Fullgildur í róadrace hvar sem er í Evrópu

Bílablaðið Rabbar stuttlega við Gustaf Þórarinsson

Að þessu sinni er ekki sagt frá neinu ákveðnu mótorhjóli, heldur mótorhjólakappa. Sá heitir Gústaf Þórarinsson og hefur verið búsettur í Svíþjóð í tæp fjögur ár. Hans helzta frístundaiðja er að keppa á mótorhjólum. 

Síðan Gustaf fluttist til svíþjóðar hefur hann æft og æft, og ernú svo komið að hann keppir opinberlega á hjóli sínu - sem er Yamaha 125. Og upp á vasann hefur hann skilríki, sem sanna að hann sé löglegur keppandi í Road Raceing hvar sem er í Evróopu.

Er bílablaðið hitt Gustaf að máli fyrir stuttu sagði hann sínar ekki sléttar. Í síðustu keppni hafði hann náð bezta startinu og haldið foristunni lengst framan af,- eða þar til bremsurnar fóru í lás að framan, svo að hann varð að hætta keppni.  Þetta kvað Gustaf geta komið fyrir, þegar ekki eru til nógir peningar til að skipta um það, sem farið er að slitna eða sjá á að einhverju leyti.

Bílablaðið bað Gustaf Þórarinssin að lýsa í stuttu máli hjólinum, sem hann ekur á.

Gustaf ekur á gulu og rauðu hjóli sem er rækilga merkt Íslenska fánanum á báðum hliðum. Auk þess hefur hann látið sauma fánann í búning sinn. - Þó Gústaf hafi sænsk keppnisréttindi , þá ekur hann sem íslendingur.

Gustaf Þórarinsson


"Hjólið, sem ég nota" sagði Gustaf, "er smíðað sem keppnis hjól, og verður því að vera sem léttast, - vegur ekki nema 80 kg. Það er af Yamaha gerð 125cc og fimm gíra. Það er hægt að þenja þetta hjól hátt í 200kílómetra hraða á beinni braut, svo að það er ekkert grín að detta á hausinn í hita leiksins."

Bílablaðið 1977

Íslandsmeistaramótið í sandspyrnu 1977

Útbúnaðurinn annar en almennt gerist.

ÞAÐ er óhætt að segja að pinninn hafi verið pískaður á fyrsta íslandsmeistaramótinu í sandspyrnu sem fram fór í landi Hrauns í Ölfusi um helgina. 

Þegar blaðamann og ljósmyndara Mbl. bar að garði á sandeyrunum þar eystra voru menn að lokaprófa farkostina í nágrenni keppnisbrautarinnar. Kváðu þaðan miklar drunur og sandstrókarnir stóðu langt og lengi aftur úr jeppunum, fólksbílunum og mótorhjólunum sem þar voru. Í öllum hamaganginum hafa margir bensínlítrarnir áreiðanlega brunnið.

Mót þetta var haldið af Kvartmíluklúbbnum. Hefur sá félagsskapur reyndar haldið sams konar mót tvisvar áður á þessum stað, en nú var haldið íslandsmeistaramót í fyrsta sinn. Kvartmíluklúbbnum hefur nýlega áskotnazt fullkominn rafeinda- og fótóselluútbúnaður sem notaður er við svipaðar keppnir á erlendri grund, og sögðu framámenn klúbbsins að tvímælingar væru nú miklu nákvæmari en áður, og reyndar eins nákvæmar og þær nokkru sinni gætu orðið. Að erlendri fyrirmynd var brautin höfð 91.44 metrar, þ.e. 100 enskir yardar. Áður hefur hún verið 100 metrar og teljast þeir tímar sem nú náðust því vera íslandsmet. 

Talsverður mannfjöldi horfði á keppnina, eða hátt á annað þúsund manns.

Keppt var í þremur flokkum i sandspyrnunni, jeppaflokki, fólksbílaflokki og í mótorhjólaflokki. Sex jeppar, sex fólksbílar og níu mótorhjól tóku þátt í keppninni. Fyrst fengu menn að fara eina æfingaferð í brautinni til að kynnast hinum nýja útbúnaði en notað var svonefnt „jólatré" til að ræsa bílana, en það er sérstök ljósaröð á láréttu statífi. 

