10.5.01

Fyrsta endurokeppni sumarsins í Þorlákshöfn





Einar sigrar eftir erfiða keppni 

Fyrsta maraþonakstur sumarsins á torfærumótorhjólum, eða enduro eins og það kallast i daglegu tali,
var haldinn á söndunum við Þorlákshöfn síðastliðinn laugardag. Þetta er í þriðja sinn sem keppnin
er haldin þarna og stækkar hún með hverju árinu. Að þessu sinni voru 98 keppendur skráðir til leiks í
báðum styrkleikaflokkum sem er nýtt met í þátttöku í akstursíþróttakeppni á íslandi. Rigning og suddi
voru alla keppnina sem gerði sandinn þyngri og brautina erfiðari en oft áður.

Fór þrjár veltur

í A-flokki voru það 63 keppendur sem hófu keppni og er óhætt að segja að sandurinn við höfn Þorláks hafi nötrað og skolfið þegar þeir fóru af stað. í þessari keppni er ræst þannig að keppendur taka sér stöðu 10 metra frá hjóli sínu og þegar flaggað er hlaupa þeir allir til, stökkva á hjólið, setja í gang og þeysa af stað. Það má segja að keppni í þessum flokki hafi verið spennandi allan tímann og réðust úrslit ekki síst af fyrirhyggju og góðum undirbúningi auk snilldaraksturs efstu manna. Einar Sigurðsson og Ragnar Ingi Stefánsson skiptust á að hafa forystu mestalla keppnina eftir að Viggó Örn Viggósson hafði dottið. Byltan hans Viggós  var allsvakaleg, að sögn sjónarvotta. Hann datt á um 80 km hraða og fór hjólið þrjár veltur en hann sjálfur endaði hátt í 30 metra frá hjólinu. Sem betur fer fyrir hann og hjólið var þetta í mjúkum sandi og gat hann því haldið áfram keppni.

Skiptust á forystu

Einar og Ragnar keyra mjög mismunandi hjól, Einar notar stórt og óflugt KTM-fjórgengishjól sem  hann gat keyrt mjög hratt á köflum. Ragnar er á helmingi minna Kawasaki tvígengishjóli sem er viðráðanlegra í torfærum sandinum en ekki eins hraðskreitt. Þannig skiptust þeir á forystunni mestalla keppnina, Einar þurfti bara að stoppa einu sinni í pyttinum til að taka bensín og réð það miklu um úrslitin.
Undir lokin missti Ragnar svo Viggó fram úr sér þegar hann hafði þurft að taka niður gleraugun og keyra með augun full af sandi. Þegar upp var staðið munaði ekki nema 50 sekúndum á
þessum þremur efstu sem voru í algjörum sérflokki, sex mínútum á undan næsta manni. Alls kláruðu 56 keppendur í A-flokki þessa erfiðu keppni og töluðu menn um að brautin hefði verið erfið en jafnframt mjög skemmtileg. Efstu menn kláruðu alls ellefu hringi sem er mikil keyrsla, brautin var rúmir átta kílómetrar svo að þeir hafa þurft að keyra tæpa hundrað kílómetra í mjög erfiðu og þungu færi. Einar, sem er íslandsmeistari frá því í fyrra, er því efstur til Íslandsmeistara eftir keppnina, Viggó annar og Ragnar þriðji.

 Tilþrifaverðlaun DV Sport fékk Viggó Örn svo fyrir stóru veltuna.
Næsta keppni fer fram í nágrenni Reykjavíkur 16. júní næstkomandi, nánar tiltekið á Hengilssvæðinu.
-NG 

DV
10.5.2001


5.5.01

„Stefni á að halda titlinum"

