjóli. Það er líka gaman að horfa á TM-ið. Hjólið er skemmtilega smíðað og hlaðið frábærum búnaði, s.s. Öhlins-fjöðrun, fallegum bláum gjörðum og fleiru. Fyrri daginn ókum við í braut sem á um margt skylt við motocrossbraut og hjólið bar af í þessum aðstæðum. Mikið rosalega var gaman að sprengja sig út úr djúpum sandbeygjum á þessum fola með spólstrókinn á eftir sér. Fjöðrun hjólsins fékk einnig mikið lof allra enda ekki við öðru að búast frá Öhlins og hún bar það einnig með sér að með lítilsháttar vinnu í stillingum megi stilla fjöðrunina hárfínt fyrir hvaða aðstæður sem er. Lögun hjólsins er einnig til þess gerð að auðvelda færslu líkamsþyngdar fram og aftur á hjólinu eins og á motocrosshjólum enda hjólið grannt og flatt ásetu. Sætið var dáldið hart fyrir mjúka bossa en varla hægt að setja út á það þar sem hjólinu var ekki ætlað að vera þægilegt. Titringur frá mótor upp í stýri var töluvert greinanlegur og hávaðinn í hjólinu mikill og sver sig í ætt við lætin í WR 450. TM kostar 999.000 kr. og fæst hjá JHM sport (www.jhmsport.com) og er hægt að fá Öhlins framdempara á hjólið fyrir 60.000 kr. aukalega. TM er villikötturinn í hópnum. Það kemur út úr umboðinu tilbúið í keppni. Hjólinu fylgir lítill púki sem situr á öxlinni á þér og hvíslar að þér hraðar, hraðar, hraðar.

VOR

VOR 450 er án efa fallegasta hjólið í hópnum en um leið það hjól sem framkallaði hvað ólíkust viðbrögð. Annaðhvort hatarðu það eða elskar. Eiginlega ekkert þarna á milli. Það sem allir voru þó sammála um er að þetta hjól er ólíkt öllu öðru sem er í boði á mark- aðnum í dag. Mótorinn er eins og ódrepandi traktorsmótor, með alla vinnsluna á einum stað, alveg neðst. Það er ekki hægt að kæfa mótorinn, hann mallar bara og mallar og svo snýrðu upp á bensíngjöfina, ferð í gegnum gírana og hraðinn eykst en samt er eins og hjólið sé alltaf á sama lágsnúningnum. Þetta er það hjól sem finnur grip allstaðar og þegar önnur hjól fara að spóla bítur VOR sig fast við jörðina. Annað sérkenni þessa hjóls er framendinn. Það er eins og framhjólið hafi gert samning við náttúruöflin um að toga sig niður með margföldu þyngdarafli, hjólið steinliggur að framan eins og ekkert annað sem þú hefur kynnst áður. Hjólinu hlaust einnig sá vafasami heiður að vera þyngsta hjólið í hópnum í kílóum talið og þessir áðurnefndu eiginleikar hjólsins (traktorsmótor og þungur framendi) gera það að verkum að maður verður töluvert var við allan þennan massa sem maður hefur í höndunum. Það sem vegur á móti þessari miklu þyngd er Öhlinsfjöðrunin, og einnig það að þyngdarpunktur hjólsins er fremur neðarlega. Frágangur hjólsins er í heildina góður og smíðin virkar vönduð. Startsveif hjólsins er frábrugðin öllum öðrum hjólum því hún gengur fram en ekki aftur þegar maður stígur á hana. VOR er á kynningartilboði þessa dagana á 859.000 kr. og má fá allar upplýsingar um hjólið og umboðsaðila þess á Íslandi á www.vor.it. VOR gerði þennan reynsluakstur eftirminnilegan. Hjólið virkar, a.m.k. fyrir suma og um það bera alþjóðlegir meistaratitlar vitni.


