30.6.04

(Aprilia RSV mille R Tuono Racing) prufuakstur




REYNSLUAKSTUR Aprilia Tuono 

ALLLANGT er nú síðan Íslendingar lærðu að meta ítalska matargerðarlist; kveður svo rammt að þessu að ófáir Mörlandar telja ítalska matseld þá lystugustu sem völ er á í heiminum. En þeir vita það líka sem vilja að Ítalir eru ekki síðri listamenn í smíði mótorhjóla. Að minnsta kosti viðurkennir undirritaður fúslega að munnvatnsframleiðslan tók mikinn kipp er honum bauðst að reynsluaka hjólinu sem hér er til umfjöllunar: Aprilia Tuono Racing (það heitir reyndar fullu nafni Aprilia RSV mille R Tuono Racing).

Hér er á ferðinni mikill eðalgripur. Þetta er „nakin“ (svokölluð „streetfighter“) útgáfa af RSV mille „reisernum“ frá Aprilia. Munurinn er sá að Tuono-útfærslan (ítalska orðið tuono þýðir þruma) er nær klæðningarlaust, með 17 cm hærra og 80 cm breiðu rörstýri, en sömu kappaksturshjólstæknina að öllu öðru leyti. Háa og breiða stýrið gerir setuna á hjólinu upprétta, færir þyngd af framhjólinu og mun auðveldara fyrir ökumann að gera ýmsar kúnstir á hjólinu, svo sem að prjóna og fleygja því með leikandi hætti úr einni krappri beygjunni í aðra. Reynsluaksturshjólið er þar að auki útbúið „racing-kitti“, en því fylgir m.a. fjöðrun af beztu fáanlegu gerð frá Öhlins í Svíþjóð, þar með talinn stýrisdempari; alls staðar þar sem er plast utan á grunnútgáfunni er fislétt karbon; hjólið er lægra gírað (16 tanna driftannhjól í stað 17) og skiptingin „öfug“ (fyrsti gír upp, hinir niður). Síðast en ekki sízt er Racing-útgáfan útbúin „heitari“ EPROMvélarstýrikubbi og opnari hljóðkút (sem gefur 5 hö meira afl).

Það fer ekki framhjá neinum sem skoðar þetta hjól að það er smíðað bæði af ástríðu og natni. Það ber stolt tækni sína á torg fyrir augu skoðandans. Allir íhlutir í hæsta gæðaflokki og frágangur til fyrirmyndar. Kraftalegt tveir-í-einn-eðalstálpústkerfið undirstrikar að hér er aflmikið tæki sem er gert til að það líti ekki bara vel út heldur sé notað. Gæðaleikfang fyrir fullorðna.

Þessi tilfinning styrkist um allan helming þegar setzt er á hjólið og 1000-kúbika V2-vélin (sem kemur frá Rotax í Austurríki) vakin til lífs. Bassa-urrið sem út úr hljóðkútnum kemur og titringurinn sem vélin gefur frá sér á lágsnúningi kitlar eftirvæntingartaugarnar hressilega.


Í essinu sínu í beygjum

Nákæm skiptingin skilar hinu feikimikla togi vélarinnar (mest 101 Nm) hratt og örugglega til 190 mm breiðs afturdekksins og áður en maður veit af er maður búinn að týna umferðinni og kominn út á þjóðveginn. Á beygjuríkum þjóðvegarköflum er Tuono-ið í essinu sínu; það finnst fljótt hvað fjöðrunin vinnur sína vinnu vel og skilar ökumanninum mikilli öryggistilfinningu þegar hann húrrar hjólinu úr einni beygjunni í aðra, jafnvel þótt ójöfnur séu í malbikinu (eins og reyndar alls staðar er á íslenzkum vegum). Hágæðahemlakerfið frá Brembo ýtir enn undir þessa öryggistilfinningu, svo og glussastýrð „anti-hopping“-kúplingin sem gerir að verkum að þegar skipt er niður er hverfandi hætta á að vélarbremsan læsi afturhjólinu.

Hin upprétta áseta veldur því að sjálfsögðu að ökumaður tekur á sig töluverðan vind, en lítil vindhlífin veitir samt furðugott skjól ef hallað er vel fram á stýrið breiða. Á lokaðri braut kvað víst þannig vera hægt að ná 245 km hámarkshraða, sem telst anzi gott fyrir „nakið“ hjól.