Einar á fullri ferð

- segir Einar Sigurðsson, íslandsmeistari í enduro 

EinarSigurðsson er íslandsmeistari i enduro og hefur verið það sl. tvö ár. Við tókum hús á Einari til þess að heyra hvað hann er að bralla þessa dagana. Nú varðst þú íslandsmeistari í fyrra, Þurftir þú ekki að hafa töluvert fyrir titlinum?
„Nei, nei, þessir guttar áttu ekki séns.
 Að öllu gríni slepptu þá var smáheppni yfir þessu hjá mér í fyrra þegar Viggó, helsti keppinautur minn, datt út vegna bilunar, þó að ég hefði unnið hann hvort sem var."
Hvernig undirbýrð þú þig fyrir keppnistímabilið?
„Ég stunda iscross mikið á veturna og held mér þannig í formi. Svo þegar fer að vora þá reyni ég að hjóla 4-5 sinnum í viku. Ég er litið fyrir að pumpa í líkamsræktarstöðvum eins og sumir hamast við allan veturinn." Nú hefur þú farið til útlanda að keppa, hvernig gekk það? „Já, ég fór til Englands í fyrra, nánar tiltekið til Wales í þriggja daga enduro-keppni. í upphafi keppninnar gekk mér mjög vel og var í öðru sæti i mínum flokki. En svo sprengdi ég á öðrum degi og má segja að ég hafi ekki átt möguleika eftir það því keppnin er svo svakalega jöfn. Ég endaði svo einhvers staðar i kringum hundraðasta sætið, sem er nú  ekki viðsættanlegur árangur, því ég veit að ég get gert betur. Það er líka fullt af strákum hérna heima sem ættu að prufa þetta því þeir eiga fullt erindi þarna út og þetta er frábær reynsla."

Eins og í formúlunni 

Nú þegar nokkrir dagar eru í fyrstu íslandsmeistarkeppni, er þá ekki kominn fiðringur í menn? „Jú, jú, enda erum við búnir að æfa grimmt í allan vetur og KTMliðið, sem ég keppi í, er meira að segja búið að æfa allt skipulag fyrir næstu keppni þannig að ekkert klikki. Þvi það er mjög mikilvægt að allt gangi fumlaust fyrir sig þegar keppendur koma inn á pittsvæðið þar sem þeir fá bensín á hjólin og kannski smá vatnssopa og ný gleraugu. Þetta er ósköp svipað og í formúlunni þegar menn koma þar í viðgerðarhlé." Er það ekki rétt að þú eigir tvö hjól sem þú notar til skiptis? „Jú, það er rétt, ég á KTM 520cc og 400cc. Stærra hjólið ætla ég að nota í enduro- jeppnunum en 400 hjólið í motocrossið. Ég æfi mig þó mun meira á minna hjólinu." Er þetta ekki orðin algjör bilun að eiga tvö hjól. Hvað kostar svona pakki? „Nýtt hjól kostar hátt í 800 þúsund og galli og fylgihlutir hátt í 200 þúsund þannig að það eru miklir peningar 1 spilinu. En ef maður ætlar að vera með á fullum dampi þá er þetta kostnaðurinn þó að flestir láti sér nægja eitt hjól." Hvað heldur þú með komandi keppnisár. Verður þú Islandsmeistari þriðja árið i röð eða sérðu einhverja sem get veitt þér einhverja keppni? „Að sjálfsögðu stefni ég á aðhalda titlinum en félagar mínir í KTM-liðinu verða grimmir og má búast við að Viggó mæti dýrvitlaus eftir ófarirnar i fyrra. Svo má ekki gleyma Gumma og Helga Val. Svo gætu einhverjir af þessum gömlu hundum, eins og Reynir,
Raggi eða Gussi Froða, komið á óvart."

