10.8.74

Sá stóran eldblossa úti á götunni'


Kviknaði í mótorhjóli og bíl við hörkuárekstur á Skúlagötu


Mér varð litið út um gluggann frá fangageymslunum á lögreglustöðinni, þegar ég sá allt í stóran eldblossa úti á Skúlagötu. Ég gerði strax aðvart, og við fórum í skyndi á staðinn á lögreglubilum."

Þetta sagði lögregluþjónn. sem blaðamenn Vísis hittu á Skúlagötu í gærdag, þegar lögreglan var að gera skýrslu um óhugnanlegan árekstur, sem varð á horni Vitastigs og Skúlagötu. Mótorhjól með ökumanni og farþega hafði ekið inn i hlið fólksbils, sem kom niður Vitastiginn og út á Skúlagötu. Mennirnir á hjólinu köstuðust 15 til 20 metra fram fyrir bílinn við áreksturinn, og slasaðist ökumaðurinn allmikið, en farþeginn eitthvað minna. 

Við áreksturinn kviknaði í mótorhjólinu, og brann það algjörlega. Einnig kviknaði í bílnum, en slökkviliðinu tókst að slökkva eldinn fljótlega eftir að það kom á staðinn. 

Eldblossinn, sem lögregluþjónninn sá, myndaðist þegar mótorhjólið rann aftur með fólksbílnum, eftir að hafa ekið í hlið hans framan til. Hjólið festist við bílinn aftast, og kviknaði um leið í því með miklum blossa. 

Eldurinn læsti sig einnig í bílinn, og unnu lögregluþjónar að þvi að bjarga farangri úr honum, sem var allmikill. Bíllinn er utan af landi. Hann brann allmikið aftan til.
Billinn kom akandi niður Vitastig og beygði til hægri út á Skúlagötu. Mótorhjólið kom þá aðvifandi og skall á bilnum. Framgjörðin lagðist alveg saman við áreksturinn, en djúp dæld myndaðist í bilinn.

Við þennan árekstur hefur fólksbíllinn farið yfir á vinstri vegarhelming Skúlagötunnar, því að hann rakst þar á bíl, sem kom á móti. Litlar skemmdir urðu hins vegar af þeim árekstri. 

Ökumaður fólksbilsins slasaðist litillega, hlaut nokkra skurði og skrámur.
 Farþeginn á mótorhjólinu var 12 ára gamall drengur. Hann slasaðist eitthvað minna en ökumaður hjólsins. Báðir voru fluttir á slysadeild, þar sem gert var að meiðslum þeirra.
Mótorhjólið brann gjörsamlega, og lágu plastbrettin á þeim í klessu utan á hjólinu, bráðin vegna hitans. 

Í viðtali við varðstjóra slysarannsóknadeildar lögreglunnar í gærdag, sagði hann, að slys af þessu tagi virtust því miður fullalgeng. Bílstjórar bera oft fyrir sig, að þeir hafi ekki séð vélhjól, þegar þeir aka í veg fyrir þau. 

Vélhjólamönnum hefur oft verið bent á það að aka með fullum ljósum, jafnt daga sem nætur, til að tryggja, að betur sé eftir þeim tekið í umferðinni. -

Ó H
Vísir 10.8.1974    

3.7.73

„Menn elska mótorhjólið sitt meira en bílinn sinn

Mótorhjólaeigendum fjölgar þessa daga


Enn þann dag i dag glenna menn upp augun, þegar þeir birtast á götunni á farartækjum sinum. Það er ekki oft, sem maður sér þá, en ekki er hægt annað en dást að þessum farartækjum, sem sum hver mætti kalla með réttu „mótor með tveimur hjólum".