Síðan tók alvaran við, og fóru menn brautina tvisvar í undankeppninni. Fram var haldið þar til þeir leiddu saman hesta sína, sem tveimur beztu tímunum höfðu náð í undanrásunum. Í öllum átökunum sem keppninni fylgdi var tættur upp mikill sandur og kraftmestu farartækin jusu honum yfir áhorfendur sem stóðu um 20 metra fyrir aftan rásmarkið.

Þátttakendur í sandspyrnukeppninni lögðu greinilega mikið í fararskjóta sína svo að þeir næðu sem beztum árangri í keppninni. Voru tryllitækin því nokkuð öðruvisi útlits en hinn almenni vegfarandi á að venjast. Á jeppunum og fólksbílunum voru t.d. mjög breið dekk, felgan var í mörgum tilfellum helmingi breiðari en gerist á þjóðvegunum.
Þá höfðu sumir, sérstaklega jeppaeigendurnir, brallað ýmislegt í vélum sínum og þannig aukið kraft og snerpu fararskjótanna verulega. Í fólksbilaflokknum fór einna mest fyrir bifreið af Triumph-gerð, en hjóla- og vélarútbúnaður hennar er mörgum framandi. 

Úrslitin í keppninni urðu þau að Hafsteinn Hafsteinsson sigraði í jeppaflokki á 6.38 sekúndum. Ók hann Jeep árgerð '73, en sú bifreið er með 401 rúmsentimetra AMC vél. 

Annar varð Helgi Agústsson á 6.91 sek. Jeepster, árgerð '67 og með 350 rúmsentimetra Chevrolet vél. 

Í fólksbílaflokknum sigraði Hjörleifur Hilmarsson á Chevy Nova bifreið á 7.43 sekúndum. Vél þess farkosts er 350 rúmsentimétrar. 

Annar varð Kristinn Kristinsson á Triumph á 7.70 sekúndum, en vélin í þeirri bifreið er 289 rúmsentimetrar.

 

Í mótorhjólaflokknum varð Pétur Þorgrímsson skarpastur á 6.35 sekúndum. Ók hann á Montesa Cappra hjóli. 

Annar varð Jón Ö. Valsson á Suzuki 370 á tímanum 6.39 sekúndum. —

ágás. 
MBL 8 okt 1977   

Ferðasaga frá Steina Tótu

 

Smellið á mynd til að sjá meira.

Ungur aftur (1976)

Einu sinni fyrir mörgum árum, þegar ég var ungur, átti ég skellinöðru, sem ég hafði óskaplega gaman af að þvælast á.

 Sama var hvert fara átti, alltaf fór ég á hjólinu. Svo það var eins og að verða 16 ára öðru sinni, þegar ég fékk að prófa Yamaha 50 cc torfæruhjólið hjá Bílaborg. Eftir að þeir hjá Bílaborg höfðu talað við mig og boðið mér að prófa hjólið, sem ég þáði að sjálfsögöu, talað ég við Ragga frænda, en hann á torfæruhjól og vissi, hvar bestu sandgryfjurnar væri að finna. Upp í Mosfellssveit, sagði hann, og upp í Mosfellssveit fór ég.
Þegar upp í Mosfellssveit kom var Raggi mættur á Sukkunni sinni, sem er 150 cc. Yamaha hjólið, sem, ég var  með, var 49 cc. Upprunalega átti hjólið að vera 6 hestöfl, en til að komast á rauð númer og þar með [ skellinöðruklassann, var það innsiglað (2,5hestöfl. Gírkassinn er 5 gíra og frábærlega skemmtilegt hlutfall á milli gíra. Vélin er tvígengis, en hún blandar olíu og bensíni sjálf saman, venjulegt bensín er sett á tankinn og olían í sér tank undir sætinu, svo er olían, sem snýr vélina sett á mótorinn, eins og á venjulegum

Hún ekur um á mótorhjóli

 „Það er miklu skemmtilegra að keyra á mótorhjóli en bíl", sagði Sigríður Gunnarsdóttir þegar við hittum hana að máli eftir sandspyrnukeppnina i fyrradag. En hún var eini kvenmaðurinn sem tók þátt i þeirri keppni.