Það ánægjulegasta við að keyra þetta hjól eru þó eiginleikar vélarinnar. Þar fer saman mikið tog alveg frá um 3.000 snúningum upp í snúningsþakið, sem er ekki fyrr en handan við 10.000 snúninga, og snúningsvilji vélarinnar sem lætur mann ekki standast freistinguna að snúa því duglega í hverjum gír, þótt hið góða tog leyfi líka mjög letilegar skiptingar. Þetta breiða snúningssvið með svo góðu togi þýðir að hjólið er gríðarsnöggt upp úr hvaða hraða sem er.

Í stuttu máli: hér er á ferðinni ótrúlega meðfærilegt hjól sem þó getur allt sem öflugustu sporthjól geta. Og það með ítölskum stíl.

Gamanið kostar reyndar sitt: 2.252.000 kr. í Racing-útfærslunni. Það er 773.000 krónum meira en grunngerð Tuono-hjólsins og sýnir það glögglega að toppklassaíhlutir eins og Öhlins-fjöðrunin kosta sitt.

Auðunn Arnórsson 
auar@mbl.is
morgunblaðið 30.6.2004

LANDSMÓT Bifhjólasamtaka Lýðveldisins, Snigla, 2004

 


LANDSMÓT Bifhjólasamtaka Lýðveldisins, Snigla, fer fram í Húnaveri um helgina.

 Dagskráin á þessu 20 ára afmælismóti samtakanna hefst strax á morgun, fimmtudaginn 1. júlí, og lýkur á sunnudag, 4. júlí. Dansleikur verður á fimmtudags-, föstudags- og laugardagskvöldinu. 

Fram koma hljómsveitirnar KFUM and the ANDSKODANS, Sniglabandið, EXIZT og Dark Harvest. Meðal dagskrárliða verða annars Zippo-mundun, teygjuganga, mótorhjólategunda-reipitog, „skíðaganga“, „þrífótur“ og hringekja.

Allt mótorhjólafólk er velkomið, að því er segir í fréttatilkynningu.

16.6.04

Enduro Test 2004

Búið að stilla hjólunum upp á Reykjavíkurflugvelli. Þrátt fyrir
hamagang stóðust öll hjólin þrautirnar án þess að bila 
sem telst meðmæli í sjálfu sér. 

Ertu spennt/ur að vita hvað er hvað í heimi 450cc fjórgengishjóla? Ef svarið er já, lestu þá áfram því við settum 5 heitustu hjólin í dag í reynsluakstur þar sem kostir og gallar hvers hjóls komu glöggt fram þegar þau fóru undir hamarinn. Þórir Kristinsson hafði umsjón með undirbúningi og framkvæmd reynsluakstursins.

Hjólin sem um ræðir eru GasGas 450 fse,Yamaha WR450, Husaberg 450 Fe, TM 450 VOR 450. KTM 450

Til stóð að fá KTM  450 með í þennan reynsluakstur, enda þykja þau standa mjög framarlega í þessum flokki en því miður var ekki unnt að verða við þeirri ósk okkar. Til að fá sem breiðasta innsýn inn í reynsluaksturinn fékk ég til liðs við mig þá Heimi Barðason, Jón Bjarnarson og Reyni Jónsson sem allir eru gamlir refir í sportinu.

GasGas

GasGas er sett saman í lítilli verksmiðju á Spáni af mönnum meitluðum af djúpri hefð og ástríðu fyrir svokölluðum klifur (trials) mótorhjólum. Þegar enduro-hjól komu frá verksmiðjunni fundu margir eiginleika klifurhjólsins í þessu nýja hjóli Spánverjanna. Út- koman er hjól sem er ótrúlega lipurt og notendavænt en leynir þó á sér og hreinlega flengist áfram þegar snúið er upp á rörið. GasGas mótorinn hefur mjög breitt vinnslusvið, það er afl alstaðar en samt skilar hann því átakalaust frá sér, næstum því silkimjúkt. Þú gætir ruglast og talið að hjólið sé kraftlaust en tilfellið er að það mokvinnur, það bara gerir það án þess að vera með læti. Þetta má að miklu skrifa á beinu innspýtinguna en þar stendur GasGas fetinu framar en keppinautarnir sem nota allir ?gamaldags? blöndunga.  Eftir þessi kynni finnst manni vélarhljóð hinna hjólanna líka ansi óhreint á meðan Gasserinn er silkimjúkur á öllum vinnslusviðum. Fjöðrunin er einnig mjög góð og var hjólið líklega í hvað bestu samræmi hvað varðar fram og afturfjöðrun. Hjól sem í gegnum tíðina hafa haft lipra aksturseiginleika hafa gert það á kostnað stöðugleika hjólsins þegar ekið er á mikilli ferð og GasGas er ekki undnskilið þessu lögmáli. Það skortir nokkuð á öryggistilfinninguna þegar hjólinu er ekið í hæsta gír á miklum hraða, hjólið er ekki það rásfastasta á þessu hraðasviði. En hjólið er ekki að svíkja mann svo illa að ekki megi komast hjá þessum greinilega háhraðaskjálfta með aðgát. Við höfum upplifað þetta sterkar á öðrum hjólum í gegnum tíðina. Sumum okkar fannst hjólið helst til þungt og vanta lítillega upp á toppkraft hjólsins, en skoðanir voru samt skiptar um þetta meðal reynsluakstursmanna. Frágangurinn á hjólinu er ekki jafnlýtalaus og á japönskum hjólum en engu að síður vel fullnægjandi. Sumum kann að finnast umsögnin um GasGas vera eindregið jákvæð. Hún er það líka. Tilfellið er að kostir hjólsins eru margfalt fleiri en gallarnar. Stærsta vandamálið er líklega tengt því að útvega sér hjólið því Spánverjarnir anna vart eftirspurn. GasGas 450 fse fæst hjá JHM Sport og kostar 898.000 stgr. (www.jhmsport.com)