Hverjir eru þeir menn, sem geta þeyst um á mótorhjólum í öllum þessum rigningum og kuldum, sem yfir okkur íslendinga ganga allan ársins hring.   Er ekki nógu kalt aðsetjast upp í óupphitaðan bilinn og sitja skjálfandi, þar til miðstöðin fer að hitna? 
    Á sunnudaginn var gáfu „mótorhjólagæjarnir" okkur tækifæri til þess að kynnast sjálfum sér örlítið, þvi þá fór fram keppni i torfæruakstri á mótorhjólum i sandgryfjunum i Kópavogi. 
   Yfir eitt þúsund manns komu til að fylgjast með aðförum þeirra, og sannast að segja voru menn hrifnir yfir þvi, hversu margar listir er hægt að leika ,á mótorhjólum. Að vísu voru ekki mörg hjól skráð til keppninnar, en þau gáfu býsna gott sýnishorn af hæfileikum hjólanna, og þeirra, sem þeim óku.
  Það var Mótorhjólaklúbbur Reykjavikur, sem stóð fyrir þessari keppni, en það er klúbbur um 50 mótorhjólaeigenda, sem allir eiga það sameignlegt að vera með algjöra mótorhjóladellu. Að vísu var ekki fullkomið skipulag á keppninni, enda ekki stofnað til hennar með miklum fyrirvara. 
   Þrautirnar i keppninni voru fólgnar i þvi að fara hring, þar sem ýmislegt þurfti að leysa af hendi, eins og að aka yfir djúpan og langan drullupoll, keyra upp sandbrekkur, stökkva fram af börðum og svo aka eftir holóttum troðningum, en á þeim veit aldrei neinn hvað kemur næst. Hver keppandi fékk að fara hringinn þrisvar sinnum, og sigraði sá,  sem hafði beztan tima, en það var Ómar Sveinbjörnsson, sem ók á Susuki 400 TS, en það er ný tegund af torfæruhjóli. Hann fór hringinn á minnst 2 minútum og 10 sekúndum, en þess má geta, að lengsti tími, sem fékkst, var tæplega 5 mlnútur.

„Allir sem stiga á mótorhjól, fá „delluna". 

„Menn sem komast einu sinni á svona farartæki fá svo að segja undantekningarlaust algjöra dellu", sagði Ómar, er við spjölluðum við hann og tvo aðra mótorhjólamenn eftir keppnina. 
„Torfæruhjólin eru langvinsælust af þeim mótorhjólum, sem hér fást, og núna í sumar hefur sala á mótorhjólum aukizt alveg ótrúlega, svo að það hefur aldrei verið eins mikið af þeim. Þessi hjól eru alls ekki ódýr, t.d. kostar meðalstórt hjól ekki minna en svona 150 þúsund krónur, en það hefur gert það að verkum að í mótorhjólaklúbbnum eru flestir yfir tvítugsaldri, þar sem yngri menn hafa ekki efni á þessu. Svo eiga margir mótorhjólaeigendur einnig bíla, og taka mótorhjólin oft ekki fram nema spari"
Þeir félagarnir sögðu að þvi færi fjarri, að þeir mótorhjólamenn, sem hér ækju, væru einskonar útgáfa af „Hells Angels", þ.e.a.s. flokka ribbalda, sem aka um vegina og misþyrma fólki. 

    „Þvert á móti eru svo að segja allir hinir mestu friðsemdarmenn og það er varla að þeir sem eru taugaóstyrkir taki upp á þvi að stríða löggunni. Það er ekki nema eitt tilfelli, sem við vitum um, þar sem hópur stóð i þvi að striða henni. En fyrst við erum að tala um lögreglu þá máttu láta þess getið, að við erum henni þakklátir fyrir að sjá um umferðarstjórnina meðan torfærukeppnin fór fram". 

Ökumenn svína á mótorhjólum

Við ræddum einnig lítillega um hvernig væri að hafa mótorhjól í umferðinni. Þeir félagar voru allir sammála um það, að ökumenn væru yfirleitt lítt tillitssamir við þá í umferðinni, þar sem þeir gera ekki mun á mótorhjólum og skellinöðrum, en auðvitað er mikill munur á hraða þessara farartækja og svo bremsuhæfni. 
„Það sem reynzt hefur okkur haldbezt er að hafa loftflautur, en við fáum ekki að nota þær. Hjólin eru ekki það mikil umfangs, að ökumenn taki almennt eftir þeim. Þetta hefur oftar en einu sinni næstum því valdið stórslysum. 
Þeir félagarnir vildu láta þess getið,. að sérhver mótorhjólseigandi væri velkominn í klúbbinn til þeirra, en hann hefur aðsetur við Nauthólsvíkurveg, og fundir eru á fimmtudagskvöldum. Að lokum voru þeir félagar spurðir að þvi, á hve mikinn hraða þeir hefðu komizt mest. Einn þeirra hafði komizt hraðast. 
„Ég komst einu sinni í akkúrat 200 kilómetra hraða á þeim margfræga Keflavíkurvegi, en slík hraðakeyrsla krefst mikillar einbeitingar, og þegar komið er svona hratt, þá dugar helzt ekkert nema kappakstursmótorhjól. 
En mundu að þú mátt alls ekki láta þessa getið". — ÓH  

