27.11.94

Verðlaunasæti í vélhjóla kappakstri í Englandi


 (Fyrri Hluti.)  20.11.1994

Þrír menn tóku sig saman haustið 1993 og stofnuðu lið sem hefur þann tilgang einan að stunda  kappakstur á vélhjólum. Liðinu var valið nafnið "Team Iceland Endurace Racing" og hefur síðan í daglegu tali verið kallað "Team Iceland".

Þetta voru þeir Þorsteinn Marel, Karl Gunnlaugsson og Unnar Már Magnússon, en þeir hafa allir verið framarlega í keppni á mótorhjólum síðasta áratutg.

Stefnan var tekin á England.

Það er gamall draumur margra vélhjólamanna að fá að spreyta sig í kappakstri á þar til gerðri
braut. Það er varla hægt að kalla tilburði okkar hér á klakanum undanfarin ár „alvörukappakstur" því aðstæður hafa ekki gefið tilefni til stórra afreka. „Þegar við ákváðum að spreyta okkur í keppni erlendis varð þolkeppni, eða „endurance", fyrir valinu að vandlega athuguðu máli," segir Þorsteinn
Marel, betur þekktur sem Steini Tótu. „Þar kemur liðsheildin, skipulagið og undirbúningurinn
mönnum til góða til jafns á við kosti ökutækisins. Góð liðsheild getur náð árangri í slíkri keppni
án gífurlegs kostnaðar".

Fyrlrkomulag

„endurance"-keppni „Endurace"-keppni er sett þannig upp að hvert lið rekur eitt ökutæki, hjól eða bíl, og er keppt í minnst 6 klukkustundir og allt upp í 24 klukkustundir, eins og t.d. Le Mans 24 tíma kappaksturinn, sem er hvað þekktastur af svona keppnum. í keppni verða að vera minnst þrír ökumenn um hvert hjól sem skipta akstrinum á milli sín, en markmiðið er að koma því sem flesta ekna kílómetra á þeim tíma sem keppnin er hverju sinni."

Undlrbúningur

Að sögn Steina var ráðist var í að velja keppni í september 1993 og fyrir valinu varð 6 tíma keppni í Snetterton á Englandi, Snetterton Enduro 500, sem halda átti 25. júní '94. Undirbúningstíminn var síst of langur, því margir þættir sem sýnast ekki merkilegir í upphafi geta verið ótrúlega tímafrekir og kostað mikla vinnu þegar upp er staðið. Upphaflega var ákveðið að nota í keppnina keppnishjól Unnars Más, Honda CBR 600, sem hann hafði smíðað og keppt á bæði hérlendis og erlendis með góðum árangri. Við nánari skoðun var horfið frá því vegna þess að hagstæðara og hentugra var að leigja tilbúið hjól úti fyrir hverja keppni. Eftir margra mánaða bréfaskriftir og fjölda útfylltra eyðublaða fékkst hjól hjá Ron nokkrum Grant, en honum hafði Unnar kynnst á keppnisferð sinni um
England áður. Hann átti eftir að reynast liðsmönnum ómetanleg hjálp í keppninni og að þeirra sögn hefur reynsla hans líklega fleytt þeim upp um tvö til þrjú sæti í keppninni.


Margir stuðningsaðilar 

Kostnaður við keppnina var u.þ.b. 150.000 kr. og til að fjármagna ferðina seldi Iceland Team happdrættis- og lottómiða til að skrapa saman aurum. Einhverjir hafa þó haft trú á þeim félögum því happdrættið gekk ágætlega og einnig fengust bein framlög, bæði frá einstaklingum og fyrirtækjum og vilja þeir félagar koma á framfæri þakklæti til Glóbus, Skeljungs, Hjólbarðaverkstæðis Sigurjóns, Honda á íslandi, Suzukihjóla-umboðsins, Merkúr, Orku hf., Tímaritinu 3T. o.fl