Husaberg FE450

 Husaberg stendur á krossgötum. Þetta hjól, sem hannað er með kraft og léttleika að leiðarljósi, hefur þótt hafa fullháa bilanatíðni, eins og flestir vita. Það sem ekki allir vita er að mikið vatn hefur runnið til sjávar sl. 1-2 ár og hjólin verið endurbætt. Endurbætur sem eru líklegar til að auka endingu og áreiðanleika sænsku hjólanna. Mótorinn í Husaberg er hugarfóstur Thomas Gustavsson, fyrrverandi heimsmeistara í enduro, og hann er alveg sterkur allt frá lágsnúningi upp í efsta hluta vinnslusviðsins þar sem hann þeytir hjólinu rösklega, en þó ekki fruntalega, vel á annað hundraðið. Mikið hefur verið lagt í að gera þetta hjól létt og vegur það minnst af öllum þessum hjólum. Þetta samspil léttleika og góðs mótors gerir það að verkum að Husaberg virkar sem mjög hvetjandi hjól í akstri, þeim mun hraðar sem þú vilt fara þeim mun betra. Ef aðeins Thomas og félagar lærðu að búa til netta bensíntanka, en þessi klunna legi bensíntankur var stærsta um kvörtunarefni hópsins í reynsluakstrinum. Þetta er tæplega hjólið fyrir unglinginn, til þess er það of sérstakt. Þetta hjól mun e.t.v. falla best þroskuðum ökumönnum sem vilja enduro-hjól með stóru E-i. Hjólið fæst í verslun Nitro (www.nitro.is) og kostar 860.000 kr., en þess má til gamans geta að fyrir 80.000 krónur má umbreyta þessu öfluga hjóli í super moto götuhjól.

Yamaha WR 450

Það lætur nærri að WR-hjólin séu mest seldu enduro-hjól í heimi sem í sjálfu sér hljóta að teljast ágæt meðmæli. WR 450 er sterkt hjól, afar öflugt og óhætt að gefa því bestu einkunn hvað varðar áreiðanleika og endingu. Vinnsla hjólsins kom flestum þægilega á óvart, það hefur svipaða seiglu og XR 600 neðst á vinnslusviðinu en togar eins og stórt tvígengishjól upp á ærandi snúning og skilar aflinu frá sér ansi rösklega, fullrösklega fyrir smekk sumra. Einn helsti akkilesarhæll þessa hjóls er vafasamur hljóðkútur því hjólið er ann- aðhvort mjög hljóðlátt eða mjög kraftmikið og lifandi, en ekki bæði í einu sem fellur illa að vaxandi um hverfishyggju nú á tímum. Kúpling in á Yamaha er einnig sú stífasta og
fékk hjólið mínus í kladdann fyrir að þreyta okkur alla óþarflega mikið í vinstri hendinni. WR er ekki þyngsta hjólið í kílóum talið en þar sem þyngdarpunktur hjólsins er fremur ofarlega fer hvert kíló að gera meira vart við sig, sérstaklega í beygjum. Hjólið er fremur hátt og stórt og hentar sérstaklega vel fyrir hávaxna ökumenn. Fjöðrunin vinnur miðlungsvel úr þungum og hægum höggum, (s.s. í djúpum sandi á lítilli ferð), en þegar hraðinn eykst er Jamminn kominn á heimavöll og étur upp þær hindranir sem á vegi hans verða. Hjólið fæst hjá Arctic Trucks/Yamaha og kostar 911.000 kr. (www.yamaha.is). Ef líkja ætti Yamaha WR við hest teldist það seint góður barnahestur. Til þess er það of stórgert og gróft. Aftur á móti er hjólið stórskemmtileg blanda af vinnu og veðhlaupahesti. Hægt er að þeytast á því allt árið án þess að það slái feilpúst. Ef þér skyldi svo detta í hug að keppa á hjólinu þarf ekkert til nema bensín á tankinn og góða skapið.