Vísir 3.7.1973


22.11.72

Hjólið læst ?


Kannski einhverjir geti dregið lærdóm af þessari mynd sem komin er alla leið frá Manhattan í Bandarikjunum.

Eigandi þessa vélhjóls ber greinilega litið traust til náungans, og til að geta öruggur yfirgefið hjól sitt á bilastæði, þess fullviss að ganga að þvi visu á nýjan leik, hlekkjaði hann það einfaldlega við rist i götunni. Jafnvel ósvifnustu þjófar, sem ágirntust hjólið, myndu veigra sér við að ræna þvi. Sá hávaði og glamur, sem 'mundi fylgja þvi, að draga hina þungu rist á eftir sér um götur og stræti New York-borgar er ábyggilega ekki eftirsóknarvert.

Visir 22.11.1972

19.11.72

Málefnaleg kosningabarátta.


Kosningabaráttan í Vestur-Þýzkalandi stendur nú sem hæst, og gripa frambjóðendur til ýmissa ráða til að vekja athygli háttvirtra kjósenda á sér og flokki sinum. 

Minni spámenn i stjórnmálabaráttunni kvarta mjög yfir því,að foringjar flokkanna einoki fjölmiðla,og að helzt liti svo út sem þeir séu einir í framboði. Á þetta jafnt við um frambjóðendur allra stjórnmálaflokkanna.
Þessu svara tiltölulega óþekktir stjórnmálamenn og upprennandi með þvi að haga kosningabaráttunni þannig i sinum kjördæmum, að fólk komist ekki hjá þvi, að taka eftir uppátækjum þeirra.
Í nokkrar vikur hefur fegurðardís nokkur tröllriðið mótorhjóli í litlu kjördæmi i Suður-Þýzkalandi allsber, að öðru leyti en þvi, að á skrokk hennar eru máluð pólitisk slagorð:  Sendum jafnaðarmanninn Klau Immer til Bonn. Í kjördæminu eru aðeins 20 þúsund kjósendur, og hafi þeir ekki vitað það áður, vita þeir nú hver sósialdemókratinn Klaus Immer er.
Frjálslyndi demókratinn Jurgen Möllemann kemur svifandi i  fallhlif ofan úr skýjunum á kosningafundi i sinu kjördæmi, en kristilegi demókratinn Warendorf smýgur skolleitt vatnið i ánni Ems i froskmannsbúningi og tekur sýnishorn af mengun i ánni með sér á kosningafundina. Til að sýna i verki baráttu sina gegn menguninni ekur hann aldrei í bil um  kjördæmið, heldur fer hann ýmist riðandi eða gangandi milli kosningafundanna.
Tíminn 19.11.1972

2.11.72

Vélvœddur kúreki

 Þegar Frank Dedman frá Lebanon, Tenn., USA, var orðinn 70 ára að aldri, sagði hann, að stússið við að leggja á hestinn sinn á hverjum morgni væri að verða of mikið fyrir hann. 

Til að geta rekið hina 125 nautgripi sina á beit á morgnana og smalað þeim saman aftur á kvöldin, keypti hann þvi mótorhjól.

Nú notar hann hjólið við kúareksturinn. ,,ég spara mikinn tíma siðan ég fékk mér hjólið", segir Frank.
2.nóv.1972
Vísir

13.8.72

Esja sigruð á mótorhjólum


Við sögðum fyrir skemmstu hér i þættinum, að hér á landi stunduðu menn ekki kappakstur sem íþróttagrein, eins og gert er i nágrannalöndum okkar i miklum mæli. 