Strangar æfingar

Vetrinum var eytt við líkamsrækt og æfingar á torfæruhjólum, en eiginlegar æfingar á braut hófust ékkt fyrr en þremur dögum fyrir keppni. „Unnar Már fór utan viku á undan okkur Kalla til að ganga frá lausum endum," segir Steini, „en til aðstoðar fóru einnig systurnar Hella, unnusta Unnars, og  Marta Svavarsdætur. Hörður Lýðsson aðstoðaði einnig, en hann stundaði nám við kappakstursskóla á brautum Englands þetta sumar. Leiguhjólið reyndist hálfþreytulegt, enda nýkomið úr æfingaakstri á eyjunni Mön, en við vorum svo hamingjusamir með að vera komnir svona langt að við létum útlit þess ekkert á okkur fá. Nú skyldi æft! Æfingar fyrsta daginn gengu stóráfallalaust og kom það okkur á óvart hvað við vorum með svipaðan brautartíma, en það þykir mikill kostur í svona keppni. Um kvöldið var farið með hjólið um 100 km leið á verkstæði Ron Grants því daginn eftir átti að hefiast handa við að skipta um vél í því. Það átti að gerast snöggt og örugglega og síðan átti að nýta daginn í að tilkeyra vélina og æfa ökumennina. Svo fór þó ekki því fyrir utan vélarskiptin þurfti að gera á hjólinu ýmsar breytingar vegna auka olíukælis, smíða hentugra sæti, semja um kaup á 10 dekkjum og sækja þau um 200 kílómetra Ieið. Einnig vantaði löglega keppnisskó, hjálm, ökuhanska. Þá var gerð dauðaleit að bremsuklossum sem endast myndu keppnina undir þessu álagi og á endanum komst hjólið ekki saman fyrr um sexleytið á föstudagsmorgun, þó fjórir menn ynnu á fullu í málinu."
Brautarlærdómurinn fór því fyrir lítið þennan dag, því eftir sex tíma svefn tók við þriggja tíma
akstur til Snetterton. Það vildi þeim til happs að sjónvarpsstöðin BBC var að taka upp þátt um
keppnina og því hafði einum klukkutíma verið bætt við æfingatímann. Því náðu þeir Þorsteinn og Karl að tilkeyra nýju vélina - hvor sínar 20 mínúturnar.
■ Haraldur Ingþórsson

______________________________________________________________________


27.11.1994

(Síðari hluti) Verðlaunasæti í vélhjólakappakstri í Englandi Keppnin sjálf.


ÞRÍR menn tóku sig saman haustið 1993 og stofnuðu lið sem hefur þann tilgang einan að stunda kappakstur á vélhjólum. Liðinu var valið nafnið "Team Iceland Endurance Racing" og hefur síðan í daglegu tali verið kallað "Team Iceland". Þetta voru þeir Þorsteinn Marel, Karl Gunnlaugsson og Unnar Már Magnússon en þeir hafa allir verið framarlega í keppni á mótorhjólum síðasta áratug. Stefnan var tekin á England.

"Við fórum í býtið næsta dag á brautina til að ná góðum stað í pyttinum, en þar hittum við Ron og var hann búinn að koma sér vel fyrir með sín tól og tæki. Þá rann upp fyrir okkur hversu mikils virði það var að hafa slíkan mann með okkur í liði. Hann byrjaði daginn á að raða niður verkefnum á alla, skipulagði hver ók hvenær og hvað lengi, setti upp tímatöflu, stöðu í keppninni, bensínáfyllingar og gekk í raun og veru frá öllu sem máli skipti.

Hellirigning var þennan morgun svo allir voru á fullu við að setja regndekk undir hjólin, en þegar upphitunartíminn fyrir keppnina var hálfnaður stytti upp. Þá ruku allir í að skipta aftur, korteri fyrir ræsingu.

Kampakátir í 3. sæti
Aðstoðarmenn Team Iceland unnu þetta allt eins og þeir hefðu aldrei gert annað og undir verkstjórn foringjans Ron Grants gekk allt svo vel að við fórum að trúa að við gætum jafnvel klárað þessa keppni."

Mestu afföllin í fyrstu hringjunum

"Ákveðið var að Kalli keyrði fyrstu vaktina úr rásmarkinu og koma inn eftir um 40 hringi.