TM450

  TM á meira sameiginlegt með motocrosshjóli en hinu dæmigerða enduro-hjóli. Þetta er fjórgengishjól með snerpu tvígengishjóls og hentr því langbest sem keppnistæki. Hinn dæmigerði ökumaður sem sér fyrir sér rólega sunnudagsrúnta ætti ekki að hugsa um TM. Til eru önnur hjól sem skila sínu miklu betur við slíkar aðstæður. Mótorinn á TM er hraðgengur og aflið kemur inn með miklum látum. En það á ekki að koma á óvart, hjólið er jú eftir allt smíðað með keppni í huga. Þeir okkar sem sóttust eftir "kikkinu" fundu það svo sannarlega á þessu hjóli. Það er líka gaman að horfa á TM-ið. Hjólið er skemmtilega smíðað og hlaðið frábærum búnaði, s.s. Öhlins-fjöðrun, fallegum bláum gjörðum og fleiru. Fyrri daginn ókum við í braut sem á um margt skylt við motocrossbraut og hjólið bar af í þessum aðstæðum. Mikið rosalega var gaman að sprengja sig út úr djúpum sandbeygjum á þessum fola með spólstrókinn á eftir sér. Fjöðrun hjólsins fékk einnig mikið lof allra enda ekki við öðru að búast frá Öhlins og hún bar það einnig með sér að með lítilsháttar vinnu í stillingum megi stilla fjöðrunina hárfínt fyrir hvaða aðstæður sem er. Lögun hjólsins er einnig til þess gerð að auðvelda færslu líkamsþyngdar fram og aftur á hjólinu eins og á motocrosshjólum enda hjólið grannt og flatt ásetu. Sætið var dáldið hart fyrir mjúka bossa en varla hægt að setja út á það þar sem hjólinu var ekki ætlað að vera þægilegt. Titringur frá mótor upp í stýri var töluvert greinanlegur og hávaðinn í hjólinu mikill og sver sig í ætt við lætin í WR 450. TM kostar 999.000 kr. og fæst hjá JHM sport (www.jhmsport.com) og er hægt að fá Öhlins framdempara á hjólið fyrir 60.000 kr. aukalega. TM er villikötturinn í hópnum. Það kemur út úr umboðinu tilbúið í keppni. Hjólinu fylgir lítill púki sem situr á öxlinni á þér og hvíslar að þér hraðar, hraðar, hraðar.


VOR

VOR 450 er án efa fallegasta hjólið í hópnum en um leið það hjól sem framkallaði hvað ólíkust viðbrögð. Annaðhvort hatarðu það eða elskar. Eiginlega ekkert þarna á milli. Það sem allir voru þó sammála um er að þetta hjól er ólíkt öllu öðru sem er í boði á mark- aðnum í dag. Mótorinn er eins og ódrepandi traktorsmótor, með alla vinnsluna á einum stað, alveg neðst. Það er ekki hægt að kæfa mótorinn, hann mallar bara og mallar og svo snýrðu upp á bensíngjöfina, ferð í gegnum gírana og hraðinn eykst en samt er eins og hjólið sé alltaf á sama lágsnúningnum. Þetta er það hjól sem finnur grip allstaðar og þegar önnur hjól fara að spóla bítur VOR sig fast við jörðina. Annað sérkenni þessa hjóls er framendinn. Það er eins og framhjólið hafi gert samning við náttúruöflin um að toga sig niður með margföldu þyngdarafli, hjólið steinliggur að framan eins og ekkert annað sem þú hefur kynnst áður. Hjólinu hlaust einnig sá vafasami heiður að vera þyngsta hjólið í hópnum í kílóum talið og þessir áðurnefndu eiginleikar hjólsins (traktorsmótor og þungur framendi) gera það að verkum að maður verður töluvert var við allan þennan massa sem maður hefur í höndunum. Það sem vegur á móti þessari miklu þyngd er Öhlinsfjöðrunin, og einnig það að þyngdarpunktur hjólsins er fremur neðarlega. Frágangur hjólsins er í heildina góður og smíðin virkar vönduð. Startsveif hjólsins er frábrugðin öllum öðrum hjólum því hún gengur fram en ekki aftur þegar maður stígur á hana. VOR er á kynningartilboði þessa dagana á 859.000 kr. og má fá allar upplýsingar um hjólið og umboðsaðila þess á Íslandi á www.vor.it. VOR gerði þennan reynsluakstur eftirminnilegan. Hjólið virkar, a.m.k. fyrir suma og um það bera alþjóðlegir meistaratitlar vitni.