Þetta var raunar ekki allur sannleikurinn, þvi hér hefur verið keppt i torfæruakstri, bæði á jeppum og mótorhjólum. Mótorhjólakeppni var i fyrsta sinn haldin hér á landi sl.l vor Hún var haldin i Krýsuvik, og það var Mótorhjólaklúbbur Reykjavikur sem stóð fyrir henni. Klúbburinn var stofnaður fyrir um tveimur árum, og er bundinn við, að vélarstærð hjólanna sé yfir 50 cc, en hjól með minni vél teljast „skellinöðrur". Það var formaður klúbbsins, Jón Sigurðsson, sem sigraði i keppninni, en samt er varla hægt að kalla hann Íslandsmeistara i vélhjólaakstri, þvi keppnin var eingöngu á milli innanfélagsmanna, og þar að auki var hún ekki auglýst með löglegum fyrirvara.
 Í klúbbnum eru 40 félagar, sem koma saman á fundi á vetrum til að ræða áhugamál sitt og skoða kvikmyndir um iþróttina. Þeir skipuleggja lika á þessum fundum sumarstarfið, sem var i sumar fyrrnefnd torfærukeppni, og mótorhjólaferðir um byggðir og óbyggðir.
 Um verzlunarmannahelgina fóru nokkrir félagar m.a. i Landmannalaugar, og i þeirri ferð hikuðu þeir ekki við að sundriða fararskjótunum i ánum. Efri myndirnar hér á siðunni tók Þórður Valdimarsson, sem varð þriðji á torfærukeppninni, þegar hann sigraði ásamt félaga sinum Ólafi Stefánssyni sjálfa Esjuna.
Þeir réðust til uppgöngu á tveimur torfæruhjólum af gerðinni Honda 350 Trail, búnum gaddakeðjum. Neðri myndina tók Þórður af sigurvegaranum i torfærukeppninni. Hann er þarna að fljúga af stökkpalli, sem settur var upp i brautinni.

Alþýðublaðið 13.08.1972
UMSJON: ÞORGRlMUR GESTSSON 

26.5.72

Lögreglan herðir vegaeftirlitið enn

Lögreglan á nú tiu vélhjól, en fjögur  eru
á leið til landsins. Þau nýju  eru eins og sum
 hin eldri af gerðinni  Harley-Davidson,
 og kostar hvert þeirra fullbiiið. kringum
430.000 krónu
r
.

- fékk fjögur ný vélhjól til viðbótar til að fylgjast með Vesturlandsveginum 


Lögreglan býr sig nú af kappi undir þjóðvegaakstur — jafnt almennings sem eigin manna. Í sumar mun lögreglan hafa sex bíla við eftirlitsstörf á þjóðvegum, en auk þeirra slangur af vél hjólum.

Dómsmálaráðherra beitti sér fyrir þvi nýlega, að lögreglan fékk fjögur ný vélhjól til sinna nota. Eru þau af gerðinni HarleyDavidson, eins og raunar flest vélhjól lögreglunnar. Hafa þessi hjól enda dugað vel, þau elztu sem nú eru i notkun hjá lögreglunni eru frá árinu 1958 og láta engan bilbug á sér finna.
„Þessi nýju vélhjól okkar verða i notkun mest á steypta vegarspottanum frá Elliðaám og upp að úlfarsá (Korpu)", sagði Óskar Ólason yfirlögregluþjónn i samtali við Vísi, „það er nefnilega hætt við að menn kunni sér ekki læti og spretti um of úr spori við að koma á svo góðan veg — sem ranglega hefur verið kallaður hraðbraut. Þetta hraðbrautarnafn er mjög villandi — menn halda að takmarkaður hraði sé þarna leyfilegur, en þvi fer fjarri, enda vegurinn mjór og umferð um hann þung."
Og væntanlega þora menn ekki að aka svo mjög hratt, vitandi af leðurbúnum lögreglukappa, þeysandi fram og aftur um veginn á nýju hjóli frá Ólafi Jóhannessyni.
- GG
Vísir 26.05.1972