Hvað er best? Að útnefna eitt hjól sem afgerandi sigurvegara er ekki hægt með góðu móti. Hér er þetta orðið spurning um að hver og einn vegi kosti og galla hvers hjóls í samræmi við óskir sínar. GasGas er líklega það hjól sem hvað flestir yrðu ánægðir með, eða ylli hvað fæstum vonbrigðum eftir því hvernig menn líta á þetta.

16.06.2004

Morgunblaðið/ÞÖK

Fullvaxin enduro-hjól

http://timarit.is/

Husqvarna sigraði á Klaustri

Um síðustu helgi var eitt allra stærsta akstursíþróttamót landsins haldið á Kirkjubæjarklaustri. Um 400 keppendur frá 4 löndum komu saman til að keppa í þolakstri á torfæruhjólum en áætlað er að í heild hafi hátt í tvö þúsund manns mætt á svæðið. Bjarni Bærings fylgdi straumnum á Klaustur og gerir hér mótinu skil.

Þessi árlega þolaksturskeppni fer þannig fram að öllum keppendum er raðað upp á ráslínu, sitjandi á torfæruhjólum sínum með dautt á vél. Þegar flaggað er til leiks ræsa keppendur vélarnar og þeysa af stað á 17 kílómetra langri braut sem lögð er í stóran hring um landslag svæðisins, sem samanstendur af gígóttu graslendi í bland við gljúpan sand og hvasst hraun. Ekið er í 6 klukkustundir samfleytt og sá sigrar sem flesta hringi ekur. Auk einstaklingsflokks er keppt í tvímenningsflokki en þá skiptast tveir ökumenn á að keyra.

Um 400 keppendur mættu til leiks

Mótið fór fram í landi Efri-Víkur við Kirkjubæjarklaustur. Kjartan Kjartansson, kennari á  Kirkjubæjarklaustri, á veg og vanda að þessu alþjóðlega móti sem fór nú fram fjórða árið í röð. Um 400 keppendur frá 4 löndum mættu til leiks, en vel á annað þúsund manns sóttu svæðið, nutu veðurblíðunnar og fylgdust með sleitulausri 6 tíma baráttu.

Svíaslagur um forystuna

Yamaha-liðið með þá Micke Frisk frá Svíþjóð og Brent Brush frá Bandaríkjunum innanborðs tók
strax forystu og leiddi keppnina framan af. Micke var að keppa í sitt þriðja skipti en Brent hefur einu
sinni áður keppt á Klaustri. Husqvarna-liðið, skipað Svíanum Anders Eriksson og Bretanum Tony

Marshall, fylgdi fast á eftir, gaf Yamaha-liðinu aldrei færi á að komast frá þeim og náði forystu á köflum. Þriðja parið sem blandaði sér í baráttuna samanstóð af þeim Ed Bradley frá Bretlandi og Einari Sverri Sigurðarsyni á KTM.

Tryggði sigurinn í síðasta hringnum 

Heimir Barðason er ekki kallaður Lopi
að ástæðulausu, enda keppir hann
jafnan í þéttprjónaðri lopapeysu.

Hart var barist á hverri sekúndu og slegist um aksturslínuna í hverri beygju allar þær sex klukkustundir sem keppnin stóð yfir. Þegar kom að lokahringnum höfðu Micke og Brent 10 sekúndna forystu á Anders og Tony. Brent var lurkum laminn eftir harða byltu og Micke varð því að keyra síðustu 3 hringina sjálfur. Micke þurfti að taka örstutt eldsneytishlé og Anders nýtti sér það til að taka forystuna. Anders, sem hefur verið atvinnuökumaður hjá Husqvarnaliðinu síðustu 9 ár og á að baki 7 heimsmeistaratitla í þolakstri, keyrði lokahringinn af miklu öryggi og leyfði engum að ógna sigrinum. Dauðuppgefinn kláraði Micke keppnina í 2. sæti, töluvert á eftir Anders, og Ed Bradley og Einar Sigurðarson áttu 3. sætið nokkuð öruggt.

Mbl 03.06.2005

http://timarit.is/