Hvað er best? Að útnefna eitt hjól sem afgerandi sigurvegara er ekki hægt með góðu móti. Hér er þetta orðið spurning um að hver og einn vegi kosti og galla hvers hjóls í samræmi við óskir sínar. GasGas er líklega það hjól sem hvað flestir yrðu ánægðir með, eða ylli hvað fæstum vonbrigðum eftir því hvernig menn líta á þetta.

16.06.2004
Morgunblaðið/ÞÖK
Fullvaxin enduro-hjól

3.6.04

Husqvarna sigraði á Klaustri


Um síðustu helgi var eitt allra stærsta akstursíþróttamót landsins haldið á Kirkjubæjarklaustri. Um 400 keppendur frá 4 löndum komu saman til að keppa í þolakstri á torfæruhjólum en áætlað er að í heild hafi hátt í tvö þúsund manns mætt á svæðið. Bjarni Bærings fylgdi straumnum á Klaustur og gerir hér mótinu skil.

Þessi árlega þolaksturskeppni fer þannig fram að öllum keppendum er raðað upp á ráslínu, sitjandi á torfæruhjólum sínum með dautt á vél. Þegar flaggað er til leiks ræsa keppendur vélarnar og þeysa af stað á 17 kílómetra langri braut sem lögð er í stóran hring um landslag svæðisins, sem samanstendur af gígóttu graslendi í bland við gljúpan sand og hvasst hraun. Ekið er í 6 klukkustundir samfleytt og sá sigrar sem flesta hringi ekur. Auk einstaklingsflokks er keppt í tvímenningsflokki en þá skiptast tveir ökumenn á að keyra.

Um 400 keppendur mættu til leiks

Mótið fór fram í landi Efri-Víkur við Kirkjubæjarklaustur. Kjartan Kjartansson, kennari á  Kirkjubæjarklaustri, á veg og vanda að þessu alþjóðlega móti sem fór nú fram fjórða árið í röð. Um 400 keppendur frá 4 löndum mættu til leiks, en vel á annað þúsund manns sóttu svæðið, nutu veðurblíðunnar og fylgdust með sleitulausri 6 tíma baráttu.

Svíaslagur um forystuna

Yamaha-liðið með þá Micke Frisk frá Svíþjóð og Brent Brush frá Bandaríkjunum innanborðs tók
strax forystu og leiddi keppnina framan af. Micke var að keppa í sitt þriðja skipti en Brent hefur einu
sinni áður keppt á Klaustri. Husqvarna-liðið, skipað Svíanum Anders Eriksson og Bretanum Tony
Marshall, fylgdi fast á eftir, gaf Yamaha-liðinu aldrei færi á að komast frá þeim og náði forystu á köflum. Þriðja parið sem blandaði sér í baráttuna samanstóð af þeim Ed Bradley frá Bretlandi og Einari Sverri Sigurðarsyni á KTM.

Tryggði sigurinn í síðasta hringnum 

Heimir Barðason er ekki kallaður Lopi
að ástæðulausu, enda keppir hann
jafnan í þéttprjónaðri lopapeysu.
Hart var barist á hverri sekúndu og slegist um aksturslínuna í hverri beygju allar þær sex klukkustundir sem keppnin stóð yfir. Þegar kom að lokahringnum höfðu Micke og Brent 10 sekúndna forystu á Anders og Tony. Brent var lurkum laminn eftir harða byltu og Micke varð því að keyra síðustu 3 hringina sjálfur. Micke þurfti að taka örstutt eldsneytishlé og Anders nýtti sér það til að taka forystuna. Anders, sem hefur verið atvinnuökumaður hjá Husqvarnaliðinu síðustu 9 ár og á að baki 7 heimsmeistaratitla í þolakstri, keyrði lokahringinn af miklu öryggi og leyfði engum að ógna sigrinum. Dauðuppgefinn kláraði Micke keppnina í 2. sæti, töluvert á eftir Anders, og Ed Bradley og Einar Sigurðarson áttu 3. sætið nokkuð öruggt.

Mbl 03.06.2005