Vantar fræðslu og svæði

 Nú hefur gríðarleg aukning verið í sportinu, er þetta ekki frábær þróun sem hefur átt sér stað? „Jú, að sjálfsögðu er gaman að sjá hve margir eru farnir að stunda þessa íþrótt. En það eru líka ókostir við þetta eins og annað. Þeir sem eru að byrja í sportinu og eru kannski búnir að eyða aleigunni í hjól freistast kannski til þess að aka um á númerslausum hjólum þar sem tryggingarnar eru svo svimandi háar á mótorhjólum í dag. Svo eru alltaf svartir sauðir innan um sem eru að aka utan vega, aðallega vegna þess að þá skortir smáfræðslu um sportið. En á meðan ekkert viðukennt svæði er til þá verður þetta svona." Er eitthvað að lokum sem þú vilt segja við þá sem eru að byrja í sportinu? „Já, ég vil hvetja þá til þess að sýna hestamönnum og öðru útivistarfólki tillitssemi og aka ekki á þeim svæðiun þar sem hætta er á gróðurskemmdum. Svo er mjög gott að ganga í VÍK til þess að vera í sambandi við aðra hjólamenn.
Það er hægt á vefnum á heimasíðu klúbbsins, motocross.is." -MS
 DV 5.5.2001 

Hvað er enduro?

Enduro-keppnir hafa verið stundaðar hér á landi í fjölda ára og voru fyrstu keppnirnar haldnar í kringum árin 79-80. 

Þó hefur ekki verið keppt til íslandsmeistara í enduro nema sl. 3 ár og er þetta því fjórða árið sem íslandsmeistarakeppni fer fram. Í fyrstu keppninni, sem gilti til íslandsmeistara árið 1998 og haldin var við Litlu kaffistofuna, voru 30 keppendur. Síðan hefur keppendumfjölgað jafnt og þétt og voru keppendur flestir í Snæfells-enduro-keppninni, i fyrra alls 68. í ár er líklegt að fjöldi keppenda verði nálægt 100 þar sem þetta sport er i gríðarlegri uppsveiflu. Einn helsti hvatamaður að þessum keppnum hefur verið Hjörtur L. Jónsson sem kom sportinu aftur á koppinn nú seinni ár.

Eins og maraþonhlaup

 Orðið enduro er upphaflega komið  úr spænsku og þýðir úthald. Orðið visar til þess sem enduro-keppnin gengur út á enda er keppnisleið valin með því hugarfari að hún sé erfið og að meðalhraði keppenda sé lítill. Það má segja að enduro mætti líkja við maraþonhlaup, torfærukeppni, motocross og Formúlu 1, allt i sömu keppninni. Brautin sem er keyrð er oftast lögð á gömlum slóðum, línuvegum, söndum eða öðrum gróðurlausum stöðum þar sem ekki er hætta á landskemmdum. Einnig er sáð í brautir eftir keppnir þannig að að nokkru leyti er verið að græða upp landið í bókstaflegri merkingu. Keppnin krefst mikillar útsjónarsemi og þurfa menn að vera í góðu formi til þess að halda út alla keppnina.

Keyrt stanslaust í tvo tíma

Keppnisfyrirkomulag getur verið mjög breytilegt, keppnin getur verið með svipuðu fyrirkomulagi og rall með mörgum sérleiðum og eru keppendur þá ræstir inn á sérleiðir með vissu millibili. Einnig er keppt í hringjakeppnum, þá er keyrt í hringi í vissan tíma og þurfa keppendur að stoppa til að taka bensín í miðri keppni líkt og i Formúlunni. Þetta hringjafyrirkomulag hentar vel fyrir íslenskar aðstæður og hefur verið aðallega notað hér. Lengd keppna hefur verið misjöfn og hefur verið keyrt frá
einum og hálfum tíma allt upp í rúmlega fjórar klukkustundir. Stundum  hefur átt að klára ákveðinn fjölda hringja en einnig hefur verið fyrirfram ákveðinn tími keyrður. í Þorlákshöm í fyrra var t.d. keppt í tvisvar sinnum einn og hálfan tima með klukkutíma hléi á milli. Núna verður keyrt í tvo tíma stanslaust í A-flokki en í klukkutima í B-flokki en keppt er í þeim flokki í fyrsta sinn í ár. Að sjálfsögðu gengur keppnin út á það að aka brautina á sem skemmstum tíma og að ná að keyra sem flesta hringi á þessum tveimur tímum.
DV 5..5.2001