Ennþá rigndi aðeins og stórir pollar á brautinni og því mikilvægt að fara varlega í byrjun, því yfirleitt eru mestu afföllin í fyrstu hringjunum þegar menn eru að berjast um sæti.

Við biðum í ofvæni eftir útkomunni úr fyrsta hring. Okkar maður kom svo í loftköstum eftir beina kaflanum í 9. sæti. Á fyrsta klukkutímanum vann hann sig svo hægt og bítandi upp í 5. sæti.

Flaug á hausinn á 100 km hraða


"Fyrsta skiptingin gekk ótrúlega vel fyrir sig þar sem athugun og smurning á keðju og skoðun á bremsum og dekkjum tók ekki nema um 25 sekúndur.

Ég var þó ekki fyrr komin út á braut en vandræðin hlóðust upp," segir Steini. "Ég var með nýjan hjálm sem fylltist af móðu og hálfblindur flaug ég á hausinn á 100 km hraða, enda rataði ég ekkert um brautina. Ég slapp með skrekkinn og einu skemmdirnar voru ónýtur tíu mínútna gamall regngalli og vélarhlífin laskaðist þannig að það smitaði aðeins olíu.

Þessar hremmingar kostuðu okkur hrap niður í 10. sæti, en þegar brautin þornaði, um 20 hringjum síðar, sóttum við verulega á."

Ekki fyrir taugaveiklaða

"Önnur skiptingin gekk einnig frábærlega fyrir sig og Unnar Már stóð sig eins og hetja. Þá var farið að færast fjör í leikinn og það tekur verulega á taugarnar að taka fram úr á yfir 200 km hraða og fara í beygjurnar á 170-180.

Kalli tók við þriðju skiptingu á um 20 sekúndum og þá sáum við að samvinna liðsins í pyttinum skilaði sér til jafns á við góðan akstur. Við vorum jafnvel farnir að hugsa um verðlaunasæti, þó enginn þyrði að nefna það upphátt.

Ron réð okkur frá að eyða tíma í dekkja- og bremsuskipti og hlýddum við því, enda sáum við að önnur lið töpuðu mörgum hringjum á því."

Enduðum í 3. sæti

"Ekki náðist að klára keppnina á sjötta hlutanum því Unnar varð að koma inn sökum bensínleysis. Kalli tók svo við og ók síðustu 10 mínúturnar áður en flaggað var út.

Við enduðum í 3. sæti í 600-flokknum og í 5. sæti yfir heildina. Liðið var allt hálfdofið til að byrja með, en síðan sprakk allt út í taumlausri gleði."

Það voru því stoltir Íslendingar sem stigu á verðlaunapall og tóku við verðlaunagripum og hamingjuóskum frá keppnisstjóra. Einnig fékk liðið sérstök verðlaun fyrir frábært samstarf í pyttinum, en eftir því var tekið hve vel gekk að þjónusta hjólið alla keppnina.

Steini Tótu segir að þessi fyrsta tilraun sýni það að Team Iceland Endurance Racing sé búið að sanna sig og allt verði lagt undir að ári. Þá láti menn sér ekki nægja að ljúka keppni, heldur verði stefnan sett á 1. sætið.
■ Haraldur Ingþórsson

Morgunblaðið 20.11.1994 og 27.11.1994




15.10.94

Team Brainstorm

Team Brainstorm  Unnar , Steini, og Karl.

Hvers vegna getum við íslendingar stundað kappakstur á mótorhjólum löglega eins og aðrar siðaðar  þjóðir?

Fram að þessu hefur aðalega verið um að kenna afspyrnu heimskulegum umferðalögum sem gilda jafnt í óbyggðum sem í umferðinni, undantekningarlaust og svo að misblindum embættismönnum sem trúa því að mótorhjól séu hættuleg en ekki ökumenn þeirra og hafa þessi vondu lög til að skýla sér  á bakvið. Lífið er jú einu sinn þannig að það þýðir ekkert að banna mönnum að keppa hvor við annan í hverju sem er , ekkert frekar en að banna fiskum að synda.