„Ætli sé ekki óhætt að segja að ég sé með bíladellu", sagði hún. En hvernig bíl á hún? „Ég á alls engan bíl. Ég á mótorhjól. Hondu 350 SL.Ég keypti það i júní og er svona að æfa mig núna. Maður er lengi að ná æfingu á mótorhjólunum. — Rétt i þessu kom aðvifandi strákur á mótorhjóli. „Ég get sagt þér að hún er mjög góður ökumaður á mótorhjóli", kallaði hann.

En þó Sigriður eigi mótorhjól ók hún áTriumph Í sandspyrnukeppninni. Hann er með 289 cubic 8 cylindra Ford vél og er bíllinn sjálfskiptur.
„Þetta var fínt" sagði hún þegar við spurðum hana hvernig hefði verið að taka þátt i keppninni.
Eg er búin að hafa bílpróf i fjögur ár og hef keyrt mikið. Hins vegar hefði ég aldrei tekið þátt i neins konar keppni. Einu æfinguna sem ég hafði fékk ég þegar ég æfði mig klukkan hálftólf í gærkvöldi.

Konur geta keyrt eins og karlmenn. 

„Það er af og frá að halda þvi fram að konur þurfi að vera lélegri ökumenn en karlmenn", sagði Sigriður. „Þær ættu að geta keyrt engu síður en þeir. Konurnar skortir hins vegar yfirleitt æfingu. Það er alls ekki hægt að álasa þeim fyrir það þar sem karlmennirnir einoka alveg bílana meðan konurnar þurfa að stunda heimilisstörfin. —EKG 

Þeir lágu yfir hjólinu í viku

„Við rifum alla aukahluti af hjólinu til þess að létta það, áður en við héldum i keppnina. Við vorum búnir að liggja yfir þvi í viku til þess að undirbúa okkur", sögðu þeir Haraldur Ingþórsson og Ásmundur Gunnlaugsson sem eiga mótorhjólið er sigraði í keppni mótorhjóla í sandspyrnukeppninni í fyrradag.

Þetta mótorhjól hafði yfirburði í sandspyrnukeppninni. Þrátt fyrir bilanir og örðugleika í viðbragðinu þeyttist hjólið framúr keppinautum sínum
Þetta hjól líktist engu þeirra hjóla sem þarna voru. Það var rétt eins og beinagrind við hliðina á hinum.
„Við fórum yfir allt hjólið og tókum burt alla þá hluti sem ekki þurftu nauðsynlega að vera á því til að komast brautina.
Við skiptum um stýri, kúplingu, stimpil, blöndung, kút og „hedd". Svo tókum við líka dekkin undan og settum gróf dekk sem gripa vel í sandinum. Núna er hjólið ekki nema 95 kiló en þegar það kom úr kassanum nýtt var það 119 kiló"
Áttuð þið von á að sigra? „Okkar hjól er ekki nema 350 cubic. Af því við vissum að Kawasaki 900 og önnur stór hjól myndu taka þátt áttum við von á að þau hirtu verðlaunin. Stóru hjólin hafa okkur alveg á malbiki. En okkar hafði betra grip í sandinum, gíraskiptingin er hagstæðari og svo vorum við líka búnir að undirbúa okkar hjól fyrir þessa keppni". EDG

Aftur í Tímann,,, Hringferð á Mótorhjólum 1975

Frændur á hringferð um landið 1975!

 Athugið að hringvegurinn var opnaður 14 júlí 1974 með opnun brúnna yfir Skeiðarársand !
Sennilega er þetta með fyrstu "hringferðum" um landið á mótorhjólum.

Mynd Sigmundur Einarsson
 af facebook