ÓLÖGLEGUR KAPPAKSTUR

Fram að þessu hefur allur kappakstur verið ólöglegur ( motocross og kvartmíla geta ekki flokkast sem kappakstur) en það hefur náttúrulega ekki komið í veg fyrir að hann sé stundaður.  Eini kappaksturinn sem við höfum fengið að hafa í friði er endúro, sem líkist ralli hjá bílamönnum, en götuhjólakappakstur hefur aðalega miðast við hver hefur minnstar áhyggjur af ökuskyrteinum og samferðafólki í umferðinni. Þeir sem vilja bera sig saman við aðra í malbiksakstri hafa orðið að fara til útlanda og er það greinilegt að það er ekki hægt að halda góðum mönnum niðri.

Pílagrímsferðir

Allt frá því að Sverrir Þóroddson var atvinnuökumaður á hippatímanum hafa menn farið í pílagrímsferðir með hjól og bíla yfir hafið og síðustu ár hafa alltaf verið einhverjir á hverju sumri sem fórnað hafa aleigunni í kappakstur erlendis.
   Staðreyndin er sú að samanburður milli ökumanna á malbiki er ekki marktækur nema á lokuðum til þess gerðum brautum þar sem hægt er að einbeita sér að akstrinum sjálfum við réttar aðstæður.

Hafa keppt úti

Þeir hjólamenn sem undanfarið hafa gefist upp á lögguharkinu hér heima hafa náð fínum árangri og hafa t.d. Karl Gunnlaugsson og Unnar Már Magnusson sem kepptu á Englandi, og Kjartan Björgvins í Kanada sýnt að þeir eiga fullt erindi í kappakstur hvar sem er.
      Þeir sem einu sinni hafa prófað kappakstur á braut vita það verður ekki aftur snúið og við fáum braut á íslandi fyrr en seinna eða þegar við látum ekki lengur bjóða okkur að keyra alla daga í lögregluumsátri.

Team Brainstorm

Fram að því leitum við til útlanda og eimitt í sumar stendur mikið til en fyrirbæri sem kallast "Team Brainstorm" hyggur á landvinninga.
    Team Brainstorm er fyrsta keppnislið Íslendinga í Endurance Race á götuhjólum og er skráðí 12 tíma keppni á Snetterton í Englandi 26 júní í sumar þ.e. á Hjóladegi Snigla. Í Endurance liði eru þrír ökumenn sem skiptast á ökutörnum og er Team Brainstorm skipað þeim Karli Gunnlaussyni (Tá G. Racing) Unnari má Magnússyni og Steina Tótu sem allir hafa reynslu af ýmsu keppnisbrölti og vonandi sem flestum aðstoðarmönnum sem nauðsynlegir eru til að ná árangri. Nokkrir hafa boðist til að koma með til Englands í sumar sem er æðislegt en keppnin sjálf verður endapunktur á miklum undirbúningi hér heima sem er þegar hafinn og eru allir sem telja sig geta aðstoðað á einhvern hátt boðnir að vera með og láta ljós sitt skína.

Keppnishjólið

Keppnishjólið verður mikið breytt Honda CBR 600 og stefnan sett á verðlaunasæti í opnum 60cc flokki þar sem keppnin verður hvað hörðust. Kostnaðurinn við Endurance keppnir er Töluverður og skipulag mikilvægt og má til gamans nefna að við reikna má með nýjum dekkjum áþriggja tíma fresti, 12-15 lítrum af bensíni á klst að ógleymdu því að skipta um ökumann oft og reglulega, því undir hámarks álagi í langan tíma tapast einbeiting og brautartímimeð aukinni hættu á mistökum.  Þreytumistökin eru auðvitað ekkert sniðug innan um 50 manns sem allir eru á mörkunum líka.
Hluti undirbúnings er að finna samstarfaðila sem gætu nýtt sér og hagnast á kynningar- og auglýsingagildi svona liðs og stefnum við á að ná upp sterku liði og koma íslenskum kappakstri á blað hér heima og erlendis.
Steini Tótu #161
Snigillinn 1994